ATMACA HANIM | texting

4. bölüm

Neva: brn bu gün gelrmicwm

Neva: bpk gibiyim qmk

Beleşçi: lan

Beleşçi: ne oldu

Neva: bu gün Necla teyze akrabası doğum yapmış 3 haftalığına evi bana bıraktı.

Neva: oha tekte yazdım

Neva: neysw işte benim midem falan bulanıyor bu gin evde kalsam olur mu

Neva: twlafi eferim ben

Beleşçi: sıkıntı yok

Beleşçi: geleyim mi yanına?

Neva: ypk lan

Neva: neysw uyuyayım bem bari

Beleşçi: ZIBAR

Neva: bokumu ye Beyza

Beleşçi: yaw he he

_______________________

Beyza~

Mutsuzca telefonu kapattım o sırada abimde beni süzerek. "Ne oldu gelmiyor mu arkadaşın?"

Gözlerimi devirdim. "Rahatsızlanmış. Hem Neva ne zamandır sadece benim arkadaşım."

Derin bir nefes aldı. "İsmi Neva mıymış? Doğrusu ismini bile hatırlamamışım."

Alayla sırıtıp boğazımı temizledim. "Abi kız okul birincisi, tanımamana imkan yok."

Başını umursamazca salladı.

"Senin anonim işleri nasıl gidiyor." Diye sordum pat diye. Yüzüne anlamsız sırıtma yayıldı.

"Gidiyor gittiği yere kadar." Dedi ve kestirip attı. Bense abimin yavaş yavaş yumuşadığına uzaktan şahitlik ediyordum.

_______________

Neva~~~

Gözlerimi hiç açmak istemiyordum ama bedenim deli gibi titriyordu. Gözlerimi yavaşça aralayıp etrafa baktım.

Güneş batıyordu.

Lan!? Ne ara sabah olduda tekrar akşam oluyor.

Bu gün zaten okula gitmeyecektim ama zaten şu an okul bitmişti. Saate baktığımda 18.09 olduğunu gördüm.

Ciddi anlamda eklemlerime derin ağrılar giriyordu.

Telefonu elime aldığımda Yamaç'ın mesaj attığını gördüm.

Yamaç: sa

Yamaç: nasılsın

Yamaç: oha cevap yok

Yamaç: senden beklemezdim

Yamaç: ?

Yamaç: görünce yaz

Yamaç: e hala cevap yok

Yamaç: 2 günde nasıl alıştım ben sana.

Tam cevap yazacaktım ki karnıma giren ağrıyla hemen Beyza'yı aradım.

Birkaç çalışta açıldı.

"Kızım neredesin sen?!"

Titrek bir nefes aldım. "Beyza ben ölüyorum." Sesim bok gibi çıkmış olacak ki hemen Beyza'nın endişeli sesi kulaklarıma doldu.

"O ses ne lan, geliyorum hemen." Dedi ve cevap vermeme fırsat vermeden telefonu kapattı.

Yataktan kalkıp mutfaktan su almayı bırak yürümeye bile mecalim yoktu.