Teacher's Pet

I miss so much teacher

Koskoca bir yaz tatili boyunca onu gormemiş olmak gerçekten acı veriyor insana.
Tüm tatil boyunca yalnızca fotoğraflarına bakarak özlem giderebildim, onu gizlice çektiğim 3 fotoğrafa 3 ay boyunca bakıp durabildim sadece her gün onu görmek umuduyla laf arasında bana bahsettiği yerlerde dolaştım, hatta sosyal medya hesabını bulmak uğruna her yerde arattım adını ama yok, hiçbir şey yoktu onun hakkında bu insanı ister istemez meraklandırıyor tabii ama yapamıyorsun yanına gidip soramıyorsun ona, ulaşamıyorsun ne kadar istesen bile ulaşamıyorsun.
Sonunda bu acı bitmişti okul açılıyordu onu gördüğüm ilk an ne yapacağımı dahi planlamıştım, geçen seneki gibi olsun istemezdim bu sefer, dikkatini bana vermeliydi "yalnızca bana" simdilik tek arzum buydu.
Okulun açılmasına bir gün vardı özenlice saçlarımı yaptım zarif bir künye taktım ve formamın üzerine yeni aldığım sıcacık hırkayı giydim şeker gibi kokan en güzel parfümü bulmak için tüm evdeki parfümleri dağıttım en güzelini bulduguma emin olarak parfumu boynuma ve giysilerime sıktım daha çekici bulacağını düşünerek hafif bir makyajla gördünüşümü tamamladım.
Ama ne oldu biliyor musunuz yalnızca bir fiyasko, dışarı çıktıgım anda hırka yüzünden sıcaklamaya ve terlemeye başladım umursamadım hırkayı çıkardım ve kendımı serinlettim makyajım akmıştı buna rağmen pes etmedim lavaboda temizleyip makyajımı yeniledim ve saçlarımı tekrar yaptım, daha kötüsü olamaz diye düşünürken bu seferde okulda öğretmeni bulamadım ve öğrendim ki bu Bay Nicholas'ın boş günüymüş...
Bu kadar hazırlık boşa gittiği için hem üzülerek hemde sinirli bi ruh haliyle çantamı toplayıp servise koştum.
Çantamı servisin bi tarafına savurup koşarak dışarıya çıktım ve bahcede dolaşmaya başladım sinirlerim o kadar bozulmuştu ki o an çığlık atmak isterdim.

Daha sonra saati kontrol ettigimde sevisin kalkmak üzere olduğunu gördüm ve koşarak durağa gittim servise binip kendime tenha bi yer buldum telefonumla uğraşırken yanıma biri oturdu hemde hiç izin almadan, oturan kişi bir kaç ay önce sessizce arkadaşlığımızı sonlandırdığım iki yıllık arkadaşımdı okulunu değiştirmiş ve bizim okula gelmişti, biraz konuştuk ama çok derinlere inmek istemedim sıram geldiğinde hızlıca çantamı omzuma atıp eve doğru ilerledim.
İçeri girdiğimde çantamı savurup odama kapanmayı tercih ettim daha sonra çok aç olduğumu ve bu dramı bir anlığına sonlandırıp yemek yemem gerektiğini fark ettim, yemekten sonra tekrar odaya kapandım ve yalnızca tavana bakıp dusundum;niye beni sevsin ki onun için "neden özel olayım?" veya diğerlerinden farkım ne?", "ne olmalı????" tüm bu soruları düşünürken arkadan çalan müziğin ritminede kapılaraktan uyuya kalmıştım..

ERTESİ GÜN

saat 04.48
onu düşünmekten uyuyamıyorum bır kaç saat uykuya dalsam bile en sonunda uyanıyorum, sağa dönüyorum, sola dönüyorum yinede uyku tutmuyor. Kalkıyorum kulaklıkları takıp şarkı dinliyorum yine olmuyor en son onun resmine bakmaktan başka çarem olmuyor. Onsuz 3. ay ve onu hiç görmedim bir kaç hızlı karşılaşma dışında. Bu istisnalardada zaten konuşmam mümkün değildi.

Uyku tutmadığı için odamı inceliyordum posterler gözüme garip,korkunç göründü daha fazla bakmak istemediğim için gözlerimi yumdum ve bir şeyler düşünmeye başladım, o anda bi ağırlık çökmüştü ve sanırım saat 07.15 felandı o civarlarda uykuya daldım.

Sabah uyandığımda saat 10.30 du saatimden çalan alarmla uyanmıştım okula gitmeme 1-2 saat kalmıştı kahvaltı edıp "ACAYİP" bir özen göstermeden saçlarımı ördüm, beyaz bir tişörtle siyah bir eşofman uzerınede sıyah bir sweat geçirip çıktım, kısa bir yolculuktan sonra okula girdim.