psikopat takıntılı

17.hapis

hakanla yarim saattir yoldaydik ve nereye gittigimiz hakkinda hic bir bilgim yoktu. hakana goz ucuyla bir bakis attigimda cok keyifli durdugunu gordum aslinda hakliydi ne oldugunu bilmesem de berke bir garezi vardi. merakima yenik dusup sordum. "hakan bir sey sorabilir miyim ?"

"tabii ki sorabilirsin" biraz daha rahatladiktan sonra konusmaya basladim. "sen kimsin" sanirim sordugum soruya gercekten sasirmisti. "insanim" gozlerimi devirerek suratina baktim o ise yola bakiyordu. "yani demek istedigim, berkin her seyini takip ediyorsun ve seni her onemli zamanda gordum. ayrica annemin hangi iste oldugunu nerden biliyorsun?" sanirim baya fazla dusunmusum bu olanlari. "evet haklisin ben siradan birisi degilim. yakin zamanda benim kim oldugumu ogreneceksiniz..." bana dogru dondu ve goz kirpti."...merak etme sana asla zarar vermem. benden korkmana gerek yok" aslinda bu sozlerine cok sasirmistim. neden tanimadigi bir kiza boyle bir sey derdi ki.

"bunun guvencesi ne ? sana neden guveneyim ve bana zarar vermeyecegini nerden bileyim ?" hafifce gulumsedi yola dogru, yola bakarak konusmaya devam etti. "sanirim ogrenemeyecegin bir konu daha eklendi" suratini yine eski haline cevirince ben de ciddilestim. "ne dedigini anlamadim ama neyse sana asla koru korune guvenmeyecegim hakan"

"sen bilirsin ne de olsa asla guvenmeme gibi bir ihtimalin kalmayacak" ne demek istedigini asla anlayamiyordum. cok sifreli konusuyordu ve sanki hep kendi kendine konusuyormus gibi duruyordu. susup ben de yola bakmaya basladim. beni neden karakola goturuyordu bilmiyorum.

"kimi vurmus hakkinda bilgi var mi ?" direksiyonu sikmaya basladigini fark etmistim sanirim sinirlenmisti. "lideri sandigi kisiyi" dedi. aslinda yanimda bunun hakkinda bir seyler soylemisti bu yuzden pek sasirmamistim. hakan bana dogru donup beni incelemeye basladi. "haberin vardi" bunu demesiyle hemen ona dondum. "aslinda o tarz bir seyler duydum ama pek bir bilgim yok." yola dondu. "anliyorum"

uzun sure sessiz kaldiktan sonra bir karakolun onunde durduk. "asagiya in ve bu flashi polislere ver." saskinlikla hakana dondum. "bunu neden yapayim ?" yine neler geciyor o ilerizekali beyninden.

"sen berki sikayet etmek istemiyor muydun ? al sana bir delil" bana uzattigi delilin onda ne isi var diye dusunmeden edememistim. "sana neden guvenim" cok tehlikeli birisi oldugu icin her an oklar bana donebilirdi beni tuzaga cekmis olabilirdi sonucta. "yapmicam" ukala bir bakis atti. "evet yapacaksin"

"nedenmis" bana dogru egilince nefesimi bir anligina tuttum emniyet kemerimi cikarirken flashi da cebime koydu. "guven bana" ilk defa inanmak istedim ona ve bir cesaretle arabadan ciktim. arkami donup hakana baktim "burda beklicem" daha sonra onume dondum ve polis dairesine girdim. danisman gibi duran adamin yanina gidip berkin burda olup olmadigini sordum. daha sonra flashi onlara verdim ve bana yaptigi tum o taciz ve tecavuzleri teker teker anlattim. artik cikis yolu yoktu, polis abi uzun sure yatacagini hatta muebbet bile yiyebilecegini soyledi bi sure daha orda kaldiktan sonra disariya ciktim. kendimi cok rahatlamis hissediyordum. arabaya bindikten sonra hakana baktim. "aferin" basimi salladim. kendimi o kadar rahat hissediyordum ki ondan kurtulmanin verdigi rahatlik tarif edilemezdi. sessiz yolculuk yaptiktan sonra beni evime birakmisti. evimin adresini nerden bildigini sorgulamadan edemedim. "evimin burasi oldugunu nerden biliyorsun" sacini yana dogru atarken konustu "senin hakkinda her seyi biliyorum" diyip capkinca goz kirpti. cok urkutucuydu aslinda.

"anladim iyi gunler" daha farkli seyler soyleyebilirdim lanet olsun. arabadan indim ve eve girdim. gercekten de annem yoktu. biraz evde televizyon izlemeye karar verdim. haber kanali karsima cikinca izlemeye basladim. bir adamin olduruldugunu ve gizli bir kisinin kanit biraktigi ile ilgili bir seydi nedense cok tanidik :)

ve beklenen o aannn katil berk soygan. bugun firat aksoyu dag evinde oldurdugu hakkinda bilgiler vardi. hakan liderin o kisi olmadigini soylediyse o zaman hakan gercek lideri taniyordu. gercekten bu olaylar garip yerlere gidiyordu. yarin mahkemeye cikacakti ama ben polis abiye gizli kalmasini rica ettigim icin sanirim mahkemeye ben katilmayacaktim.

okula artik korkmayarak gidebilecektim, annemi rahatsiz etmemek icin uyucagimi ve yedek anahtari kapinin paspasinin altina koydugumu yazmistim. ve odama uyumaya gittim. bir kac dakika daha huzuru hissettikten sonra uykuya biraktim kendimi.

bi sure sonra iceriden gelen gurultuyle uyandim. sanirim annem dusurdu yaa.

"annee" iceriden bir ses gelmeyince tekrar seslendim "annne iyi misin ?" annem olduguna o kadar emindim ki... "anne geliyorum" hizlica asagiya indim ve elleri cebinde dikkatlice beni izleyen bir adet hakan buldum.

1 2 adim geriye gittim. "senin ne isin var burda, nasil girdin ?" hakan hala soguk ve donuk olan bakislariyla suratimi izliyordu. "konussana"

"nasilsin diye bakmak istedim" yine cattik aga. "anlamadim ?" derin bir nefes aldi. "merak ettim seni" garipce suratina baktim.

"hakan ne diyorsun anlamadim ?" daha sesli bir nefes aldi. "neden anlamak istemiyorsun buse" gercekten bir sey anlamiyordum. "hakan kendine gel"

gozlerini devirdi ve bir anda ciddi halinden alayli haline dondu "tamam aptal civciv neyse yarin mahkeme olacak ama senlik bir is yok merak etme" bunu zaten biliyordum. "tamam, ee nasil girdin soyleyecek misin ?" hafif gulumsedi "aptal oldugunu soylemis miydim ? halinin altina anahtar koymak sence de tehlikeli degil mi ?" hakliydi ama dusunememistim. "neyse ne, gercekten neden geldin soyler misin artik ?"

"aciklamasini yaptigimi hatirliyorum."
"gercekten inanacagimi mi sandin hakan"
"bazen nasil bu kadar kor oldugunu dusunuyorum hala anlamiyorsun degil mi ?"
"inan ne dedigin hakkinda bir fikrim yok"
"neyse minik civciv anahtari al arkamdan iyice kilitle. annen zaten 20dk olmadan gelir, iyi geceler"

gercekten bu kadar bilgiyi nerden biliyordu aklim almiyordu. arkasindan kafam karismis sekilde bakarken son kez bana dondu ve o soguk bakisini atip gitmisti. bu adamin normal hali hep buydu bazen maske takip gulumsuyordu ama ne kadar mahkeme surati oldugunu biliyordum.

arkasindan kapiyi kilitledim ve iceriye gectim. uyku bana haramdi. telefonumu actim ve okulun itiraf sayfasinin cok fena karistigini gordum. ama neden bu bildirimler bana geliyordu ? bildirimlere daha dikkatli bakinca herkes beni etiketlemisti

yazilanlari daha dikkatli okuyunca herkes benim olecegim hakkimda bir seyler yaziyordu. ne oldugunu anlamak icin itiraf sayfasina girdim. berkin hapse girdigi ile ilgili gorseller vardi ve berkin hayatimda gordugum en korkunc anina sahit oldum. kameraya oyle bir bakisi vardi ki sanki beni o an oldurecek gibiydi yanindaki polisler yaninda kucucuk kaliyordu. ama konu nasil bana dondu ve herkes beni hedef gosterdi anlamamistim. bir kac dakika sonra hakan yazdi.

hakan :
"olaylari gordun sayiyorum"
"off ne oldu neden beni etiketliyorlar"
"bir kiz senin sikayet ettigini soylemis ve bu kiz tam 3 yildir berke takintili."
"ya bu nasil olabilir, ne yapicam"
"sen orasini bosver ben hallederim"
"tamam lutfen su konu kapansin"
"simdilik instagram bildirimlerini kapat"
"tamam"

sohbetten ciktim ve gergin bir kac dakikadan sonra kapi calinmisti. korkuyla ayagi kalktim ve kapi girisine baktim. ohhh gelen annemmis hemen kapiyi actim. "kizim uzgunum mesaiye kalmistim uyuyacagini saniyordum."

"e evet anne ama seni beklemek istedim"
"tamam kizim, ac misin ?"
"hayir anne ben uyusam iyi olur"
"tamam iyi uykular balimm"
"sana da annem"

hemen yukariya ciktim ve hakanin olayi cozmesini bekledim...

lider kim acabaaaa ? hadi bakalim bolumu atip kactiimmm hehehe ☆