ÜZGÜNÜM
Can bilip de ciğerimizi sökenlere
Yar deyip de yaramızı deşenlere
Gül verdiklerimizin, bize diken vermelerine
En çok da kal dememize rağmen yine de gitmeyi seçenlere...
Her giden de biraz daha eksildik
Parça parça oldu ruhumuz
Sevdiklerimizle bir bütünken
Şimdi zerre kadar kalmadık...
NUR HEHİR
