Bölüm 25

1.3K 39 12
                                    

Ben geldim canlarım nasılsınız iyisiniz umarım son bölümünde çok ağladım valla yazıp yazıp ağlıyommm
Oy ve yorum bekliyorum canlarım 😘😘😘
Bölüm şarkısı Bengü ağla kalbim
Yeni gün yeni umutlardı Rojhat tüm gece mezara sarılarak sabah etmişti .
"Gitmem gerek küçüğüm sana bunu yapanlara cezasını vermem gerek söz geri döneceğim."
Rojhat  hayatında bu kadar çaresiz olmamıştı gitmek istemiyordu çünkü onsuz nefes alamıyordu onun boynunda saatlerce uyumak onun kokusunu içine çekmek istiyordu.Zar zor ayağa kalkıp mezarlıktan çıktı ama yine gözleri yaşlıydı . Mezarlıktan çıkıp eve doğru sürdü arabasını perişan görünüyordu üstü başı toprak olmuş gözleri ağlamaktan heba olmuştu , konağa girer girmez herkesin avluda  gelen misafirlerle konuştuğunu gördü ama oralı bile olmadan odasına çıktı.
"Rojhat!"Agah kuzenine seslendi.
"Yanlız kalmak istiyorum."
Bir kadın ordan "başın sağolsun" diyince yine gözyaşları tek tek aktı hiç cevap vermeden odaya çıktı kapıyı açar açmaz onun kokusu burnuna doldu .Gözleri yine doldu ,derin bir nefes içine çekip yatağa doğru gitti Rojin'in yastığını alıp kokladı mis gibi kokuyordu ,Rojhat yastığa başını gömüp hıçkırırarak ağladı.
" Kurban olduğum sevgilim kokunu çok çok özledim boynuna gömülüp kokunu içime çekmek istiyorum ."
Rojhat çığlık çığlığa ağlıyordu unutamıyordu kimsesiz kalmıştı yine onun saçını okşayarak şarkı mirildanan yada her sabah onu öpücüklere boğan kimse yoktu .

(Rojinden)
Uyanmıştım sonunda gözüm fal taşı gibi açıldı etrafim bembeyaz bir odaydi karnında hissettiğim acıyla oraya dokunmak istedim ama elimdeki zincir buna engel oldu ,olanlar aklıma kesik kesik gelmeye başladı vurulmuştur sonrası yoktu hatırlamıyordum.
"Rojhat!"
Olduğum pozisyon çok tuhaftı zincirlerle elim ayağım bağlanmıştı hareket dahi edemiyordum."Bırakın beni kimsiniz lütfen."
Bağırıp duruyordum ama duyan yoktu artık bağırmaktan sesim kısılmıştı.
Kapı birden açıldı elinde bir tepsiyle Mirhan eskiden uğruna öleceğim adam girdi." Küçüğüm uyanmış."Beni kaçırmıştı,
" Bırak beni Rojhat merak etmiştir beni tutamazsın böyle."Oralı bile olmadan,
"Acıkmışsın diye tavuk ve çorba getirdim sana hadi sana yedirelim."Öfkeyle döndüm ona,
"Senin elinden hiçbir şey yemek istemiyorum, beni çöz Rojhat nerde?"Öfkelenmişti ,
"Rojhat yok unut onu ben varım ben sevgilin aşkın ."
Rojin Mirhan'ın yüzüne tükürdü.
"Sen benim hiç birşeyim değilsin anladınmı olamayacaksınız sok bunu o kıt kafana."
Mirhan eliyle yüzünü sıvazlayarak Rojin'e sert bir bakış attı ve Rojin'in yüzüne tokadı indirdi, Rojin'in başı yediği tokatla yana savruldu.
"İster kabullen ister kabullenme sen benimsin benim Rojhat'ın yüzünü bidaha asla görmeyeceksin."Hayır o beni kurtaracaktı,
"O beni bulucak ve kurtaracak."Öfkeyle bana dönüp,
"Bok bulur o seni öldü biliyo."Ne dediğini bilmiyordu bu adam,
"Ne saçmalıyorsun sen aptal."
Mirhan olanları tek tek Rojin'e anlattı Rojin duyduklarıyla nutku tutuldu gözyaşları birer birer usulca aktı.
" Hayır bu gerçek olamaz o ,o şuan perişan olmuştur beni bırak ona gitmem gerek bırak beni bırak."
Mirhan Rojin'in yüzünü avuçlarına alıp alnını öpecekken Rojin onu tüm gücüyle itmeye çalıştı ve başarmıştıda.
"Ölürüm ama senin olmam o beni bulucak buna inanıyorum anladınmı seni bulunca geberticek ama bu sefer müdahale etmeyeceğim."Alayla sırıtıp,
"Hayal gücün çok geniş küçüğüm çok."Bu adamdan nefret ediyorum.
"Bana bak seninde o Azize' inde sonu olucam haberin olsun sizden korkmuyorum ve asla pes etmem burda kalıp beni  tutsak etmeni izlemicem en yakın zamanda kurtulacağım ."
Mirhan Rojin'in ellerini çözüp ona yemek yedirmek istedi ama Rojin itiraz etti kendi kendine yiyecekti aç kalamazdı kalırsa güçsüz kalacaktı ve burdan kurtulamazdı.
"Aferin küçüğüme."Rojin öfkeyle adama bakıp,
"Ben senin küçüğün değilim ben Rojhat şahmeranınım anla."
Mirhan yine sinirlenip Rojin'e sert bir tokat attı Rojin yediği sert tokatla yerinden zıpladı ve yarası kanadı ,Mirhan önündeki yemekleri alıp onu tekrar bağlayıp odadan çıktı.

(Rojinden)

Yaram çok sızlıyordu canımı yakmaya başladı ve kanıyor beyaz çarşafa ufaktan kan izi veriyordu nefesim kesik kesik çıkıyor gözlerim bulanıklaşıyordu, dayanamayan vücudum kendini koca bir karanlığa bıraktı.
(Rojhattan)

Sonunda uykuya daldı bedenim onun yastığına sarılarak uykuya dalmıştım.


TUTSAK+18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin