18.Bölüm ♠

5.6K 326 35
                                    

[ Multimedia Pınar ]

.

[ Bu bölüm WhatsApp grubundaki güzellere ♥ ]

.

18.Bölüm°

-İpek-

Hadi cevap verin bana... nasıl hoşlanmayayım bu adamdan?

Birkaç dakika boyunca öylece durduk. Sürekli böyle durabilirdim ya.. Tabi eğer o geri çekilmeseydi.
Ellerini yavaşça belimden çekti ve gözlerimin içine baktı.

"Hadi, eve git. "

Sesi sert değildi. Aksine, yumuşaktı bile. Sürekli konuşsa bıkmadan dinleyebileceğim bir tondu bu.

Cevap vermek yerine, yavaşça başımı salladım. O geri dönüp giderken bende eve ilerledim.

Hava güneşliydi ama hafif bir esinti vardı. İçimden şu yeşilliklere oturup, akşama kadar burda durmak geliyordu ama Katibecik izin vermezdi.

Annemden daha beterdi.

İçeriye geçip hemen odama çıktım. Ama keşke biraz oturup dinlenseydim diye düşündüm. Birazdan bacaklarımı burda bırakıp, öyle çıkacaktım yukarıya.

Odama ulaştığımda çantamı fırlattım ve hemen yatağa uzandım. Şimdi tonlarca hayal kurma zamanıydı.

***

Gözlerimi açtığımda ilk olarak yataktan sarkan bacağımı yukarıya çektim. Yerimden kalkmadan önce bakışlarımı pencereye çevirdim. Hava kararmak üzereydi. Ne kadar çok uyumuşum öyle.

Yataktan kalktım ve banyoya girerek suratıma soğuk su çarptım. Bu beni kendime getirirdi. Saçlarımın örgüsünü açtım ve topuz yaparak aşağıya indim.

Simge'ler de gelmişti ve masanın üzerindeki birkaç kağıtla uğraşıyorlardı. Onları takmadım ve mutfağa girdim.

Her zamanki gibi yemek yapmakla uğraşan Katibe ablaya yardım etmek için salata yapmayı teklif ettim. Zor da olsa kabul edince ellerimi birbirine vurarak güldüm. Salata yapacağı için sevinen ilk insan olmalıydım.

Salata için malzemeleri ve tahtayı alıp Katibe'nin yanına geçtim. Göz ucuyla ona bakınca gülümsediğini gördüm.

"Ay, ne gülüyorsun kız. Biri mi var yoksa?"

Gülerek söylediğim cümleden sonra bana keskin bakışlarını dikti.

"Çok mu belli ediyorum kız?"

Gözlerimi kocaman açıp, - birazdan pörtleyip salatanın içine düşeceklerdi- Katibe'ye baktım. Cidden biri mi vardı? Ay, Katibe de aşık oldu ya, ne diyeyim.

"Ayyyy Katibeee! Kimi seviyorsuun . Söyle söyle söyleee!"

Cırlayarak yerimde zıplamaya başladığımda elini ağzına götürüp sus işareti yaptı. Ben kahkaha atarken kolumdan tutup sandalyeye oturdu. Beklentili gözlerle ona bakarken konuştu.

Katibe'nin kocası yıllar önce ölmüştü. İki oğlu vardı, onlarda başka şehirde okuyorlardı. Yanlızdı yani anlayacağınız.

Katibe konuşurken her kelimesinin sonunda 'ayy' diyerek kafama şaplak yemiştim ama olsundu. Komikti ve fazla gülmüştüm. Bugün iyi günümdeydim.

Katibe biraz sonra ' beni oyalıyorsun' diyerek mutfaktan kovmuştu. Bende kızların yanına gitmiş, sohbetlerine dahil olmak için yanlarına oturmuştum.

Komşum DengesizHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin