Bölüm 64

126 7 0
                                    

Rojvan sinirle Alexe birtanem daha yumruk attı,sakin kalamiyordu bir türlü . Agah depoya girdi ,endişeyle Rojhat'ın yanına geçti.
Agah,"Noldu Agir nerde? "
Rojhat,"Bu it oğlumu kaçırdı ,egerki kılına,zarar gelsin sen ölümlerden ölüm beğen Allah şahidim olsun seni öldürmem için yalvarirsin."
Agah sandelyede bağlı olan Alex'e döndü.Yuzu kanlar içerisindeydi Rojhat onu iyi benzetmiş ti anladilan.
Agah,"Bu adamı döverek işkence ederek konusturamazsin çıkıp aramalıyız yeğenimi sonra bunun icabına bakarız."
Rojhat,"Agah bu kim biliyormusun?"
Agah,"Kim oğlum bir düşmanın."
Rojhat sakallarını okşayıp sert bir kahkaha attı.
Rojvan,"Brnim değil senin Agah senin o Arjen'in peşinden ayrılmayan itin abisi ."
Agah şok olmuştu ,bu nasıl olurdu Alex Aras'ın abisimiydi.

Rojhat"Neyse adamlara haber et tüm Mardini alt üst et oğlumu bulun egerki ona birşey olursa o zaman hepiniz benden korkun."
Agah telefonuyla adamlara haber etti , Rojhat'la birlikte depodan çıkıp onlarda Agir  bebeği arayacaktı.
Rojhat sert bir şekilde elini direksiyona geçirdi ,sinirleniyordu daha saatler önce doğan bebeği  kacirmislardi bebeğin ölme riski çok yüksekti ,korkuyordu çok korkuyordu oğluna bişey olmamaliydi.
Rojhat,"Agah Alex'in tüm adamlarının bağlantısını bulun Mardin'den çıkamazlar çünkü her yerde adamlarımız var.Bulucaz bu gece oğlumu yoksa Rojin delirir ve oğluma bişey olur."
Agah endişeyle bir nefes dışarı verdi.
Agah,"Demir mesaj atmış eski bir fabrika yakınlarında Alex'in sağ kolu olan Andrena'nın telefon sinyali görünüyormus."
Rojhat:,"Kahretsin o kadın bir manyak eğer oğlum onun elindeyse ona zara vermekten çekinmez o kadının oğlunu öldürdüler o gün bu gün bütün bebeklerfen nefret eder.Çocuk sesine bile dayanamaz duyduğuma göre çok bebek öldürmüş ."
Rojhat'ın sol gozunden bir yaş damladı.O gozyasinda ne acılar vardı bir Allah bide o bilirdi.Sogukkanli olmalıydı oğlunu bulmalıyfi.
Agah ,"Konum bu sür o senin oğlun dayanıklıdır ."
Rojhat konuma bakarak arabasını son gaz sürdü.
Arjen uyanan Rojin'le endişeyle ne yapacağını şaşırdı ilaç etki etmemişti.
Rojin,"Noldu bana Arjen Rojhat gelmedimi? Bebeğim hım o nerde ?"
Arjen,"Rojhat abi hala gelmedi yeni aradım kebapcidaymis inşallah gelicek.Bebekte küvese koydular güvende sen uyu dinlen azıcık."
Rojin,"Olmaz ben bebeğimi gitmeliyim içimde kötü bir his var."
Arjen kalkan kadınla ne yapacağını şaşırdı.
Arjen ,"Rojin bak dinlenmelisin."
Rojin bişey olduğunu hissettiği için hemen bebeklerin konulduğu odaya gitti ,kuveste uyuyan masumlar la sıcacık gülümsedi.Hemsire yanlarına gelip, Rojin'e baktı.
Hemşire,"Bir sorunmu var?"
Rojin,"Evet var bebeğim nerde görmek istiyorum."
Hemşire,"Bebeğiniz yok efendim."
Rojin,"Ne demek yok.Arjen ne diyo bu?"
Arjen endişeyle Rojin'in elini tuttu.
Arjen,"Anlaticam ama sakin ol tamammi?"
Rojin,"Anlat çabuk ."
Arjen,"Onu kaçırdılar.ama merak etme Rojhat abi bulucak onu."
Rojin şok geçirdi mavi irislerinden yaşlar kendi kendiliginden bir bir düştü,bebeği daha saatler önce doğmuştu üsürdü şimdi o düşman acirmiydi onun bebeğine acimazdi elbet bir annenin yüreği evladiyla cayır cayır yaniyordu.Rojin hızla çöküp ağlamaya başladı.
Rojin,"Koruyamadim oğlumu onu benden aldılar o çok küçük dışarda dayamaz ölür o."Arjen ne yapacağını bilmiyordu Rojin berbat görünüyordu.Rojin gözyaşlarını silip odadan çıktı.Hizla kendi odasına gidip üstündekileri çıkardı.Sanem hanımın evden getirdiği alt üst takımını giyip saçlarını yukardan at kuyruğu yaptı.Odadan çıkıp hızla asansöre doğru koştu.Arjen engel olmadı,o bir anneydi ne desen durmazdı.Rojin asansörden çıkıp hastaneden dışarı çıktı.Sert bir rüzgar esiyordu gözlerinden yine yaşlar döküldü .Yeni doğmuştu oğlu yaşayabilirmiydi.Demir çıkan Rojin'i görünce hemen yanına geldi."Yenge gir içeri hava spguk."Rojin belli etmemeliydi yoksa onun buradan çıkmasına müsade edemezlerdi.Kocasini tanıyordu o üzülmesin diye onu bu hastanede günlerce uyutabilecek potansiyeli vardı."Demir ben hava almak istiyorum lütfen."Demir Rojin'i başıyla onaylayıp korumalarada baş hareketi yapıp Rojin'in geçmesine müsade ettiler.Rojin hastaneden çıktığı gibi koşar adımlarla boş caddede koşuyordu soluksuz.Yoruldugu aldığı sık nefeslerden belliydi gücü yetmedi dizlerinin üzerine çöktü."Mardin ey Mardin !Sen bana neden hep acı veriyorsun neden ? Küçük bir mutluluğu çokmu gördün yüreğime?"Konusamadı ne diyebilirdiki hayat hep onun için acımasız geçmemiş miydi? Çocukluğu berbattı, gençliği tutsaktı.Kaderinde ne varsa yaşarsın Rojin tutsaktı bu onun kaderiydi.Yerde uzanıp çığlık çığlığa ağlıyordu.Yaninda bir nefes hisetti kalkıp bakacak yüzü kendinde bulamadi.Bir bebek sesi kulaklarında çınladı.Bu onun bebeginindi.Basini kaldırdı ve gördü gecenin siyahindan bile kara katran karaları.Sevdigiydi Rojhat'tı.Kucağinda oğlu Agir'i vardı.Hizla ayağa kalkarak bebeğini sevdiği adamdan alıp kokladı, öptü."Allah'ım şükürler olsun yaşıyor benim oğlum."Rojhat karısına yaklaşıp sımsıkı sardı."Bana guvenmelissin bebeğim ben sana bir söz verdiysem tutarım ben sana oğlumuza hayatın en güzelini yaşatacam onu hep koruyacağım dedim ve yapacamda artık bana güven."Rojin gözyaşlarını tutamadı."Beni de anla onu görmeyince öldüm o çok küçük."Rojhat karısının burnunu öpüp."Siktir et herşeyi sen  ben ve oğlumuz yanyanayizya daha ne isterim Allah'tan."Rojin bebeğinin kokusunu çekti içine öptü .Kocasının dudaklarına yapıştı,bunu beklemiyordu Rojhat.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
Arjen uçurumun kenarında iki eli kulaklarında çığlık çığlığa ağlıyordu.Ne çok şey yaşamıştı bu hayatta ne çok üzülmüştü,ne çok ağlamıştı.Bugun burda anladı o Agah'ı sevdiğini ama aşık olmadığını anladı,sadece yalnızlıktan korktuğu için sığınmıştı o kollara Agah onu sevmemiştiki oda pişmandı ona yaptığı kötülüklerden pişmanlığını vicdanını susturmak için onunlaydı.Ucurumun en başına gitti intihar edecekti ölecekti.O hiç sevilmedi ,sevilmeyecektide.Agah son hız arabayı sürüyordu, sevdiği kadın ona mesaj atmıştı" hakkını helal et ben senin mecburiyetin olmak istemiyorum beni sevmediğini biliyorum hoşçakal sevgilim hoşçakal."Agah gözyaşlarını tutamadı,seviyordu Arjen'i çok seviyordu kısacık surede alışmıştı ona o gözlerine o dik başlığına ,hele kokusu adamı bitiyordu.Vardigi uçurumun kenarına baktı.Gordu sevdiğini uçurumun kenarında ağlıyordu.Hizla arabadan inip koştu uçurumun kenarına.İki çift göz birbirine acıyla baktı."Neden geldin?"Agah burun kemerini sıkıp,"Eğerki düşündüğüm şeyi yaparsan sana asla hâkimi helal etmem , seni asla affetmem."Arjen gözlerin önündeki irislere baktı."Yapacağım sevgilim artık kimseye yük olmak istemiyorum,senin mecburiyetin olmak istemiyorum."Agah bir adım yaklaştı."Eğer mecburiyetinde en güzel mecburiyetimsin."Arjen başını olumsuz anlamda sallayıp,"Bilmiyorum iyi değilim."Agah belindeki silahı çıkarıp kafasına dayadı."Sen yaptığın an ben kafama sikmassan namerdim!"Arjen korkuyla baktı sevdiği adama ,"Hayır bunu yapamazsın!"Agah alayla gülüp,"Öyle bir yaparımki!"Arjen adamın irislerine baktı yapardı kahretsin yapardı.Kostu sevdiği adama sımsıkı sarıldı."Bana söz ver beni şefkatle seveceğine söz ver!"Agah sımsıkı sarıldı sevdiğine
"Sana  söz veriyorum seni öyle bir seveceğimki tüm yaralarını unutucaksin.Ama sende bana söz ver seni kaybetme korkusu vermeyeceğini."Arjen ayrıldı sevdiğinden  ,"Sana siz veriyorum gitmeyeceğime"Agah sevdiğinin ince belinden tutup yapıştı dudaklarına.
Finale yaklaşıyoruz en sevdiğiniz karakteri yoruma yazın bklm❤️
Erkek bebek ve Rojhat'ın kıskançlıkları o okuyacagiz diğer bölümde kendinize cici bakın öptüm🎀

TUTSAK+18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin