Gözlerimi açtığımda beyaz bir tavanla karşılaştım. Biraz bulanık görüyordum,görüşüm netleşince hastane odasında olduğumu anladım. Kolumdaki seruma baktığımda bitmiş olduğunu gördüm,elimi arkaya uzatıp hemşire çağırma butonuna dokundum. Aradan on dakika geçti geçmedi kapıdan giren sarı saçlı kız bir şeye ihtiyacın var mı diye sormuştu,
"Bebeğim,iyi mi? Sarp o nasıl iyi mi bir şey söyleyin lütfen"
Kız hiçbir sorun olmadığına dair gülümseyerek beni yanıtladı
'Bebeğiniz gayet sağlıklı sadece stresten bayıldınız. Sarp bey sanırım eşiniz,durumu hakkında ben bir şey diyemem doktoruyla konuşmanız lazım. Birazdan normal odaya alınacak kendisi'
Neden bir şey demiyordu,en son hatırladığı şey doktorun beyninde kitle olduğunu söylemesiydi. Hemşire kolundaki serumu çıkartıp gitmişti. Yavaşça yerimden doğrulup yerdeki ayakkabıları ayağıma geçirdim. Üstümü düzeltip odadan çıktım. Etrafıma bakındım,hasta yakınları ve hemşireler vardı koridorda. Yanımdan geçen hemşireyi durdurdum ve Sarp'ın odasını sordum, o da bilmediğini ama bir kat aşağıdaki doktorunun odası varmış oraya gidip sorabilirmişim.
Başım dönüyordu biraz o yüzden merdivenlerden inerken trabzanlara tutunuyordum. Kata geldiğimde hemşirenin bahsettiği odanın önünde bir tane yaşlı ama benden bakımlı bir kadın ve aynı ona benzer bir adam vardı. Odaya gittiğimde ikisi ile karşı karşıya kaldım,ikisi de baştan aşağı beni süzdü. Aldırış etmeyip kapıya tıkladım içerden 'gel' komutu ile içeri girdim. Adam başını kaldırır kaldırmaz
'Buse hanım neden ayaktasınız,sizin dinlenmeniz gerekiyor'
Kendimi çok kötü hissetmiyordum benim asıl merak ettiğim Sarptı
"Kendimi çok kötü hissetmiyorum doktor bey,aslında ben Sarp'ın durumunu sormaya gelmiştim,nasıl durumu?"
Adam iki elini masada birleştirdi ve konuşmaya başladı
'Sarp Beyin kafasında bir kitle tespit ettik ama merak etmeyin kötü huylu değil,bu bayılma da uzun zamandır stres içinde olduğunun göstergesi. Tedavi için yurt dışına gitmesi gerekebilir henüz her şey net değil. Sarp bey birazdan uyanır,iyi günler'
Ben ona çok mu yüklenmiştim acaba ya,şu an kendimi çok suçlu hissediyordum. Elimi karnıma koyup bebeğimi hissetmeye çalıştım,odadan çıkarken annesi benden nefret edermiş gibi bakıyordu. Başımı eğip odadan çıktım,Sarpın odasına geldiğimde sessizce kapıyı açtım.
Yanına gittiğimde kaşlarını çatmış uyuyordu,yanına sandalye çekip oturdum ve bir süre onu izledim. Serum bağlı eline baktım ve içimdeki dürtü ile elimi elinin üzerine koydum, elimi sıkması ile bakışlarım yüzüne çıktı. Gözleri kısık bir şekilde etrafına bakındı ve gözleri bana değdi. Yüzünde ufak bir tebessüm oldu,konuşmaya çatıştığında boğazını temizleyip sadece 'su verebilir misin' dedi. Komidinin üzerinde duran pet şişedeki suyu bardağa döktüm yanına gidip başını doğrultup suyu içirdim.
'Ne oldu bana'
"Hatırlamıyor musun?" düşünüyor ama emin olamıyorum gibi bir hali vardı. Daha fazla zorlamak istemeyip ben açıklamaya başladım
"Ben yemeğe inmek için odana geldim ama kapıyı bir türlü açmadın,sonra güvenlik sayesinde kapıyı açınca seni içerde baygın halde gördüm." kaşlarını çatmıştı,gerçekten hiçbir şey hatırlamıyor muydu ya? Bu beynindeki kitle ne kadar kötüydü ki?
Ona bir şey belli etmemek için yüz ifademi düşürmemeye çalıştım. Bana hâlâ anlamamış bir şekilde bakıyordu "Sarp ben doktoru çağırayım sen bekle beni tamam mı" başını sallayıp beni onayladıktan sonra odadan çıktığım gibi doktorun odasında aldım soluğu. Kapısı tıklayıp içeri girdim "doktor bey Sarp uyandı" başıyla onayladı ve 'hemen geliyorum müsaadenizle bir konuşmayı böldünüz' bu kaba davranış ne diyecekken doktorun baktığı yere bakınca kan beynime sıçradı. Bu kadının burada ne işi vardı? Elena,Sarpın eskiden evleneceği kadın. Alayla bana bakıyordu,onu biraz incelediğimde ultra mini bir elbise ve derin dekolteli bir elbise vardı üstünde. Ayağa kalktı üstünü düzeltip burnumun dibine kadar geldi 'Sen gidecek yerine ben gelecek birak Sarpi' gözlerindeki ateşi görüyordum ama buna aldıracak kadar umursamıyorum bu kadını.
