12

207 24 2
                                    

tae'part

Biz masaya oturduğumuz anda bir sesizlik yayılmıştır etrafa ve bu sessizliği o kadın bölmüştü, jungkookun gözlerini alamadığı o kadın.

"Çok sesiz olmadık mı sizce de?"

Bu kadar itici bir soruya sadece jungkook cevap verebilirdi. Karşımda bile kadın konuşmaya başlayınca gülümsüyordu ne olsun istiyordu bu.

"Ah evet, öğrencilerim burda olunca çekindim biraz"

Nerden öğrencin oluyorum ben senin be. Ne konuşuyor bu yine bipolar bozukluğu mu var anlamıyorum bazen. Daha sabah sevgilisiydim ben onun. Yinede sinirimi belli edemezdim saklamak istiyorsa kendi kararıydı derken benim aklımdan geçenleri yoongi çoktan okumuş olmalı.

"Ne öğrencisi,hangi öğrencin taehyung öğrencin mi senin?"

Buna vereceği cevap benim için çok önemliydi ama cevap veremicekti bu ortadaydı. Gözleri yine büyümeye başlıyordu tepkileri herşeyi ortaya çıkarıyordu. Kadın güler yüzle bana bakıyordu derken bir anda telefonu çaldı.

"Çok özür dilerim birazdan size katılacağım"

Diyip yanımızdan ayrıldı ardından jungkook yanıma hızla gelip kolumdan tutu.

"Konuşmamız gerek"

"Hayır burda arkadaşımla beraber oturacağım"

Kısık sesle bile konuşsa sesindeki sinir belli oluyordu bozulmuş olmalı bize.

"Taehyung ne yapmaya çalışıyorsun sen?"

Galiba bu dediklerinden sonra burda konuşup kendimi rezil edemezdim. Ayağa kalktım ve bu sefer ben onu kolundan tuttum ve aşağı doğru sürükledim. Kafeden dışarı çıkartım ve arka tarafa götürdüm. Jungkook sinirli ve gergindi ama bunların hiç biri olamazdı sinirli olması gereken biri varsa o bendim. Jungkook değil.

"Evet anlat. Öncelikle bana attığın mesajlardan başla"

"Mesajlar,o mesajlar şeyy..."

"Ney o mesajlar"

"Off aslında yoongiyle iddaya girdik onun yüzünden kaybedince öyle oldu işte"

Galiba dalga geçiyordu. Nasıl bir iddiaydı bu. Nefesimi sakince alıp veriyordum.

"İyi tamam ona birşey demiyorum. Peki ordaki kız... Güzel mi? Gözlerini ondan alamıyorsun da!"

"Ahh cehum mu? evet o harika çok başarılı bir kadın onu hep taktir etmişimdir"

Hep mi ne zamandır tanışıyor bunlar.

"Onu ne zamandır tanıyorsun?"

"Çocukluğumdan beri o ve ben ve tabi çocuklar çok yakınız işi yüzünden Fransa'ya gitmişti ve geri döndü"

Ahh çocukluk aşkı çıkmasın lütfen. Böyle birşeyi kaldıramam. Zaten anlattıkları çok saçma.

"Nasıl tanıştınız peki"

"Bunların hepsini anlatmak zorunda mıyım hemde ayakta!"

"İyi oturalım"

Diyip yere bi anda çöktüm. Ardından jungkooku da çekiştirmeye başladım. Sırtımı kafenin duvarına yaslayıp ona baktım. Ardından oflanarak o da yanına oturdu.

"Babamgil sayesinde tanıştık aslında ben ilk yoongiyle tanıştım sonra onlara iş için gittiğimizde cehumla karşılaştım ve konuştuk arkadaş olduk bu kadar öyle saçma bir tanışma hikayemiz yok"

"Cehum ve yoongi karşı komşu felan mı yolda mı gördün tanışalım diye atladın"

"Saçmalama taehyung. Yoongi ve cehum kuzen. Yan yana evleride. Biz gittiğimizde cehum yoongiyleymiş ben yoonginin yanına çıktığımda onu gördüm ve konuştuk bu kadar"

opps!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin