Bewitched ✔

Chapter 3: Encounter

Chapter 3

Encounter

I can't concentrate. Palingon lingon ako sa kabuuan ng hardin. Masyadong maraming dugo. You can't even see the green color of the plants because it's covered by blood. Masyado na itong nakakapagtaka. There's way too much blood.

"You shouldn't take off your eyes when you're infront of an enemy."

Mabilis na bumalik ang tingin ko sa misteryosong lalaki. Hindi pa nga ako nakaka-react ay kaagad akong tumilapon sa kung saan. Mabuti nalang ay alerto ako at nagawa ko pang saluhin ang sarili gamit ang aking kapangyarihan.

I summond a big leaf which minimize the impact of my fall.

"An ecomancer huh?"

Sinamaan ko ng tingin ang lalaki. Hindi ko parin makita ang mukha niya pero kapansin pansin ang kumikinang nitong hikaw na nasa kaliwang tenga nito.

It is an orb like structure which shines when exposed to the light of the moon. Wala naman siyang ibang hikaw kungdi yoon lang.

"I'm not here to fight. Let me go. I'm not going to tell anyone what I saw." pursigido kong saad.

He's attacking me because I saw how bloody the whole garden is right? Hindi ko alam kung ilang hayop o tao ang pinatay niya para maging ganito kadugo ang kahihinatnan. My mind is telling me to escape first.

Kung tatagal pa ako rito ay siguradong hindi maganda ang mangyayari sa akin.

Lumingon ang lalaki sa kaniyang likuran kung nasaan ang hardin. Pagkatapos ay ibinalik ang tingin sa akin. Maya maya pa kusang lumutang ang mga dugo na kanina lang ay nakakapit sa mga halaman at lupa. It is now floating and slowly coming towards the guy infront of me.

Hindi ako makagalaw nang makitang unti unting pumapasok sa pulupulsuhan niya ang mga dugo. Those unbelievably large amount of blood is entering his wrist and he was just standing there receiving all of it. All of it happened in just a mere second.

Napakunot ang noo ko. Magsasalita na sana ako nang bigla siyang naglaho sa aking harap at sumulpot sa aking likod at may binulong.

"Good. Keep your mouth shut and don't say a word to the Peacemaker. It'll be troublesome if the whole school will be drenched in blood."

Pagkasabi non ay kaagad siyang nawala. Inilibot ko ang aking tingin at nang makumpirmang wala na ni presensya niya ay napatitig ako sa hardin.

There's not a single drop of blood can now be found. Kabaliktaran ng nakita ko kanina. I totally saw it on my own eyes. The scattered blood flew and went inside his wrist.

Hinaplos ko ang aking leeg. Ramdam ko parin ang tulis ng sibat kanina. How can a liquid be so sharp?

Mas minabuti ko ng umuwi nang gabing iyon. Tulala ako habang naglalakad papasok sa kwarto. Saka ko lang napansing may sugat pala ako sa kamay. Siguradong dahil ito sa muntikan ko ng pagka subsob sa lupa kanina. Good thing I reacted quickly before I injured myself any further.

Ginamot ko muna ang aking sugat at tinakpan ito ng band-aid na nakita ko sa health kit sa kusina ng dorm. Pagkatapos ay naisipan ko naring matulog.

Madali akong dinalaw nang antok dahil narin siguro sa pagod. Who would've thought that my first night here would be fighting a crazy psycho in a freaking garden covered with blood? Good thing I'm still alive and kicking.

"WAKEY WAKEY! Yoohoo, Astra! Masyado kanang maganda. Hindi mo na kailangan ng beauty sleep."

Nagising ako dahil sa ingay ng gumigising sa akin. Tama kaagad ng silaw ng araw ang sumalubong sa akin pagkabukas ko nang mata. Kaagad akong napapikit.