Rüzgârlı bir sonbahar akşamında
Kırmızı yapraklar saçlarının arasında
Omuzlarından dökülür kalbime
Hoş bir seda gibi saçılır sineme
Kırlangıç misali göç eder kalbim sana
Alıp sarıp sarmalar mısın
Alev alev yanıyor kalbim sana
Öpüp koklayıp sarar mısın
Bir poyraz eser okyanus gözlerinden
Sürüklenirim akıntılarında
Vurgun yerim en derinlerinden
Her daim serin sularında
Canlanır ruhum mavilerinde
Ben şimdi ne yerdeyim ne gökte
Kardelende ki bir çiy tanesi gibi nazende
Ruhum kanat taktı şimdi ise gökte
Artık geldim sonsuzluğun sınırına
Nasıl da sardı sıcaklığına
Bir bebek misali sığınsam kucağına
Ateşine pervane alır mısın ocağına..
