Usulca yanıma geldi beni baştan aşağı süzdü yüzündeki sırıtma beni ne kadar öfkelendirsede sesimi çıkarmadım.Elini yüzüme yaklaştırıp alnımdan öptü oan ölmek istedim sevdiğime Mirhan'ıma ihanet ettiğimi düşündüm gözlerimden yaşlar akarken Rojhat Şahmeran konuşmaya başladı.
" Çok güzelsin ,aferin benim uslu kızıma hadi imam bizi bekliyor."
Oan yok olmak istedim zaten hazırda olan gözyaşlarım bir bir usulca aktı .Elimi tutmasıyla beraber aşağı indik . Az önce benimle yukarı gelen kadın yardımcı elindeki beyaz eşarbı başıma örterek acıyarak bana bakıp gitti. Hayır bunu yapamam Mirhanım'ı unutamam bu adamla evlenmek istemiyorum usul usul akan yaşlı yüzümle son bir kez yalvarırcasına baktım ona ama nafile benim aksine çok mutlu yüzünde zafer benimdir sırıtması vardı.Elimi tutup imamın olduğu yere beni adeta sürükleyerek götürdü,yerde kurulan minderlere oturduk .İmam ikimize bakıp konuşmaya başladı."Hazırsanız Allah'ın izniyle nikahınızı Allah katında gerçek anlamda kıyalım." Rojhat sert ifadesiyle bana bakıp imama döndü."Başlayalım!" Ezbere bildiğim sözleri sıraladı imam bana dönüp ,"Etin mi?" ,diyince kendime gelip sonkez Rojhat'a baktım.Ama nafile.
Üç kere ettim diyince kalbime bıçak saplandı nefesim daraldı imamın mehir olarak ne istersin sorusunu duyunca ayıldım.
"Ben hiçbir şey istemiyorum!"
Bana öfkeyle bakan adam imanın sorusuyla kabul dedi yanlızca, imam gitmiş bizde ayağı kalkmıştık.
" Şimdi gerçek manada karım oldun yeni hayatına pardon cehennemine hoşgeldin Rojin Şahmeran ,aaa niye ağlıyorsun o Mirhan kara yaşayacak ama sen bidaha o adamın m harfini bile ağzına almayacaksın eğer alırsan onu vururum ve ölür."
Duyduğum sözlerle dünyam başıma yıkıldı , ağlamaktan gözlerim karardı ama nafile sanki hayat durmuş gerçi ailem nerde neden beni kurtarmıyolar neden ben bu adamla evlendim düşündükçe daha çok ağladım ağlama son veren şey rojhatin sesiydi.
"Hadi kalk giyin gel Şahmeran konağına gidicez acele et bir saniye geçikirsen gelir seni giydirin haberin olsun 18dkkan var hadi.Bu adamın zamanla takıntısımı vardı acaba sürekli bu kadar dkkkan var diyip duruyor.Onu daha fazla sinirlendirmemesi için olumlu anlamda kafamı sallayıp uzaklaştım.
Hemen odaya çıkıp çiçekli elbisemi tekrar giydim,hızla aşağı indim .
"Hazırım!" Ruhsuz çıkan sesimle bana döndü,
"Aferin küçüğüme hadi karıcım evimize."
Elime uzanıp arabaya bindirdi konağa giden yolda ne ben konuştum nede o sesiz geçen yolculuktan sonra muhteşem bir konağa geldik. Arabadan görünen bu konak Şahmeran'larındı .
" Burası senin evinmi?" ,diye sordum bildiğim halde...
"Bizim evimiz diyecektin galiba!"Ona dönüp konuşmaya başladım.
"Bişey sorabilirmiyim?" Arabanın içinde tekrar bakışları beni buldu."Söyle!"Sert çıkan sesiyle irkilsemde çaktırmadım.
"Babam burda olduğumu biliyormu?Evet saatlerdir bu adamlayım,Mirhan gelmememin üzerinden endişelenip babamlara haber vermiştir "Bunun cevabını benden değil içerdeki babaanemden alıcaksın hadi içeri gidelim."
İçeri girdiğimizde ayakta arkası dönük siyah giyinmiş bir kadın Rojhat'ın sesiyle önüne döndü gözlerine siyah sürme çekmiş sert bakan bir kadın yaşı büyük olmasına rağmen çok dik duruyordu.Hızla yanıma gelerek saçımı tutup yere fırlattı .
"Cehennemine hoşgeldin Rojin Şahmeran sana bu hayatı zindan etmezsem bana Azize demesinler ,baban olacak o ırz düşmanı benim evladıma kıydı onu öldürdü ." Daha ne olduğunu anlamadan beni yere atmasıyla canım acımıştı ufak bir acı inleme döküldü dudaklarımdan."Benim babam yapmaz bir insana zarar vermez hele öldürmek asla babama gitmek istiyorum ben."
Ağlayarak söylediğim kelimelerle yüzüme yediğim tokat bir oldu bana vuran kişi Azize Şahmeran dı.
"Baban olacak o ibne seni bize verdi sırf oğullarının canı için." Dedikleri şeyler doğru olamazdı evet babam küçüklükten beri oğullarına düşkündür, ama beni gözden çıkaramazdı.Nasil bir durumun içindeydim kafam almıyordu.
" Hayır inanmıyorum size yalan söylüyorsunuz!" Sesim oldukca yüksek çıkmıştı.Bunlar doğru değildi.
Hızla ayağı kalktım ağlayarak Rojhat'a baktım.Bana bakıp ," Herşey doğru!"Onların bu kadar kolay söylediği kelimeler benim için ölümdü,ölüm kokuyordu sözleri kalbime paracalayacak kadar acımasızcaydı.
"Hayır inanmıyorum size yalan söylüyorsunuz." Tekrar itiraz ettim gücüm yettiği kadarıyla.
Rojhat cebinden telefonu çıkarıp birini aradı .Duyduğum sesle yüreğimde koca bir umut yeşerdi.Babamdı...
"Ne diye aradın istediğini aldınya ulan pislik herif kızımı verdim.Ailemden uzak dur artık." Duyduklarımı hazmedemiyordum,yediremiyordum o kadar istedimki bu bir kabus oldun.Ama değildi."Sen oğullarının için kızını verdin neyi anlatiyosun bana ."
Telefonu suratına kapattı.Duyduklarimla bedenim beni taşımadı gözlerim karardı ve karanlığa teslim oldum.
Merhabalar artık düzenli olarak hergun bir bölüm gelicek sizleri seviyorum oy verip yorum yapmayı ihmal etmeyin sizi seviyorum 💪❤️🤫😘🥰
