"Sa'n Matatagpuan ang Lunas"
By: _jing
"Paano kung masaktan kita?" ang sabi ng binibini.
"Nasisiyahan ako na hindi ka nag-alis," sagot ng ginoo.
Bawat hatid na kirot, 'di mawawalay,
Sa buhay na puno ng saya't pangungulila.
Sa'n matatagpuan ang lunas na hinihiling?
Sa tuwing puso'y sugatan, ngiti rin ang taglay.
Kahit maliit na sulyap, halaga'y napapawi,
Pag-ibig, pag-asa, tanging kalakasang humaharap.
Sa harap ng unos at sa lamig ng gabi,
Nandito ako, handang pawiin ang kalungkutan.
Kapag ikaw ay nahihirapan at nalulumbay,
Ika'y aalagaan, kasama'y hindi aayaw.
Maaaring maramdaman ang hirap ng mga sandali,
Ngunit sapat ang pag-ibig, upang tayo'y makaalis.
Ang tawag ng puso, gabay ng kaluluwa,
Sa'n man tayo dalhin, di tayo hahayaan mawala.
"Paano kung masaktan kita?" ang tanong ng binibini.
"Pangako, sa'n man tayo dalhin, hindi tayo maghihiwalay," sagot ng ginoo.
Ang tinta ng mga sugat, mauuna sa paghilom,
Basta't tayong dalawa, hindi magkakalayo.
Sa'n matatagpuan ang lunas na hinihiling?
Sa pagtanggap at pag-ibig na walang hanggan.
Hayaan mong ako ang gamot sa nagbabadyang lumbay,
Dahil kasama kita, walang pagsubok na hindi kayang lagpasan.
Sa'n Matatagpuan ang Lunas, handog ng puso't damdamin,
Upang iyong malaman, patuloy tayong susulong.
Basta't magkasama, walang takot na haharapin,
Sa'n matatagpuan ang lunas? Sa pag-ibig nating dalawa, nariyan ang kasagutan.
BINABASA MO ANG
Gunita sa Tinta: Koleksyon ng aking mga Tula
Acak"Sa papel, siya'y isang mandirigma Binubuksan ang pintuan patungong himala." @eljiraxXxi
