1

1.6K 106 28
                                    

jk'part

bugün diğer günlerden çok farklıydı.. hayır hiçbir fark yoktu sadece sonunda atanmıştım yani babam sayesinde babam sayesinde bugün üniversitede ilk günümdü artık üniversitenin o genç ve yakışıklı öğretmenlerinden biri olmuştum ama biraz daha oyalanırsam olamayacaktım. Dün akşam arkadaşlarımla kafa dağıtmak için ve "öğretmenliğimi kutlamak için" gittiğimiz barda çok içmiş ve sarhoş olmuştuk hiçbirşey olmamış gibi birde arabaya binip eve gitmeye çalışmıştık ha birde kaza yapmıştık bu yüzden araban tamirdeydi ve babamdan araba istesem ne dicektim ya da hangi yüzle istiyecektim. Şunu kabul ediyorum ki babam olmadan bir hiçtim.

Hızlıca birşeyler azıma atıp ayakkabımı giymeye konuldum ve ardından binadan bir hışımla çıktım. Şükürler olsun ki durak bize yakındı lakin ben hangi dolmuşa bineceğimi bile bilmiyordum klasik zengin bebesiydim işte. Telefonu açıp okulun adresini girip hangi dolmuşları geldiğine baktım,elim ayağım titriyordu çok heyecanlıydım yarım saate dersim başlicaktı içimden küfürler saydırıyordum. Etraf kalabalıktı ve eminim benim bu hallerimden beni otistik sanıyorlardır derken bir dolmuş geldi,evet evet beklediğim dolmuş buydu herkes birbirini iterek dolmuşa biniyordu "arkadaşlar sakin olun hepiniz biniceksiniz" diyen dolmuş şoförünü kimse tınlamıyordu herkes savaşa girmiş gibiydi dolmuşun içine girerse ve ordan ulaşacağı yere varırsa kazanacaklardı. Bir sürü itip kalkılmayla sonunda içeri girdim,ve bir yerlere tutundum ne kadar vereceğimi bile bilmiyordum etrafa mal mal bakınıyordum en iyisi 50 lira verip üstünü beklemekti sonuçta bir dolmuş 50 lira olamazdı di mi!?. Paramı çıkarırken arkamdaki cama yaslandım ve sırtımdaki siyah çantayı açıp cüzdanımı aradım zor ayakta duruyordum gene küfürler yağdırdım bir ton ve galiba bu küfürlerimden sonra Allah benim cezamı verdi.


Şoför aniden fren yaptı ve zar zor ayakta duran ben kontrolümü kaybettim düştüm. Düşmem zaten utanç vericiydi birde üstüne mavi saçlı bir çocuğun üzerine düştüm. Saçlarını yeni boyatmıştı çok güzel duruyordu mavi benim en sevdiğim renkti zaten aman ne düşünüyorum ben aptal jungkook kendine gel. "Ö-özür dilerim dengemi kaybettim,ani frenden dolay"diyip çocuğun üzerinden kalktım ve ardından ondan uzaklaşan bildiğim kadar uzaklaştım. Buz gibi bakışları vardı . Mavi saçlarının aksine alev alev yakan gözleri vardı. Nasıl bir insan buz gibi bakıp alev gibi yakabilirdi ki aman jungkook ne takıyorsun klasik gençler işte diye geçirdim içimden. Şoföre sonunda parasını verdim adam 50 lira verdiğim için yüzüme möl möl bakıyordu "salak mısın abicim" dedim bir içimden sonra adam "kardeşim bozuğun yok mu?" Dedi. "Olsa verirdik herhalde" bok verirdim vardı bozuğum zaten ama vermedim adam bana içinden küfürler ediyordu baya aşikârdı bu en sonda beklediğim yere gelip indim ve ne görim o mavi çocuk da benle aynı yöne geliyordu "hay anasını" dedim bir içimden.

Öğretmen değildi herhalde mavi saçlarının vardı çünkü evet mavi saçlı öğretmen olamazdı yani ben öyle düşünüyordum, olmaması gerekti hele hele o mavi saçlı öğretmen kucağına düştüğüm iş arkadaşım olamazdı. Ya da öğrenciydi öğrenci olmasını da istemezdim çünkü hangi öğretmen öğrencisiyle ilk tanışmasının kucağına düşerek olmasını ister?kimse tabi ki. Kafamda gene kurup kurup duruyordum ,belkide o mavi saçlı çocuk sadece yolu burdan geçen,bir arkadaşı burda oturan ya da burda işi olan birisiydi. İki dk sonra bu düşüncem tamamen çürümüştü benle aynı anda okul girişinden girmişti ben ona dikkatlice bakarken o beni umursamamıştı ve öğretmen olduğu düşüncesinide aklımdan silip atmıştı çünkü hiçbir öğretmen böyle ölümcül bakışlara sahip olamazdı. Müdürün odasını aramaya başladım ve bir yandan da etrafa bakındım baya geniş ve lüks bir okuldu ee babam beni devlet okuluna almazdı herhalde. Her neyse okul çok güzel ve büyüktü anlicanız ama öğrenciler mmh biraz şeydi değişik,fazla süslüydüler ve garip bakışları vardı özellikle kızlar beni süzüyorlar ve onlara bakar mıyım diye düşünüyorlardı ya da yeni öğrenciyim felan sanıyorlardı yaşım çok büyük olmadığı gibi çok büyükte göstermiyordum neredeyse onlarla yaşıt sayılırdım hatta.

opps!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin