His Last Breathe

II- Chapter 2

Venice POV:

Its been 1 week since I saw that Michael, Jhon Paul's kalokalike. Sa totoo lang umaasa ako na siya si Jhon Paul,, gusto ko sanang sabihin kay Papa, kaso naisip ko baka umasa din siya katulad ko. I just to confirm it first. Ang mga labi o patay na katawan kasi ni Jhon Paul ay dinala sa Amerika upang itabi daw sa kanyang mga grandparents at ng kanyang Papa. And beside ayaw ko rin siyang makita sa huling pagkakataon kaya hindi ako sumama. Pumunta ako kay Manang Doring, katulong namin, baka kasi may alam siya.

"Manang may alam po ba kayo sa pamilya ni Jhon Paul?"

"Meron pero konti lang anak. Bakit?"

"Ah wala lang po. May kapatid po ba si Jhon Paul?"

"Meron iha,pero di ko nakita. Sa
pagkakaalam ko pumunta ito sa Amerika at doon na tumira. "

"Salamat po"

"Pero kung gusto mo ng karagdagang impormasyon sa Papa mo na lang ka magtanong."

"Ah ok po!"

Tanga mang sabihin pero umaasa akong buhay pa siya. Umaasa lang naman eh!! Kahit malabo, mag ri-risk ako.

"Nak bakit ka tulala diyan?"

"Papa naman eh, nanggugulat ka na naman!"

"Hehehehe, sorry!! anyway mukhang di ka busy ngayon ah." Aniya.

"Yung na nga Pa eh , hindi ako busy ngayong umaga, pero ang dami kong appointment sa hapon, mukhang di ko na siya masusundo... But...,, I try!"

"I hope so anak,, but anyway may dinner ngayong gabi sa bahay nila , I hope you'll come if ever hindi mo siya masundo."

"What time po??"

"Around 7pm"

"Ok I will. Anyway Pa I need to go on my office, baka kasi sa dinner di pa ako makapunta, baka magtampo si Mama."

"Hahaha,you better go anak"

"Bye Pa" sabay halik sa pisngi.

"Jane" tawag ko.

"Yes, Maam?"

"Can you cancel the meeting around 6 , yung last."

"Ah kay Mr. Bautista po, ah k po"

Tumaas ang kilay ko pagkarinig ng apelyido na kapareho sa kanya. Oh well madami namang Bautista sa mundo eh, how stupid you are Venice.

"Anong oras ang next meeting ko?"

"Mamayang hapon po, 1:30 pm, its 2 hours from now."

"Next?"

"Ahm, after kay Mr. Manzano, 3:00pm kay Mr. Ocampo, and then po kay Mr. Bautista na pinacancel niyo po."

"Ok thank you"

Nag lunch lang ako saglit sa ibaba ng building which is the food section. I dont really eat heavy lunch, alam niyo na, I maintain to be fit, but sometimes matakaw din lalo na kapag si Mama Rina ang nagluto. Pagbalik ko ng office, eh tahimik parin which I expected dahil lunch break pa. Its 12:30 pa, and maaga pa para sa next meeting ko. Pero ok na rin baka malate na naman ako. Ang venue namin eh sa restaurant kung saan ko nakita si Michael, John Paul's kalokalike. I sit and ordered water at nagbasa lang ng story sa wattpad. Mga one hour na ata akong nagbabasa, kaya I sit na properly. Ang tagal ata ni Mr. Manzano. May malakas na boses akong narinig sa likod ko which is so familiar.

"Where is Ms. Dela Cruz, Jane?"

Napatingin agad ako sa kanya, ng makita ko si friend ni Michael, yung tinakpan niya ng bibig. May kausap siya sa phone and I think it's Jane, my secretary.

"Nandyan na siguro si Maam, Xian" sagot naman ni Jane sa kabilang linya.

"Hello Mr. Manzano" bati ko sa kanya.

Nakita kong nagulat siya at ngumiti.

"Nandito na pala siya Jane bye." at ibinaba ang kanyang cellphone.

"So ikaw pala si Ms. Venice Dela Cruz, a girl who taught that Michael is her boyfriend" at bahagya pa itong tumawa ng mahina.

"Hindi ako ambisyosa kung yan ang inaakala mo, akala nga lang diba? " nagingmadilim agad ang aura ko.

"Relax I know, I just tease you, but anyway magstart na tayo dahilmay susunduin pa ako.

"Ok" tipid kong sagot. Nagsimula na kami. Sa una ang formal pa namin, pero maya-maya nagsimula na kaming mag-asaran. Natigil lang kami ng dumating si Michael.

"Xi halika na, mukhang tapos na kayo eh" aniya nito sa pinakamalamig na tono. Yes pareho siya ni John Paul sa mukha, konti ang ang differences nila, maybe it is the bold of their body na halatang lamang ito kaysa kay Paul. Maybe because were just only teenager, that time, the time he left me.

"Patay, selos mood!" narinig kong bulong ni Xian sa sarili. Tinaasan ko siya ng kilay. He said goodbye, and kiss my cheeks, timing naman na lumingon si Michael. Mas lalong dumilim ang aura nito.

"Halika na Xian" mahina ngunit maoturidad nito sabi.

Napatingin ako kay Xian na medyo namutla. Anong nangyari sa mga lalaking yun? Akala ko ba ang mga babae ang magulo, eh bakit sila rin?

A/N: Sorry po kung mabagal ang update babawi nlang po ako next time. SALAMAT:)