ATEŞ VE KÜL

0²

Sabaha karşı eve gelmişti Karan. Geldiğinden beri uyuyamıyor sadece Karmen'i nasıl alt edeceğini düşünüyordu. İnternette biraz daha araştırma yapmak istedi ama bulduğu sadece bazı markalara modellik yaptığını, Fransa'nın en ünlü üniversitesi PSL araştırma üniversitesinden sanat üzerine mezun olduğuydu. Sosyal hayatı hiç yok gibiydi, ne bir arkadaşları ile fotoğrafı vardı ne de görüştüğü bir isim. Ege'nin dediği gibi bu soyismin altında çok farklı şeyler dönüyordu.

Karan Karmen hakkında kafayı bozup uykusuz kalıyordu ancak Karmen için durum öyle değildi. Motoru ile son gaz eve gelmiş ancak soluğu babasının odasında bulmuştu.

"Nerelerdeydin?"

"Sana ne zamandır hesap veriyorum?" Karmen evin ilk ve tek kızı olduğu için Ersin tarafından çok ayrı yere sahipti. Kızının bir dediğini iki etmiyor, tüm olanakları önüne sunuyor ve hayatına asla müdahale etmiyordu. Şimdi de onunla tartışmamak için yine sessiz kalmayı seçmişti.

"Uzun zamandır ortaklarımız ile bir araya gelmiyoruz. Abin ve ben düşündük ki senin gelmeni bahane ederek adına küçük bir kutlama yapalım, böylece herkes bir araya gelir ve bambaşka projelere adım atabiliriz."

"Ortaklar sizin ortaklarınız beni ilgilendirmez. Siz yaparsınız kutlamanızı." Çalışma masasının karşısındaki siyah deri koltukta biraz daha yayıldı. Babasının gözlerinden ikna etmeye çalıştığını anlayabiliyordu.

"Lütfen Karmen, bu kutlamaya katılmanı rica edeceğim. Annen olsa ne kadar memnun olurdu değil mi?"

"Annemi bana karşı kullanmayı ne zaman bırakacaksın?"

Ersin bir şey demiyordu. Karmen ise koltuğa koyduğu siyah kaskını alarak odadan dışarı attı adımlarını.

"Ha Karmen geldin mi?" Merdivenlerden ona doğru inen Enes'e göz devirdi.

"Gelmemiş gibi mi duruyorum?"

"Biraz konuşalım mı?"

Bileğindeki saate çevirdi gözlerini, saat 03.46 olmuştu. Bu saatte neydi bu konuşma seansları?

"Uykum var, söyleyeceğin neyse sabah söyle."

Enes'in gözlerindeki endişeyi yeni fark ediyordu. Anlaşılan konu neyse önemli bir konuydu. Derin bir nefes verdi Karmen, sürekli böyle işlerle uğraşacaksa Fransa da kalmayı tercih ederdi.

"İyi çok uzun sürmesin." Enes başını sallayarak önden çalışma odasına doğru yürümeye başladı, Karmen de onu takip ediyordu. Bir odaya girdiklerinde ise Enes son kez koridoru kontrol ederek kapıyı kapatmıştı.

Oda aynı babasının çalışma odasına benziyordu. Siyah ve Kan kırmızısı renkler tercih edilmişti ve aynı babasınınki gibi çalışma masasının önünde siyah deri bir koltuk vardı.

Karmen koltuğa oturunca Enes de sandalyeye oturmak yerine Karmen'in yanına oturdu. Bir süre sessiz kaldı çünkü konuya nasıl gireceğini bilememişti.

"E hadi seni mi bekleyeceğim sabaha kadar?"

"Karmen ben senden bir şey isteyecektim."

"Fark ettim."

"Yarın akşam piste çıkmam lazım ama biliyorsun ya babam ortakları çağıracak yani yanından ayrılıp gitmem imkansız. Diyorum ki benim yerime sen git."

"Tamam."

Enes şaşkın gözlerle bakıyordu. Bu kadar kolay olmasını beklememişti.

Belki de Enes tüm ayrıntıları anlatmadığı için bu kadar kolay olmuştu.