o benim mandalinamdı , jayhoon

aylı bir gecede seninle rüyalarımda buluşuyorum

Arka fonda bir şarkı duyuyordu Sunghoon.

"Burada ne yapıyorsun?" Titreyen yıldız ışıkları parlıyor, ama sen nereye bakıyorsun? Sunghoon geceyi rahatsız etmek istemiyor gibi sessiz bir tonda sordu. Sanki içinde bulundukları sessizlik aslında çok şey anlatıyormuş gibiydi. Sunghoon kendini garip bir çekince içerisinde buldu. "Sadece ayı izliyorum." karşılık veren ses de onun gibi sakin konuşmayı seçmişti, halbuki Sunghoon daha çok duymak isterdi. Sunghoon okul çatısında ilerleyerek ayı izleyen çocuğa katıldı. Yavaşça yanına oturmasına rağmen hala bakışlarını üstüne çekememişti. Çocuk kendisine bakmadıkça Sunghoon daha da dalıyordu çocuğa. Sanki çocuk çabucak kaybolacakmış gibi. Onun da bakışını dilerdi ancak titreten ay ışığı altında gülümseyen yüzünü izlemekten de hiç şikayetçi değildi. Dip dibe oturuyor, birlikte geceyi dinliyorlardı; ancak Sunghoon anlatamadığı bir yabancılık hissediyordu. Bu yabancılığın yanında bir o kadar da güven vardı, sanki aradığını bulmuş, hep ait olduğu yere kavuşmuş gibiydi. Yine de görmezden gelemediği rahatsız edici bir gerginlik vardı. Oğlan ise sadece ayı izlemeye devam ediyordu. Mutlu görünüyordu ama buruk bir mutluluktu sanki. Sunghoon gözlerini zorla yanındaki çocuktan alıp aya çevirdi. Sarımtırak bir parlaklığı vardı ayın, neredeyse sağ yarısının tamamı aydınlıktı. Karanlık yüzü bu kadar çok olmasına rağmen nasıl bu kadar parlak olabilirdi ki ay? Işıkları yak, kalbim çok karanlık. "Neden tek başınasın?" Sunghoon hala ayı izlerken sordu. "Yalnız değilim ki." Bu söz Sunghoon'u etkilemişti, sadece sustu bir süre. "Sen buradasın artık." çocuk tekrar konuşmayı başlattı. "Ama başta ben yoktum?" Çocuk ilk kez Sunghoon'a döndü. "Geleceğini biliyordum." çocuğun hafifçe olan gülümsemesi Sunghoon'a adını koyamadığı birçok duygu hissettiriyordu. "Ne düşünüyorsun?" Çocuk tekrar konuşmayı aldı. Sunghoon ne düşünüyordu? Düşünmüyordu, hissediyordu belki biraz da biliyordu. Ama bunların ne olduğunu söyleyemiyordu. "Düşünmüyorum sanırım, sadece varlığımı senin yanına bıraktım." Sunghoon'un cevabı yine geceyi dinletmişti bir süre gençlere. "Peki ya sen? Sen ne düşünüyorsun?" bu sefer Sunghoon sormuştu. "Her şeyi. Beni, seni, geceyi..." çocuğun sesinde bir şey vardı. Söylediği her şey Sunghoon'un kalbine işliyordu. Sesinin tonu, söylerken sahip olduğu o aura, söylediklerin altındaki o hisler ve anlamlar... Sebebe ihtiyacı bile yoktu Sunghoon'un aslında, sadece hayran kalıyordu. Daha fazlası için yanıp tutuşuyordu. Dizleri birbirlerine değiyordu belki ama Sunghoon yakın olmak istiyordu, daha yakın, gerçek anlamda yakın. "Peki ne sonuca vardın? Benim, senin ve gece hakkında." oğlanı çaresizce izleyen Sunghoon'a döndü çocuk. Yüzleri birbirine oldukça yakındı. Sunghoon alınan her bir nefesi bile hissediyordu. Oğlan buruk gülümsemesini ilk kez bıraktı ve Sunghoon'a içtenlikle bakarak gülümsedi. Büyük bir gülümseme değildi ancak Sunghoon için oldukça büyüktü. Çocuk bir şey söylüyor muydu? Konuşulanlar vardı ama Sunghoon ana hapsolmuştu. Duysa da dinleyemiyordu, sadece seyrediyordu. Bir çift mucizevi dudak... Sunghoon'u kendine çekiyordu. Sunghoon'un eline değer el ile etrafta ışık patlamaları oldu. Yıldızlar hareket ediyordu. "Gece daralsın, odanda saklanalım. Bulunmayalım, geceler yuvamız olsun. Ay ışığı sönmesin, sevgimle parlasın. Burada kalacaksın değil mi, benimle kalacakın?" Kenetli elleri, birbirinden ayrılmayan gözleri ve de ısınan kalpleri. Bu gizli geceye gömülen hisleri. Sunghoon yaklaştı ona. Yüzleri birbirini okşuyordu adeta. Birden gözlerini ayırmadığı çocuğu kaybetti. Etraf bakındı. Kısa bir sonsuzlukta buldu. Biraz ilerisinde bekliyordu. "Beklenen vakit geçip gitti, artık gitmene izin vereceğim." çocuk yine buruk gülümsemesiyle konuştu. Sana bu kadar düşkün kalbimi göremiyorsun, çünkü.... "Hayır..!" Sunghoon çaresizce ayaklandı ve ondan birkaç adım ilerideki çocuğa bağırdı. Peki sen nereye gidiyorsun? Seni hemen şimdi olsa bile takip etmek istiyorum. Tüm o beklenen anlar bugün geçip gitmiş olacak. Dalgın dalgın seni kovaladığım gece, ellerini tutmayı özlediğim gece... Gece, gece.... Gece gökyüzünde uçuyorum. Aylı bir gecede seninle rüyalarımda buluşuyorum. "..daha değil..." diye fısıldadı Sunghoon son kez geceye. Çocuğu içinde saklayan geceye...