Bir sırrım var...
Kimseye söylemediğim...
Bu sırla yaşamaya çalışırken birden kaydı hayatım,
Yeni hayatıma alışırken öğrendim bu sırra sahip tek kişi olmadığımı.
Artık daha çok yaşıyorum, artık daha umutlu ve daha mutlu hissediyorum ve
Tüm bunlar o...
Aldattı beni. Hem de Eslem'le aldattı beni... Öz kardeşimle... Neden yaptı ki bana bunu? Ben ona ne yaptım? Belki de bana dokunamadığı için, sarılamadığı için, öpemediği için yaptı. Peki ya bu durum onu haklı çıkarır mıydı ki? Onu hala içten içe affetmek istemem normal mi? O bana, sana aşığım diyordu. Yalan mıymış yani? Belki de aşk dokunmaktır ama bence aşk ruha dokunmak! Ya da ben kendi durumumdan dolayı kendimi teselli etmeye çalışıyorum işte. Aşk dokunmaktır, sevişmektir, öpüşmektir... Ve ben bunların hiçbirini Anıl ile yaşamadım. Yaşatamadım, yaşatamazdım ki! Bunu ona söyleyemedim bile. Söylesem bir şeyler değişir miydi onu bilmiyorum işte. Ama bana inanmazdı. Gerçi kim bana inanabilir ki? 15 yaşımdan beri böyleyim... Annem, babamı geçtim Eslem bile bilmiyor çünkü ben deliler hastanesine yatmak istemiyorum. Deli değilim ben. Eskiden Eslem'e söylemeyi düşünürdüm hatta ta ki o güne kadar, sevgilimle yatak arkadaşlığı yaptığını öğrendiğim güne kadar. Bana en çok koyan Anıl değildi ki! Eslem... Canım kardeşim, canımın canı o neden bana bunu yaptı? İşte aklıma bir sebep gelse onu hemen şimdi affedeceğim ama yok! Kahretsin ki yok!
Baş köşede babam, çaprazında annem, annemin yanında Eslem, Eslem'in karşısında Anıl ve ben de onun yanındayım. Kahvaltı ediyoruz. Ama benim biricik kardeşim Anıl'ın bacağınıza ayağını sürterek Anıl'ın şekilden şekle girmesini sağlayarak egosunu da besliyor.
- Aden bugün şirkete gel önemli bir toplantı yapılacak senin şirketin mimarı olarak orada olman lazım.
- Peki baba, kaç gibi gelmem gerek Anıl'la da bir planımız var.
- Aa doğru unutmuştum hayatım iyi ki hatırlattın.
Anıl'ın unutmasına şaşırmadım, yapmacık olduğu belli bir şekilde gülümseyerek
- Aynen iyi ki hatırlattım.
- Aden 2 de yapılacakmış toplantı
- Ya neyse bizde başka sefere yaparız planımızı Anıl
- Aynen öyle bebeğim.
Bunu der demez Eslem'e göz kırpması benim midemi daha çok bulandırmaktan başka bir şeye yaramadı. Kahvaltı faslı bitince babam hemen şirkete gitti, annem ise doktor randevusuna... Koskoca evde ben, o ve Eslem kaldık. Bu ortamdan hemen çıkmak için odama hazırlanmaya gittim. Kendileri aşağıda ne bok yerse yesinler.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Ellerinde tül beyaz eldiven var arkadaşlar)
Aşağı indiğimde ikisi fısıldayarak konuşuyorlardı. Çok umursamadım, çünkü az kaldı onlardan kurtulmama. Beni gördüklerinde gözleri ellerimde takılı kaldılar. Kaç yıldır böyleyim ne sebebini doğru dürüst sordular ne de alışabildiler.
