10

334 40 37
                                    

hanbin ile konuşacağını söylemiştim ama şans benden yana gitmemişti. hanbin akşama kadar gelmemişti ve geldiği gibi de odasına kapanmıştı. bu yüzden de onunla konuşma fırsatım olmamıştı.

saat akşam dokuzdu ve hanbini bir kere bile görmemiştim. yujin oynadığı oyundan sıkılıp kendi kendine bir şeyler yapmaya başlamıştı. ben de mutfağa doğru gittim.

kendime su doldururken düşünmeye başladım. onunla konuşmak istiyordum ama ne diyecektim ki? ve ya beni reddederse? hem beni işten de atabilirdi...

mutfağa başka birinin daha girmesiyle düşüncelerimden kurtuldum. yujin gelmiş olmalıydı. arkamı döndüğümde bana normalden daha yakın bir hanbin ile karşılaştım.

"hyung..."

"neden benden kaçıyorsun?"

"k-kaçmıyorum."

hanbin yüzünü bana doğru yaklaştırarak konuşmaya başladı.

"emin misin? kaçmanın sebebi o gün olabilir mi peki?"

"hatırlıyor musun?"

"hatırlamamam mümkün mü? o gün aklımdan bir kere bile çıkmadı."

utandığım için yüzümü başka tarafa çevirdiğimde elleriyle çenemden tutup tekrar ona bakmamı sağladı. baş parmağıyla dudağımı okşamaya başladı. gözlerime bakarak konuştu.

"kaçmayaksan ve izin veriyorsan seni öpebilir miyim?"

hanbine cevap vermeden aramızdaki mesafeyi kapatıp dudaklarımızı birleştirdim. bu sefer o günden farklıydı. ikimiz de ayıktık, endişelenmem gereken bir şey yoktu.

hanbin hiç vakit kaybetmeden bana karşılık vermeye başlamıştı. kollarımı hanbinin boynuna dolayıp mümkünse daha da yakınlaşmamızı sağladım. hanbin alt dudağımı emerken ellerini de belimde hissetmiştim.

dudaklarımız hareket ederken alt dudağımı ısırdığı için ağzımdan çıkan inleme ile dilini ağzıma sokmuştu. dilini ağzımda gezdirirken titreyen bacaklarım yüzünden ayakta durmakta zorlandığımı fark etmiş olmalıydı ki beni öpmeye devam ederken kaldırıp tezgaha oturmamı sağladı.

nefes almak için benden ayrıldığında ellerini tişörtümün içine sokup belimi okşamaya başladı. tenimde hissettiğim soğuk parmaklar ile titrek bir nefes verdim.

hanbin aramızdaki mesafeyi tekrar kapatacakken ışığın açılması ile olduğu yerde kaldı.

"hanbin hyung? hao hyung?"

hanbin iç çekip arkasını döndü. "yujin, hao bacağını incitmiş de." yujin ikimize de baktıktan sonra dudaklarını büktü. "uyumak istiyorum ama tek başıma korkuyorum."

"tamam sen geç, ben geliyorum."

yujin gittikten sonra hanbine döndüm. "hadi, git."hanbin yüzünü boynuma yaslarken konuştu. "ama seninle kalmak istiyorum."

"o senin kardeşin hyung."

BITTI

cool with you ''haobinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin