Kuzgunlar Ve Kargalar

1.Bölüm: Işığın Ölümü

Hikayeye başlamadan önce lütfen bu kısa metni okuyun.

Bu hikaye prison break adlı diziden ilham alınmıştır. Sadece nadir yerlerde eğer o diziyi izlediyseniz bazı benzerliklerle karşılaşabilirsiniz. Hikaye tamamen şahsıma ait bi kurgudur ve okurken keyif alacağınıza eminim. Ayrıca eğer o diziyi izlemediyseniz tavsiye ederim.

Ve bir de bu olaylar Amerika Birleşik Devletlerinde geçiyor. Yani yabancı bi hikaye ve hikayede, gerçek hayat ile bağlantılı şeyler olsada distopik bi zaman kurgulamaya çalıştım. Yani gördüğünüz ve okuduğunuz şeyler tamamen kurgudur, gerçek yasa ile bağlantısı yoktur.

İyi okumalar.

-

1.Bölüm: Işığın Ölümü

"Sevmek, birini bulmak veya kazanmak değil... Bir başkasında kendini bulmaktır..."
-Emma Goldman

-

Mahkemeden 25 saat önce:

"Sevgilim, eşim, yoldaşım, her şeyim." Cilveli ve aşık sesi kulaklarıma ulaştığında başımı yemek Tabağındaki tavuktan kaldırdım. Karşıma baktığımda sevgilimi göremeyince yana baktım ve orda ayakta dikilen sarı gözlü bebeğimi gördüm.

"Bitanem? Ne oldu?" Dedim yumuşak sesimle. Neden ayağa kalktığını anlamamıştım.

"Sadece beni izle bebeğim." Dedi ve restoranın ortasına giderek bi garsonun ona getirdiği gitarı aldı. Yere oturduğunda şaşkın şaşkın ona baktım. Doğrusu bunu hiç beklemiyordum.

"Daniel, hayatım ne yapıyorsun?" Dedim etrafa bakarken. Herkes ona bakıyordu ve hepsinin yüzünde bi tebessüm vardı.

Sevgilim ise bana cevap vermek yerine göz kırptı ve müptelası olduğum sesi ile bizim şarkımızı söyleme başladı.

Dünyanın en güzel kızı...

Türk bi şarkıcının eseriydi. Buralarda türkler ve yaptıkları sanatlar pek konuşulurdu. Çoğunlukla ekonomi çöküşü yüzünden çoğu genç buraya gelmişti. Türk olan fazla tanıdığım vardı. Onların sayesinde duymuştum bu şarkıyı. Ve biz Daniel ile bu şarkı sayesinde tanışmıştık. O günden sonra ikimizin şarkısı olmuştu ve o aksanı yüzünden sözleri doğru telaffuz edemesede o kadar iyi söylüyordu ki şarkıyı... insanı kendine tekrar aşık ediyordu.