SEVECEK SANDIM||hyunlix

neyin bedeli?

-sedyeyi getirin hemen, beyefendi lütfen geri çekilin işimizi yapalım

Chan: hyunjin

Hyunjin: f-felix uyan ne olur uyan

-beyefendi lütfen arkadaşınızı alın yaralının durumu ağır müdahale etmem gerekiyor

Chan: hyunjin, lütfen işlerini zorlaştırıyorsun bırakta yardım etsinler

Hyunjin: Chan bırak, bırak dedim elini tutmalıyım beni hissederse gitmez

Chan: gitmeyecek zaten aptal, o bizi bırakmaz

-burası hazır hemen ambulansa götürün

-hemen diğer yaralıyıda ambulansa taşıyın acele edin ikiside çok kan kaybediyor...

Neyin bedeliydi bu böyle, hiç bir suçu yokken neyin bedelini ödüyordu Felix? Tek yaptığı birden bire karşısına çıkan bu adamı sevmekti, en saf duygularla tertemiz sevdi. Şimdi ise cılız bedeni kanlar içinde soğuk zeminden kaldırılmış ablansa götürülüyordu, zar zor alabildiği bir kaç nefesten başka hiç bir şeyi kalmamıştı, güçsüzdü Felix hem ruhu hem bedeni yaşamak istemezcesine yavaş atıyordu kalbi durmak için çabalıyordu, belkide çok yorulmuştu bedenine açılan derin yaralarla mücadele edemeyecek kadar yorgun..

Chan: minho... şimdi ben jisung'a nasıl söylerim

Hyunjin: aptal niye atladıki önüme onun yerine ben vurulmalıydım aptal

Chan: arayıp haber versem iyi olacak sanırım

Jisung aranıyor...

Jisung: Chan hyung ne oldu buldunuzmu Felix'i

Chan: jisung şimdi sana bişey söylemem gerekiyor ama sakin ol tammı

Jisung: hyung ne oldu yoksa felix'e bişeymi oldu

Chan: kötü şeyler oldu jisung hemen çocuklarıda al seul... Hastanesi'ne gel

Jisung: t-tamam hemen geliyoruz

Arama sonlandırıldı...

Hyunjin: hızlı sür şu siktiğimin arabasını

Chan: tanrım lütfen ikisinede birşey olmasın

Felix ve minho'nun  yaralı bedenleri ambulansa alınmış ve hastaneye götürülüyordu ikisininde durumu ağırdı Chan ve hyunjin de arkalarından arabayla takip ediyorlardı. Hyunjin bir saniye bile durmadan gözyaşlarını akıtırken Chan daha güçlüydü en azından güçlü olması gerekiyordu yoksa kim destek olacaktı hyunjin ve jisunga.

Hyunjin: Chan ben, ona çok kötü şeyler yaptım s-son gün canını çok yaktım ona vurdum aşşağıladım çok pişmanım Chan, ondan son kez af dileyemedim sence beni affetmişmidir, bana kızgınmıdır Chan

Chan: o seni çoktan affetti hyunjin merak etme

Hyunjin: ben kendimi nasıl affedicem Chan, hepsi benim yüzümden. O daha küçücük çok masum hiç bir suçu yok neden benim yaşamam gereken bedelleri o yaşıyor, o ambulansın içinde can çekişen ben olmalıydım