SEVECEK SANDIM||hyunlix

evimize gittiğimizde burnundan getireceğim

-buyrun oturun

Hyunjin: doktor bey lütfen söyleyin durumları nasıl

Jisung: minho nasıl yaşayacak değilmi

-lütfen sakin olun, hastamız hmm evet Lee Felix iki kurşun isabet etmiş teki omzuna tekide sırtına çok kan kaybetmiş ama hayati tehlikesi yok iki kırşunuda çıkarttık. Ayrıca kurşun yaralarından ayrı olarak göğsünde boydan boya bi kesik vardı neyseki çok derin olmadığı için dikiş gerektirmedi yani şu an uyanmasını bekleyeceğiz.

Hyunjin: tanrım, şükürler olsun Chan duydunmu Felix iyi gözlerini tekrar açacak

Chan: tanrıya şükür, ahm okadar çok korktumki

Jisung: peki ya minho

- evet ikinci hastamız Lee minho tek kurşun yarası var kalbine santimler kala göğsüne denk gelmiş şanslıymışki kalbini sıyırıp geçmiş yoksa şimdi yaşıyor olmazdı

Jisung: yani, iyimi iyi olacakmı

-çok sabırsızsın çocuk senin için önemli biri olmalı abinmi?

Jisung: yok babam

Chan: öhöm, minho'nun durumu nasıl

-oda iyi merak etmeyin neyseki ikisinede kanlar tam zamanında bulundu yoksa bukadar şanslı olamazlardı. Söyleyeceklerim bukadar iki hastamızında uyanmasını bekleyeceğiz

Jisung: nezaman uyanacaklar

-belli olmaz belki hemen belki saatler sonra

Jisung: ama kesin uyanacaklar değilmi

- evet merak etme uyanacaklar

Jisung: tanrım, seni seviyorum minho seni seviyorum

Hyunjin: teşekkür ederiz, nezaman odaya alınacaklar nezaman görebiliriz

Jisung: evet nezaman görebiliriz

-şu an yoğun bakımdalar uyanır uyanmaz odaya alacağız

Chan: peki teşekkür ederiz, hadi çocuklar çıkalım

Doktorun odasından çıktıklarında jeongin ve seungmin endişeli gözlerle onlara bakıyordu. Chan hızlı adımlarla seungmin' e yaklaşıp sımsıkı sarıldı ve dudaklarını dudaklarına bastırıp hiç bir şeyi umursamadan uzunca öptü gün boyunca yaşadığı korkuyu endişeyi atmak istercesine öptü küçük dudakları sonrada ayrılıp yüzünü ellerinin arasına aldı, seungmin ona şaşkın gözlerle bakıyordu

Chan: seni seviyorum

Seung: bende seni seviyorum

Jeong: ee ne dedi anlatsanıza iyilermi

Jisung: evet ikiside iyi uyanmalarını bekleyecekler sonrada normal odaya alacaklar

Jeong: tanrım ahh nasıl korktum, nasıl korktum, jis gördünmü ben sana ne demiştim

Jisung: hıhım, okadar mutluyumki şuan, biran önce gözlerini açsada ona sarılsam

Seung: oda olacak merak etme

Hyunjin sandalyeye oturmuş içinden tanrıya şükrederken karşıdan gelen kişiyi gördüğünde sinirle bakan gözleri alev saçmaya başladı. Hızla yerinden kalkarak ilerledi ve yakasına yapışarak sırtını sert bir şekilde duvara çarptı, sonrada yüzüne geçirebileceği en sert yumruğunu geçirdi, changbin'in burnu anında kanlar içinde kalırken hyunjin hırsını alamıyordu