psikopat takıntılı

15.ikilem

kendime bir gorev vermistim. onlardan bir delil bulup polise vermek bana farz olmustu. sabah uyandigim gibi hemen ustumu degistirdim ve biraz makyaj yapip asagiya indim, bugun daha enerjiktim sonucta babamin guvende oldugunu biliyordum.

berkin beni dusman gibi gormesi suan biraz aleyhime olsa da en azindan onlari takip edip delil bulmak cok da zor olmaz herhalde.

asagiya inip annemi optum biraz kahvalti yaptiktan sonra disariya ciktim. bu siralar annem cok duygusaldi bu yuzden biraz destek vermem gerekiyordu.

arabaya binip okula gelmeyi bekledim daha sonra okulun onunde indim ve en sonunda okulun icine girmeyi basardim. okulun bahcesinde her zamanki gibi berk ve cetesi bankta oturuyordu o tarafa baktigimda berkin bana bakmadigini fark ettim. ilk defa boyle bir sey yasanmisti, beni gormemesi imkansizdi.

sinifa ciktim, sinifin girisinde hakani gormemle hizlica iceriye girmeye calistim ama kolumdan tutan eliyle orda takili kaldim "ne var ne istiyorsun ?" siritarak bakmaya devam ederken konustu "ne oldu minik civciv bir sorun mu var ?"

"her seferinde basimi belaya sokuyorsun uzak dur benden." yuzu mahkeme duvarina dondu yine. "bana bulasan sensin, hatirlatirim benimle konusmaya calisan hep sendin." derin bir ic cektim "simdi de uzaklasmak istiyorum hadi gorusuruz" yanindan gecip giderken yine kolumdan tutup beni kendine cevirdi. sinirle baktim suratina "birak kolumu." o da sinirli bir hale burundu "birakmazsam ne olur ?" tam o sirada arkamda birini hissetmemle berki gordum. bana ve hakana bakti daha sonra ise hakanin kolumdaki eline.

"cekil" dedi. acikcasi biraz sasirmistim.. yana cekilecekken bir anda beni hakanin ustune itti. hakanla bir an goz goze geldigimizde utanip bir anda cekildim. hakan hâla bana bakiyordu. berk yururken arkasindan bagirdim "neden ittin hayvan" arkasina dondu ve konusmaya basladi ama gozlerinde cok buyuk bir ofke vardi "orospularla ugrasacak vaktim yok." dedi ve onune dondu. siniftaki herkes bana bakiyordu, rezil olmustum bir an gozlerim doldu.

berk yerine agir agir oturdu, ona dolu gozlerle bakarken o bana bir an bile bakmamisti demek gercekten beni dusmani ilan etmisti aslinda buna seviniyordum ama bana yapabileceklerinden korkuyordum.

"istersen halledeyim" hakana donup baktim,  garip bir sekilde o da sinirlenmisti. gozlerimi kapattim ve gozyasimin suzulmesine izin vermedim, gozlerimi acip ona bakip konusmaya basladim "hayir hakan daha fazla benim yanimda olmani istemiyorum uzak dur" yerime yavasca gectim. aksi gibi bugun almina da gelmemisti ya da gec kaldi. berke bakma gereksinimi duyup ona dondum ama telefonuna bakiyordu, yuzu cok ciddi bir haldeydi. normalde her zaman beni izlerdi, offf cok garip gelmeye basladi bu durum. "daha fazla bakarsan sinirlenip olay cikarabilir" arkamdan gelen hakanin sesiyle onume dondum. hakliydi artik beni dusmani olarak goruyordu.

hepsi hakan yuzundendi her seyi planlamisti ve ben onun zekasini hice sayip ondan bir seyler ogrenmeye calismistim ahhh aptal kafam...

hocayi dinlemek istemiyordum ve alminasiz canim sıkiliyordu. bugun stresli gececege benziyordu, hakandan da berkten de uzak durmak istiyordum artik, ikisi de birbirinden kotuydu. hakanin zekasindan berkin ise gucunden ve sinirinden korkuyordum. kendimi nasil guvenceye alacagimi asla bilmiyorum ama bir sekilde halletmeye calisacagim.

hoca ders anlatirken alttan telefonu cikarip alminanin mesajina girip yazdim.

almina :
"neden gelmedin" cevap yazmasini beklerken bir anda hocanin bana seslenmesiyle telefonu saklamaya calistim. ama maalesef telefonu fark edip gun sonuna kadar aldi. yemin ediyorum bir gun hepsinin a***** neyse..

telefonu nasil benden izinsiz aliyorlar. sonucta ozel mulkiyet diye bir sey var. bu hocalari sirf bunlar yuzunden sikayet etsem kesinlikle hakli cikarim ama neyse uzatmak istemiyorum simdi.