Gözlerimi araladığımda Ayça başımda bekliyordu. Gözlerimi açtığımı görünce yanıma oturdu "canım iyi misin, hastaneye gidelim mi?"sesi telaşlıydı. Aklıma hamile olduğum geldi, ne yapacaktım ben şimdi aldırmayı tabimi de düşünmüyordum benim bebeğimde o. Ama ya ailem? Sarp? Onlara söyleyecek miydim. Sarp bir daha karşıma çıkma demişti ama bu beni ilgilendirdiği kadar da onu ilgilendiriyordu. Bir an da hem ağlamaya başladım hem de konuşmaya "Ayça ben ne yapacağım, ailem Sarp onlar ne olacak ben güzel bir anne olabilecek miyim?"bunları dememle bana sarıldı. Her zaman bir çocuğum olsun istemiştim ama bu şekilde değildi, aşık olduğum adamdan olmasını isterdim. Mutlu bir ailede büyüsün, koşulsuz destek olacak bir aile olsun isterdim. Elim karnıma gitti şimdi orada minik bir kalp atıyordu, benim içimde büyüyecek ben ne yersem onun karnına gidecekti.
"Ahu, güzelim yarın kontrole gitmemiz gerekiyor. Senin ve yeğenimin sağlığına baktırmamız gerekiyor, sen şu an hiçbir şey düşünme sadece kendine ve bebeğine odaklan olur mu?"başımı salladım. Ona sarılmaya devam ettim o da ince zarif kollarını bana doladı. Ben ne olursa olsun kim ne derse desin bebeğime en güzel şartlarda bakacaktım. Sarp karşıma bir daha çıkma dese de en azından bilgisinin olması gerekiyordu. Belki bebeğime güzel bir babalık yapabilirdi. Onun için şimdiden endişelenmeye başlamıştım sanırım annelik böyle bir şeydi.
Ayça artık yemek yemem gerektiğini söylediği için yemek hazırlamaya başladı. Bende yardım etmek istedim ama izin vermeyip beni sandalyeye oturttu. Açlık hissediyordum hem de çok ama yine kusar mıyım diye düşünmeden edemiyordum. İki dakikada sofra donatılmıştı, arkadaşım çok maharetliydi. Tabağıma hafif şeyler koymuştum onları yedim ama bir türlü doyduğumu hissedemiyordum, ekmeğe çikolata sürüp yedim. Ayça benim bu halime gülüyordu ben ise omuz silkmekte yetindim. Beraber masayı topladık, her ne kadar Ayça toplama dese de ısrarlarım sonucu pes etmişti.
Bahçedeki hamakta uzanıyordum, elim telefona gidiyordu Sarpı aramak için. En sonunda dayanamayıp telefonumdan 'Sarp🪵' kişisini buldum derin bir nefes alıp ara kısmına dokundum. Çaldı çaldı tam kapatacakken
"Efendim" "Iı şey, merhaba ben seni çok önemli bir şey için aradım ama nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum" "Ne söyleyeceksin proje ile ilgiliyse bir sorun yok" "Ben hamileyim" "Ne? Ne demek hamileyim?" "Evet doğru duydun, bir aylık" "Benden olduğunu nerden bileceğim?" "Sen ne diyorsun ya? Şaka mısın ben en son seninle birlikte oldum o günden beri de regl olmadım. Bana kalsa senin yanında bile durmak istemem, bebeğimin babasız büyütmesini istemiyorum o yüzden aradım seni!"deli gibi bağırıyordum. Kendimi kaybetmiştim, benim hakkımda böyle şeyler söyleyemezdi. Derin bir nefes veriş sesi geldi "nerdesin" "Bodrumdayım" "Tamam ben ilk uçakla geleceğim, yarın bi oturup konuşalım" "Olur"
Deyip kapattım telefonu. İnternetten hamilelik ile ilgili kitaplara bakmaya başladım bir kaç tanesini sepete ekledim ve sipariş ettim. Bugün biraz kafamı dinlemem gerekiyordu, sahile gitmeye karar verdim. Ayça'ya tek başıma gitmek istediğimi söyledim, benimle gelmek istediğini söyledi ama buna gerek olmadığını söyledi. Sarp ile konuştuklarımı duymuş olmalıydı. Odama gittim, üstümdeki her şeyi çıkardım sadece iç çamaşırlarım vardı. Vücuduma güneş kremini yedirdim sadece sırtıma sürememiştim. Dolabımdan bikinimi aldım, iç çamaşırlarımı çıkartıp giydim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
