Şarkıyı açın okuyunn🤫
BÖLÜM 32:
Serkandan
Odadan çıktıktan sonra içim bir garip oldu.Yeni ortağımı Alize'ye fazlasıyla benzettim ve sadece tip değil davranışları da çok benziyordu.Bir an Alize mi acaba diye düşündüm ama işte öyle birşeyin imkanı olmadığı aklıma geldi.Şirketteki bazı işlerimi halletikten sonra eve gidip uyudum.
1 hafta sonra
Şirkete gitmek için hazırlanıp Asil ile beraber evden çıkıp teyzesine bıraktım ve işe gittim
Daha sonra Eylül ile karşılaştım
Alizeden
Koridorda Serkan'ı görünce selam verdim
"Selam ortak"
"Selam Eylülcüğüm.Ya bugün işler hafifmiş,eğer kabul edersen bir kahve içmeye gidelim mi"
"Sebep"
"Şey yanlış anlama beni sadece ortağız ya bende seni tanımak istiyorum"
Şu an yaşayabileceğim en salakça olayı yaşıyordum,resmen Serkan'ı kendimden kıskanmıştım şaka gibi
"Tamam olur Serkan"
"Süper o zaman ben odama çıkıp ceketimi alayım"
Serkan çıkınca arkasından konuştum
"Süper diyor birde ya şuna bak"
Daha sonra Serkan odaya girdi
"Hadi çıkalım"
Şirketin yakınlarında bir kafeye oturduk ve yiyecek içecek birşeyler söyledik
"Eylül şimdi sen belkide benden rahatsız oldun ama ben kendimi sana çok yakın hissettim"
Evet onun da içine doğmuştu,demek ki o kadar da iyi saklayamamıştım kendimi
"Nasıl yani anlamadım Serkan,neden yakın hissettin"
"Benim eşime çok benziyorsun da"
"Siz evli miydiniz"
"Yani,şu an ayrıyız ama boşanmadık"
"Ne oldu aranızda peki"
"Eşim hamileydi,bizim de aramızda biraz kavgalar tartışmalar olmuştu.Ben eşimi kıskandırmak için çok yakın bir arkadaşım ile plan yaptım aslında.İrem diye bir kız benim liseden yakın bir arkadaşım,onun da sevgilisi ile araları çok kötüydü,bizde bir oyun oynamak istedik ama bu kadar büyüyeceğini asla tahmin edemezdik"
Söyledikleri karşısında nutkum tutuldu,kalakaldım öylece.Demek ki sevgilisi değildi,sadece sıradan bir arkadaşıydı.Daha sonra devam etti
"İrem de aslında çok sevdi eşimi,o yüzden doğumuna gelmek istedi ama eşim de onu görünce tabii"
Diyerek duraksadı ve konuştu
"İşte eşimde onu görünce terketti bizi"
Kendimden şu an deli gibi utanıyordum,zaten kendimi fazlasıyla suçlu hissediyordum birde şimdi bu çıkınca yerin dibine girmek üzereydim
"Bana bir mektup yazdı,oğlumuzu bana emanet etti"
Daha sonra o çok merak ettiğim soruyu sordum
"Oğlunun adı ne peki"
"Asil"
İçimdeki mutluluğa asla engel olamıyordum,yüzümde ufak bir gülümseme oluştu
"Neden güldün Eylül"
"Adı çok güzelmişte o yüzden"
"Evet karım seçti çünkü"
Diyerek güldü.Daha sonra bir anda gaza gelerek konuştum
"Peki geri dönerse onu affeder misin"
"Hayır,asla affetmeyeceğim onu.Zaten döneceğini de düşünmüyorum ama gelse bile asla ama asla affetmeyeceğim onu.O benim için öldü"
Son kurduğu cümle ile çok büyük bir şekilde yıkıldım
"Neden bir şans vermek istemiyorsun Serkan"
Konuşurken fark etmeden kendi sesimi kullandım.Serkan garipseyerek konuştu
"Eylül bir boynuna bakabilir miyim"
Korkudan elin ayağım titreyince panikle boynumu kapattım
"Ne münasebet ya"
"Bir şey yok sadece boynuna bakacağım"
Diyerek yanıma yaklaştı fakat ben elim ile boynumu tutuyordum.Bana iyice yaklaştığında parfüm kokumu da alınca yavaş bir şekilde geri çekildi
"Alize"
Yutkunduktan sonra konuştum
"Alize kim Serkan"
Korku ile bana bakarak konuştu
"Alize sensin,sensin Alize"
"Ya tanımıyorum ben Alize falan"
Elimi zorlayarak boynumdan çektiğinde aradığı o beni gördü ve hızlıca yanımda uzaklaştı
"Siktir lan,siktir lan"
Masadan kalktıktan sonra konuştum
"Serkan bak lütfen sakin ol,kimsenin olmadığı bir yere gidip konuşalım olur mu"
"Konuşmayalım,affetmeyeceğim seni Alize.Dediğim gibi,sen benim için bir ölüsün"
O konuşurken gözümden bir damla yaş düştü
Daha sonra Serkan kasaya gidip cebinden ne çıktıysa uzattı ve dışarı çıktı,bende arkasından koştum
"Serkan lütfen dur bir dinle beni"
"Dinleyecek birşey yok Alize git başımdan"
Dedi arkasını dönmeden
"Yalvarırım dinle Serkan"
Diyerek yanına yaklaştım ve kolumdan tutup kendime çevirdim
"Ne var Alize ne var"
"Serkan bak benim fazlasıyla psikolojim bozuldu ve çocuk yetiştirebileceğimi düşünmedim.Tek suçlu ben değilim ki sende suçlusun"
"Alize sen ne anlatıyorsun ya Allah aşkına.Hadi beni geçtim de,sen çocuğunu terkeden bir annesin gelip birde sende hatalısın mı diyorsun"
"Allah beni kahretsin tamam kabul ediyorum ben menfaatçi,iğrenç,saygısız bir anneyim"
"Evet öylesin Alize tam ağzımdan laf aldın"
Dedi ve arkasını dönüp gitti.O giderken bende arkasından konuştum
"Serkan ben çocuğumuzu görmek istiyorum lütfen"
Biraz durduktan sonra cevap verdi
"Hayatta olmaz unut onu"
"Lütfen Serkan o sadece senin değil,benimde çocuğum ve boşanmadık da,yani görmek en büyük hakkım"
Biraz durup soluklandıktan sonra cevap verdi
"Bir hafta,sadece bir hafta"
"Gerçekten mi"
Dedim sevinçle
"Aslında bir hafta bile çok ama dediğin gibi sonuç olarak o senin de çocuğun ve görmeye hakkın var"
"Peki 1 haftadan sonra"
Dedim sessizce
"Göremezsin"
Mutluluk ile üzüntü arasında karışık duygular yaşıyordum,çocuğumu süre ile görebilmek deli gibi koyuyordu bana.Daha sonra Serkan arabasına binip yanımdan uzaklaştı.Bende bir taksi durdurup hemen eve gittim
Ağlayarak deli gibi evin zilini çaldım
"Patlama ya açtım"
Dedi Işık ve karşısında beni ağlayarak görünce doğal olarak panik oldu
"Alize'm kuşum benim ne oldu sana geç içeri"
Hıçkıra hıçkıra ağlarken içeri geçtim ve yağmurdan ıslanmış sweatimi çıkararak üstümdeki büstiyer ile içeri geçtim
"Kızım ne oluyor ya anlatsana"
"Serkan farketti beni,anladı ben olduğumu"
"İşte ne güzel"
Dedi heyecanla
"Işık o kız sevgilisi değilmiş.Beni kıskandırmak için yapmışlar"
"Bak ne dedim sana Alize,sende inanmamıştın zaten sevgili olduklarına"
"Işık ben çok özledim"
Dedim titreyen sesimle
"Oyy ben kıyamam sana yaa"
Diyerek sarıldı bana
"Seni çok seviyorum"
Dedim sarılırken
"Ben daha çok seviyorum da şimdi sen git üstüne birşeyler giy üşütme olur mu"
"Kalsın şimdilik"
Dedim ve cebimdeki sigara paketinden birtane sigarayı alıp içtim
"Alize bak bu sıralar çok abarttın şu sigara işini,zarar veriyorsun kendine"
"Zaten yeterince zarar verdim değil mi,bu işlemiyor bana"
Diyerek ağzımdaki bitmiş sigarayı küllüğe bastırıp yenisini aldım
"Asil koymuş adını"
"Ne"
Dedi Işık
"Bebişimizin adını diyorum,Asil koymuş"
Işık gülümsedikten sonra konuştu
"Hala çok seviyor seni"
"Sevmiyor,nefret ediyor benden"
"Nereden biliyorsun Alize"
"Seni asla affetmeyeceğim,benim için öldün dedi,hakaret etti,kırıcı şeyler söyledi seviyor mu oldu şimdi Işık"
"Hemde çok ama çok seviyor,şu an sana sadece öfkeli anladın mı,ama zamanla bunlarda düzelecek,geçecek tamam mı güzelim"
"Asil'i göreceğim Işık"
Işık sevinçle ayağa kalktı
"E harika bir haber buu"
"Sadece 1 hafta"
Dediğimde hala yüzü gülüyordu
"Olsun Alize"
"Ne demek olsun Işık"
"Ya sen oğluna aylarca hasret kalmadın mı,işte göreceksin bak.İster 1 ay,ister 1 hafta ister 1 gün ne farkeder ki,sonuç olarak görecek misin göreceksin"
"Haklısın ya"
Diyerek gülümsedim ve odama gidip üstümü giydimBu arada sebepsiz soruyorum,şimdi bu kitap dizi olarak yayınlansaydı hangi kanalda olurdu yani hangi kanalın vibe'ini verirdi bana çok star havası veriyo sizee😉💟
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Alser "Geçmişin İzleri"
Novela JuvenilSevgilisi Serkan'dan önemli bir sebepten dolayı ayrılmak isteyen Alize,özlem duygusunun bastırdığı istek ile tekrardan Serkan'ı kendisine çekmek ister.