Alser "Geçmişin İzleri"

Mektup

BÖLÜM 29:

9.Ay
Yatağımda uyurken karnıma çok büyük bir sancı girince hemen yataktan kalktım ve telefonumu elime alıp saate baktım
"Oha ya saat 3:30 ne alaka şu an"
Dedim ve karnımdaki sancılar iyice artmaya başladı

"Of evde ilaç var mıdır ki ya"
Diyip ayağa kalkınca altımdan bir sıvı aktı
"Hassiktir suyum geldi,oğluşum bu saate mi gelesin tuttu ya"

Dedim ve sancılarım artık dayanılamaz halde artmıştı.Yatağa geri oturduktan sonra acı ile çığlık attım ve evdeki herkes sesime kalkıp odamda toplandı

"Alize ne oluyor bebeğim"
Dedi annem,herkes endişe ile bana bakıyordu.
Zar zor konuşarak cevap verdim
"Suyum geldi"
"Ne ne ne ne tamam babacığım korkma hadi gel bakalım"
Diyerek kolumdan tuttular ve ayağa kalktım

"Çok sancım var duramıyorum"
Dedim
"Alize'm korkma bak hadi gidiyoruz"
Dedi Tuğçe
"Siz gidin ben geliyorum"
Dedi abim

Atakandan
Annemler arabaya giderken odada kalıp Serkan'ı aradım,o da gelsin istedim çünkü babasıydı sonuçta ve doğumda yanında olup Alize'ye moral vermesini istedim

"Ne var Atakan bu saatte neden arıyorsun"
"Serkan Alize'nin suyu geldi hastaneye götürüyorlar gelmen lazım lütfen"
"Ne diyorsun Atakan hangi hastane söyle hemen"

Dedi telaşla.Hastaneyi söyledikten sonra telefonu yüzüme kapattı ve bende onların yanına gittim
"Atakan hadi geç arabaya"
Alizeden
Sancıdan ağlıyorken abim bir anda konuştu
"Serkan'ı çağırdım"
"Anlamadım"
Dedi herkes
"İşte Serkan'ı çağırdım o da gelecek"
Acı ile kıvranırken duyduğum cümle ile sanki sancılarım daha çok arttı

"İyi yaptın oğlum"
Dedi annem ve babam
Ben konuşamadığım için Tuğçe konuştu
"Anne,baba siz ciddi misiniz"
"Çok ciddiyiz"
Dedi annem ve babam,Tuğçe de sinir ile arkasına yaslandı

Hastaneye vardığımızda Girişte Serkan'ı gördüm ve sebepsizce yüzümde küçük bir gülümseme oluştu.Hastanenin içerisine girdiğimizde Serkan'ın yanında İrem'i de görünce sancılarım bir anda feci bir şekilde arttı ve büyük bir çığlık attım,ardından da  herkes yanıma koştu,babam ise doktor çağırdı

"Bakar mısınız hamile var doğum yapacak"
Diyerek bağırdı ve doktor yanımıza gelip tekerlekli sandalyeye oturttu
"Bir saniye lütfen"
Dedi Serkan ve eğilip elimi tuttu

"Bak ben buradayım tamam mı korkma sakın,sen çok güçlü bir kızsın"
Dedi.Daha sonra elimi çektim ve doktor doğumhaneye götürdü

Serkandan
Bebeğin hiç bu kadar çabuk geleceğini beklemiyordum çünkü daha 9.ay'a dün girdik ve bugün de bebişimiz doğacak

"Serkan,beni görünce kız kötü oldu ya"
"Farkettim İrem,Alize ile barışmadan önce de oyunu sürdürelim,yani sen kötü davranırsın tamam mı"
"Barışacak mısınız ki"
"İnşallah yani bilmiyorum"
"İnşallah kankitom"
Diyerek yanıma oturdu ve daha sonra Atakan hızla bize doğru yaklaştı

"Oğlum hayırdır lan sana,neden getiriyorsun sevgilini gerizekalı"
"Atakan bak bu olay hiç sizin düşündüğünüz gibi değil"
"Anlat o zaman bilelim"
"Bak sana anlatıyorum sen eve gidince diğerlerine de açıklarsın tamam mı"
"Tamam hadi anlat bakalım ne diyeceksin merak ettim"

"O gün Alize bana gerçekten ağır laflar etti biliyorsun,bende anlık sinirle yurtdışındaki arkadaşımı aradım"
Dedin İrem'i göstererek,daha sonra da devam ettim
"Arayıp konuştuk ve o da İstanbul'a geldiğini söyledi,sonra bende ona işte olayları anlattım.Amacımız kıskandırmaktı yani

Onun da hoşlandığı bir çocuk var adı Kaan.Biz olayların bu kadar büyüyeceğini asla tahmin edemedik,yani bilmiyordum ben gerçekten"
"Lan it,Alize ne kadar üzüldü,ne kadar ağladı sen biliyor musun"
"Nasıl yani"

"Haftalarca bizimle konuşmadı,yemek yemedi,kendisine olan sevgisi azaldı.Hatta bize ben sevilmeyi haketmiyorum demi gibi cümleler kurdu sürekli,özgüveni bir anda yerlebir oldu kızın.Aldatıldığını düşündüğünde insanlar kendisini ezik,değersiz,sevgiyi kıymeti haketmeyen insanlar olarak görürler,Alize'de öyle gördü kendisini"

Suçluluk duygusunu en derinimde hissettim,herkesle iletişimini kesmesi,kendisinden soğuması,içine kapanması,hepsi benim yüzümdendi

Yarım saat sonra doğumhanenin kapısı açıldı ve doktor çıkınca hepimiz yanına koştuk
"Doktor hanım Alize nasıl,bebek nasıl doğdu mu"
"Merak etmeyin bebek normal doğum ile sağlıklı bir şekilde dünyaya geldi"
Hepimiz büyük bir oh çektikten sonra doktor devam etti

"Nasıl söyleyebilirim bilmiyorum ama,Alize hanım size bir mektup vermemi söyledi"
Dedi ve elindeki katlanmış kağıdı bana uzattı.
Kağıdı açtığımda uzun bir yazı ile karşılaştım ve sesli bir şekilde okudum

"Her şeyim,lütfen kızma bana ama yapmak zorundaydım.
Ben bu halimle bebek bakıp büyütecek durumda değilim,daha doğrusu bu kararı seni o kız ile burada gördüğümde aldım.
Hamileyken kesinlikle doğurup bakabileceğimi düşünmüştüm,ama yanılmışım.Seni birkez daha başkasıyla görünce dayanamadım.Artık affedilmesi gereken iki suçlu var,sen ve ben.
Bebeğimizi en iyi büyütecek kişi sensin,bu yüzden de senin bakmanı istiyorum Serkan.Lütfen bırakma bebeğimizi,sahip çık ona,koru onu tamam mı.Son birşey söylemek istiyorum,seninle bebeğimizin adını ne koyarız diye düşünmüştük ya,zorunda değilsin ama beraber karar verdiğimiz adı,yani Asil ismini koy olur mu
Seni çok seviyorum,hoşçakal

Gözümden düşen yaşlar kağıdı sırılsıklam yaparken etraftakiler de olayın şokunu atlatmaya çalışıyordu
"K-kaçtı mı şimdi Alize,terketti yani"
Dedi Tuğçe dolmuş gözleri ile
"Alize yapamaz bunu"
Dedi Atakan
"Yaptı bile"
Dedim kağıda bakarak

Elimdeki kağıdı sinirle yırtarak yere oturdum.Sessiz bir şekilde fakat hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.
Nurettin babam öfke ile bana doğru baktı ve tam vuracakken Atakan tuttu
"Baba ben eve gidince size anlatacağım tamam mı bir dur lütfen"

"Atakan şu namuzsuz piç Alize'yi aldattığı için bu haldeyiz farkındasın değil mi oğlum"
"Nurettin bak demek ki bir açıklaması var hayatım,dinleyelim öğrenelim"
Dedi ağlayarak Sinem annem

Ağlama krizlerim birazda olsa durduğunda bütün her şeyi herkese anlattım
"Serkan neden yaptın bunu ablacığım,o gün Alize senin yanına gelecekti ve barışacaktınız belkide,neden kıydın evliliğinize"
Dedi ablam

Daha sonra doktor çıktı ve elindeki minik bebeği yanıma getirip kucağıma verdi
"Adını ne koyacaktınız"
"A-asil"
Dedim titreyen sesim ile
"O zaman hoşgeldin Asilcik"
diyerek gülümsedi ve yanımızdan ayrıldı

Gözyaşlarım bebişin yüzüne düştüğünde ellerim ile sildim ve küçük bir öpücük kondurdum
"Annen gibi kokuyorsun oğlum"
Dedikten sonra daha çok ağlamaya başladım
Herkes bana bakarken onların da duygulandığını anlamıştım

Benden nefret ediyorlardı belki ama yine de acıdılar işte
"Serkan,bak bende bir babayım ve bu duyguyu en iyi ben bilirim,senin de Asil'i babası olarak evine götürmene izin veriyorum.Her ne kadar hoş olmayan şeyler yapsan da sen ona çok iyi bakacaksın ben güveniyorum"

Vee burda bitirdiimmm bölümü nasıl buldunuz bilmiyorumm.Sizce Alize terketmekte haklı mı yoksa haksız mı bilemedim.Birde bebiş içinde bir model buldum birazcık büyüdüğü zaman koyarım bol bol resim,şimdilikte birtane bebek resmi koyarım.Neyse yeni bölümde görüşmek üzereee🍼👶