Komşum Dengesiz

20.Bölüm ♠

[Multimedia Pınar]

20.Bölüm°

-Yazar Anlatımı-

Pınar yanında oturan Arya'ya doğru eğildi ve fısıldadı.

"Kızım, baksana suratını ne hale getirmiş. Minik bir kızarıklık diyorsun ama suratın beyaz, fena belli oluyor. Bir de ona bak."

Bu sırada ikiside kafasını karşı koltukta oturan ve telefonuyla ilgilenen İpeğe çevirdi. Ardından Pınar fısıldamaya devam etti.

"Bir tek kolunda iki çizik var. Onu kapatmakta ne var ki. Ben diyorum ki intikam al. Madem kavga ettiniz, eşit olun kızım. Yapıştır sende suratına yumruğu."

Arya gözlerini kısıp, Pınar'ın söylediklerini değerlendirirken Pınar sırıtmaya başlamıştı hedefine ulaşıyordu.

"Yok ya. Hem haketmiştim biraz. Daha fazla kavgaya gerek yok."

Hedefe ulaşılamadı.

Ama Pınar bu kadar çabuk pes etmeyecekti. İpek mutfağa girerken Pınar'da yerinden kalktı.

"Ben bir su içeyim."

"Ne suyu Pınar, oruçlusun."

Pınar söylediği yalanın saçmalığını fark ederken düzeltmeye çalıştı.

"Tamam. Yani ben bir Katibe'ye bakayım."

Mutfağa girdi ve Katibe'nin yanında dikilip onu seyreden İpeğe baktı.

"İpek, gelsene bi şuraya. Bir şey diyeceğim."

İpek hemen gelip sandalyede Pınar'ın yanına oturdu.

"Ne söyleyeceksin?"

"Bu kadar güçsüz olduğunu bilmiyordum İpek."

İpek kaşlarını çattı ve sandalyede arkasına yaslandı.

"O nerden çıktı şimdi?"

"Arya'nın suratından. Kızım o ne lan öyle, sinek ısırığı gibi? Vurduğuna emin misin? Bir de kendi koluna bak. Çiziklerin derinliğine bak. Onun kızarıklığı iki güne geçer de senin bu çizikler ne olacak. Allah bilir kaç ay kalır. Bence eşit olmalısınız."

İpek çattığı kaşlarını düzeltmeden bir süre Pınar'a baktı.

"Diyorsun?"

"Diyorum tabii. Senin tırnaklarınında maşallahı var hani. Aynısını yapabilirsin."

İpek yerinden kalktı ve mutfağın kapısına ilerledi. Çıkmadan önce de mırıldandı.

"Haklısın."

Pınar bunu duyunca hedefini gerçekleştirme mutluluğuyla sırıttı. Mutfaktan çıkmadan önce Katibe'nin sesini duydu.

"Kız niye yapıyorsun böyle şeyler."

Pınar, Katibe'ye yaklaştı ve yanaklarından öptü.

"Ohh. Hayatıma ekşın katıyorum Katibe Sultan."

Küçük bir kahkaha attı ve kavgayı kaçırmamak için koşarak kapıya ilerledi. Mutlulukla kapıyı açtı ve gördüğü manzara karşısında gözlerini kırpıştırdı. Hızlı adımlarla koltuğun karşısına geçti ve birbirine sarılarak oturan İpek'le Arya'ya baktı.

"Siktirin gidin ya."

Sinirle kızlara bağırdı ve merdivenlere yönelerek odasına çıktı. İftara kadar uyuyacaktı.