Bir perşembe gecesi, serin bir sonbahar akşamı ve saat de oldukça geç, sokakta gördüğün birine yardım eder miydin?
O etti.
"Klimalı bir arabam ve iyi bir niyetim var."
Bang Christopher Chan & Lee Yongbok aka Felix
Chanlix
bu bölüm geçiş gibi o yüzden üçüncü bölümü de paylaşıyorum, atlamayın 💫
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
03:13
"Burası."
Arabayı yavaşça durdurup çevresine baktı kalkık kaşlarıyla. Daha ne kadar gideceklerini merak etmişti. "Komşuymuşuz, velet."
Maskesini düzelterek şoför koltuğundaki adama baktı genç. Hafifçe yutkundu ve başını sallayarak teşekkürünü ederek arabadan indi. Neyseki Chan bunu anlamış, ona eşlik ettiği birkaç dakikada ağzıyla teşekkür edeceğine bu hareketi yapmasına şaşırmamıştı.
Kapüşonlu gözden kaybolduğunda daha fazla beklemeden ilerlemeye başladı. Yorucu bir gecenin ardından evin hasretiyle yanıp tutuşuyor haldeydi. Sadece birkaç bina sonrasında durarak arabasını park etti. Başının arkasını sertçe ovuşturarak kapıya geldiğinde boynunu sağa ve sola eğerek rahatlatmaya çalışıp şifresini girdi. Uzun bir geceydi.
Direkt olarak odasına yöneldiğinde, üstündeki gömleğinin düğmelerini merdivende açmaya başlamıştı bile.
İyi bir duş aklındaki tek şey olsa da bunu şimdilik ikinci plana atarak pantolonuyla birlikte yatağına yerleşti. Uykusu gelmişti, bu fırsatı kaçırmamalıydı.
03:33
Hızlı daldığı uykusunda aynı şekilde uyandı, hızlıca. Malum siren sesleri ve insan gürültüsü sırasında uyumak pek de mümkün olmuyordu. Hele de bu kendi mahallenden geliyorsa.
Gürültünün kaynağını bulmak için yatağından kalkarak balkona ilerledi. Esneyerek açtığı balkon kapısıyla daha da yükselen sesler, yüzünü buruşturmasına neden olmuştu. Demirlere yaslanarak gözünü kalabalıkta gezdirdiğinde az ileride dumanları da görmesiyle uykusu hızla açıldı. Gerisinde kalan evlerden birinde yangın çıkmıştı.
Siren sesleri kulağına batarken çok düşünmeden sandalyenin üstünde kalan tişörtlerinden birini geçirdi üstüne. Hızlı adımlarla aşağıya indi ve anahtarla cüzdanını cebine atarak evden çıktı.
Olabildiğince hızlı olmak için arabaya bindi ve yangına doğru ilerlemeye başladı. Fazla ilerleyemeden etrafı saran kalabalık ve itfaiye aracıyla durmak zorunda kaldı. Müsait bir yere park edip araçtan indi ve kalabalığa yaklaştı aceleyle.
Bu ev az önceki çocuğu bıraktığı evdi.
Telaşa kapılarak kalabalığı resmen deşti. İnsanların içinde aradığı yüzü göremezken tam olarak kimi aradığını bile bilmiyordu. Yüzünü görememişti ki.
"Pardon bakar mısınız?"
Biraz yanında eli kalbinin üzerinde olan kadına ilerledi. Telaşla izlediği belli oluyordu.
"Evden çıkan oldu mu? İçeride biri var mı?"
Kadın gözlerini yanan evden ayırarak genç adama çevirdi. Konuşmadan önce yutkunarak başıyla onayladı. "Orta yaşlı bir adam çıktı içeriden. Baygındı, oksijensiz kalmış herhalde. Başka da kimse yokmuş, şu an sönmesi için uğraşıyorlar sadece."
"Genç bi' çocuk yaşıyordu bu evde. O yok mu yani?"
"Hayır sadece o adam. Bildiğin bir şey varsa polislere söylemelisin. Umarım hâlâ içeride değildir." kadın hızlıca konuşup, genç adamın omzundan yönlendirerek polislere doğru ittirdi hafifçe. Chan da ona hızlıca teşekkür ederek polislere doğru ilerledi.
"Memur bey, evden sadece o adam mı çıktı?"
Polis memuru kemerini çekiştirerek hafifçe yaklaştı genç adama. Başıyla onaylamış, kafasını sallayar sorusunu yöneltmişti.
"Evet. Neden soruyorsunuz, kimsiniz?"
"İsmim Chan, Bang Christopher Chan. Burada bir çocuğun daha yaşadığını sanıyordum. Ancak sadece bir kişinin çıktığını söylediler."
"Evet. Komşular tek başına yaşadığını söylüyor beyefendinin. Sizin bahsettiğiniz genç kim?" çatık kaşlarıyla sordu polis memuru. Çevredeki insanlar adamın tek başına yaşadığı konusunda emindiler.
"Adını tam bilmiyorum ancak cılız, beyaz tenli biri. Onu bu gece eve bıraktığımda bana burada yaşadığını söylemişti." derin bir nefes aldı memur.
"İçerisi tamamen arandı. Yangın söndürülmek üzere, başka kimse yok. Ancak söylediğinizi dikkate alacağım. Yakın çevrede misiniz?"
"Evet. Altmış yedi numaralı bina, bu site bittiğinde hemen sağda kalıyor."
