bruce banner

21 3 0
                                    

Bayadır buna bölüm yazmıyordum yazayim dedim.

Hemde uyku tutmadı.

Her neyse iyi okumalar şimdidenn muahh😽

_______________

Bruce ile kavga etmemizin üzerinden 1 hafta geçmişti. Sebebi ise sürekli işe odaklanıp bana hiç zaman ayırmamasıydı.

Yatağımızda hep onu bekliyorum ama geldiği zaman yok. Bir saniye bile başını masadan kaldırmıyordu. İşe o kadar odaklanıyor ki hiç kimseye cevap bile vermiyordu.

Bugün onunla konuşacaktım. Tabii işini bir kaç dakika engelleyebilirsem.

Yanına gittim. Arkasında durup derin nefes alıp verdim.

Sa: Bruce konuşmamız lazım.

Bruce: Dinliyorum.

Sa: Yüz yüze konuşmamız lazım.

Bruce: Dinliyorum seni merak etme. Duymamazlıktan gelmiyoru-

Sa: Ben ilişkiyi bitirmek istiyorum.

Bruce: Tamam güzel-Bir dakika, ne?!

Ellerindekileri bırakıp şaşkınlıkla bana döndü.

Sa: Ben ilişkiyi bitirmek istiyorum artık.

Bruce: Neden sebebi ne? Seni ayrılmaya sürükleyecek şey nedir Sa?

Sesi kırılmış gibi geliyordu.

Sa: Bıktım artık Bruce. Beni görmemezlikten gelmenden, başını kaldırıp bana bakmamandan. Yatağa bile gelmiyorsun, ne ekipten biriyle bile konuşuyorsun ne de bana azda olsa zaman ayırmıyorsun.

Bruce: Sorun bu mu yani? Sana boş zaman ayırmadığım için mi ayrılıyorsun? Gelip söyleyemiyor musun?!

Sa: Bruce yatağa gelmeye zahmet bile etmiyorsun! Hadi onu geçtim yüzüme bile bakmıyorsun ya! Hep buradasın! Hep buradasın! Ben sana sevgili olmadan önce ne demiştim?! Ne demiştim hatırla!

Kalbime gitgide yumru oturuyordu sanki. Gözyaşlarım yavaş yavaş akmaya başladı.

Bruce: Ne demiştin?!

İkimizde enstitüde olan kişileri umursamayıp bağırıyorduk.

Sa: Canımı yakacaksın hiç sevgili olmayalım demiştim! Gerekirse konuşmayalım demiştim! Niye sürekli her gün canımı yakmaya çalışıyorsun?

Sesim git gide kısılıyordu. Konuşmaya gücüm bile kalmamıştı. Sadece gözyaşlarım akıyor ve birbirimize bakıyorduk.

En sonunda ikimizi de kıracak o 3 cümleyi kurdum.

Sa: Bu ilişkiyi bitirelim.

Gözyaşlarım içinde laboratuvarı terk edip odama gittim. Çaresizce ağlamaktan başka hiç bir şey yapmıyordum. Yapamıyordum.

Kapı çalma sesini duyup gözyaşlarımı düşündüm. Bruce'nin geldiğini düşündüm.

Sa: Gel.

Kapıyı açıp içeri girdi. Natasha gelmişti.

Natasha: Hey sorun ne? O aşağıda ki laboratuvarda ki sesler neydi? Bağırışmalar falan.

Gözlerimin kızarık olduğunu görmüş olacak ki yanıma oturup beni soru yağmuruna boğdu.

Natasha: Noldu anlat bakalım.

Olayları anlatmaya başladım. Anlatırken bir yandan ağlıyor bir yandan hıçkırıyordum.

Bruce'un anlatımı

Kavga etmemizin ardından çekip gitmişti. Sinirlenmemem lazımdı. Hala kendimi kontrol edemiyordum. Sinirlemeye hakkım yoktu. O haklıydı. Önemsiz bir iş için onu 1 hafta görmezden gelmiştim. Kalbini ne kadar çok kırdığımın farkındaydım. Kendimi affettirmem gerekiyordu ama ayrılmıştı. Ben genede şansımı demek istiyorum. Odasının önüne geldiğimde yarım açık kalmış kapının önünde onları dinlemeye başladım.

Konuşması bittiğinde ağlamaya başladı. Dayanamayıp içeri girdim.

Bruce: Sa lütfen konuşabilir miyiz?

Sa'nın anlatımıyla

Şiddetli ağlamaya başlamıştım. Bruce odaya dalınca kafamı yavaşça kaldırdım.

Sa: Konuşmak istemiyorum yürü git!

Yataktaki 4 yastığı ona doğru fırlatmıştım hep. Hepsinden de kurtulmuştu.

Natasha: Bence de konuşup halledin yoksa bu odadan asla çıkamazsınız.

Natasha ayağa kalkıp kapıya yöneldi ve kapının anahtarını alıp odadan çıktı. Dışarıdan kapıyı kilitledi.

Bruce: Sa yapma lütfen.

Sa: İstemiyorum dedim.

Yanıma oturdu. Kafamı diğer yöne çevirdim.

Bruce: Sen haklısın Sa. Bir iş yüzünden 1 hafta seninle ilgilenmedim. Ne yanına uğradım ne de herkesle konuştum. Ama yapma böyle güzel ilişkimizi bitirme.

Cevap vermedim boş boş duvara bakmaya başladım.

Bruce: Yapma böyle nolur..

Elini yanağıma koyup kendisine baktırdı. Ve akan gözyaşımı sildi.

Bruce: Biliyorum hatalıyım. Hemde çok hatalıyım. Ama özür dilerim. Senden çok özür dilerim. Nolur affet olabildiğince sana fazladan zaman ayırmaya çalışacağım.

Dayanamayıp Bruce sarıldım. O da sarılmama karşılık verip gülümsedi.

Bruce: Özür dilerim o güzel kalbini kırdığım için.

Sa: Sus ve sarıl.

Beni daha sıkı sardı.

Sarılmamız bittikten sonra elimi yüzümü yıkadım ve ikimizde birbirimizi uykuya teslim ettik.

Tabii Natasha kapının kilidini açmayı unutmadı.

____________________

Okuduğunuz için teşekkür ederiim.

Sanırım biraz kısa saçma oldu. Herneyse.

İyi günlerrr.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 03, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Avengers/Marvel ile hayal etHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin