His Last Breathe

Chapter 2

A/N:Hindi maganda kung hindi emotional kang magbabasa. Last na po to at magsisimula na naman ako sa continuation nito.

****
VENICE POV:

Matapos na aminin namin ang isat-isa eh halos araw-araw na akong pumupunta sa ospital para dalawin siya. Malapit na siyang mag 2 months dito sa hospital at halos 1 month na simula ng maging kami. Hindi ko na siya hinayaan na ligawan ako dahil kontento na ako ng malaman na minamahal niya rin ako. Sabado ngayon at walang pasok. Pero ramdam na ramdam ko na may mangyayaring di maganda sa araw na ito. Maaga pa ay dinalaw ko na si Paul. Sa ospital ramdam ko ang kakaibang kilos niya, halos 3 hrs. na ng lagi niya akong niyayakap at hinahalikan.

Ako: "May problema ba babe??"

Siya: "Wala. Basta lagi mong tatandaan na mahal kita."

Ako: "Mahal na mahal din kita,, teka bakit mukhang nagpapaalam ka?"

Siya: "Hindi, basta mahal na mahal kita"

LUMIPAS PA ANG MGA ORAS

Ako: "Babe mag ccr lang ako"

Siya: "Ok, balik ka agad"

Parang nahihirapan na siyang huminga.

Pagbalik ko ay tahimik na kami.

Siya: "Babe paano kung mamatay ako ngayon, ano ang gagawin mo??

Ako: "Hindi ko alam, tska hindi naman yun mangyayari. Hindi mo naman ako iiwan diba?"

Siya: "Babe parang mamamatay na ako!"

Ako: "Wag ka namang magbiro ng ganyan"

Siya: "Babe mahal kita , mahal na mahal. Until my last breathe ikaw lang ang babaeng minahal ko."

Ako: "Ano ka ba? Wag kang magsalita ng ganyan"

Siya: "Until my last breathe, ikaw lang ang babaeng minamahal at mamahalin ko."

Ako: "Magtigil ka!!"

Di ko na mapigilang humikbi.

Siya: "Nagpapaalam na ako. Tapos na ang lahat at sayo na ang huli. Until my last breathe ,  pangalan mo ang sinisigaw ng puso at isip ko. Mag-iingat ka!!! Wag kang magpabaya sa sarili mo. Mahal na mahal kita! Ayokong iwan ka ,, pero siguro ngayon na ang araw na iiwan na kita. Wag mong isarado ang puso mo sa iba. Subukan mong magmahal ulit, dahil ang lunas sa duguang damdamin upang maghilom ang sakit sa puso ay bagong pagmamahal."

Ako: "Mahal kita, mahal na mahal kita. Wag mo kong iwan ,, dahil di ko kaya. Pls. naman oh wag muna ngayon. Gusto pa kitang makasama. Gusto ko pang mahalin ka pa lalo. Paul! Wag muna ngayon.!"

Siya: "May request ako sana igranted mo! Maari mo ba akong halikan??"

Walang tigil ko siyang hinalikan sa labi. Ramdam ko ang kasabikan niya. Ramdam ko na humahalik siya pabalik. Pero after a minute na walang tigil na halikan ay hindi na siya tumutugon sa halik ko. Nakita ko na pumikit siya.

Ako: "Paul! Paul! Wag mo kong iwan Paul!!

Umiiyak ako hanggang sa dumating ang Mama niya at sabay na kaming umiyak.

Nilisan na niya ang mundo pero iniwan niya ang puso niya sa akin.

Until his last breathe naramdaman ko ang pagmamahal niya na higit pa sa kahit na sinong minamahal ay hindi pa nakaranas ng ganoong klase ng pagmamahal.

WAKAS!!!

A/N: Tapos na siya but may karugtong pa. Sad story pa ang una di naman ako bitter kaya maganda at masaya si Venice sa huli. Just wait and ty . Just vote and leave a comment.!!