arabella // taekook // omegaverse // texting

20-nobody could take my place

5sos - youngblood

Bilgisayara önümdeki dosyaları geçirirken söylenip duruyordum. Saate her baktığımda avuçlarımdan kayan şansa daha çok yanıyordum.

Gözlerim ofisinde rahatça işlerini yapan patronuma kaydığında yüzümü astım.

Biraz olsun o sert duvarını kırdığımı düşünmüştüm, ama yanılmıştım işte.

İç çekerek önüme döndüm. Bu işte başarılı olmam gerekti, anneme büyüdüğümü, babama başarılı bir adam olduğumu kanıtlayacaktım böylece. İkisi de burada staj yaptığımı biliyordu, eğer kovulursam özellikle babamın gözünde nasıl bir konuma gelirdim bilmiyorum.

Öyle dalmışım ki iç savaşıma masamın başında dikilmiş, bana seslenen patronumu fark etmemiştim bile.

"Önemli bir işimiz var, hazırlan."

"Bu saatte? Toplantı?" Tek kaşım havalandı merakımla.

"İşin saati olmaz Jeon. Asansörün orada bekliyorum."

Herkesin konserde olacağı saatlerde ben bir toplantıda sürünecektim, harika.

Günlerce ikna etmeye çalıştığım Taehyung arabada da düz bir yüz ifadesiyle bilgisayarına bakıyordu. Oflayarak dışarıya baktım.

Araba bir şirket yerine stadyumun önünde durduğunda anlam veremedim.

"Jeon, inmiyor musun?"

Ben kalakaldığımdan kapımı açmıştı Taehyung. Şüpheyle onu takip etmeye başladım. Burası konserin olduğu stadyumdu.

Görevliler bizi saygılarını belirterek selamlıyorlardı.

Bense abartısız bir şekilde öylece bakıyordum olanlara, çünkü aklımdaki ihtimal çok uç geliyordu.

"Bay Kim, sizin için harika içkiler ekledik VIP bölümümüze."

Takım elbiseli, elindeki kırmızı peçeteyle alnını silip duran orta yaşlı adam önümüzü kesmişti.

"Bay Kim, ne işimiz var burada? Yoksa-"

Kolunu sıkmış, sessizce sormuştum. Lafımı kesmişti.

"Birazdan görürsün."

Ben hala şaşkınken bir kapıdan geçerek stadyumun bize ayrılan kısmına ulaştık.

Sahneyi görmemle bayılacak gibi hissettim.

"Bay Kim! Konser! İnanamıyorum!"

Boynuna atlayarak sıkıca sarıldım ona. Son ana kadar şüphe etmiştim. Çünkü o Kim Taehyung'du, şu zamana kadar ufak tefek jestler yapsa da bunu yapmasını asla beklemezdim.

"Nasıl görünüyor sahne? Eğer beğenmediysen başka bir yer ayarlayayım."

Ağzım açık şekilde bakıyordum ona.

"Bay Kim sahne harika görünüyor, eğer Hansol'la gelseydim şu en arkada olacaktım." Oturacağımız tahmini yeri elimle gösterdim.

"Bak, iyi ki benimle geldin."

"İyi ki! İnanamıyorum!" Konuşurken bile yerimde duramıyor, zıplıyordum olduğun yerde.

Yaşadığım en iyi konser deneyimiydi. Çok eğlenmiştim, Taehyung'u dans etmeye bile ikna etmiştim. Harika bir geceydi benim için.

Bu muhteşem geceyle beraber Taehyung'un o sert, koca duvarlarını kırmaya başladığımı kesinleştirmiş oldum.

-