انسان چه در غالب زن و چه مرد جز جز است و بدون توجه به جنسیت، اتحاد اجزا انسان را می‌سازد.
بازخوانی و تفسیری انتقادی از:
گرگ بیابان
نوشته ادوین کیس‌بیر
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
وقتی تو به رادیو گوش می‌کنی خود شاهد جنگ دائمی بین ایده و شکل تمثیلی آن، بین زمان و ابدیت و بین انسان و ذات باریتعالی هستی. عزیز من درست همانطور که رادیو زیباترین موسیقی را به بدنام‌ترین محل ها و به اتاق‌های گرم و نرم اغنیا و اتاق‌های زیر شیروانی بیچارگان و یا به میان افرادی که خمیازه کشان شکم بارگی و وراجی می‌کنند و بی‌خوابی می‌کشند می‌برد و در زمانی کمتر از ده دقیقه زیبایی را از موسیقی پراحساس می‌گیرد و آن را خراب و آلوده می‌نماید و به لجن می‌کشاند، بگذریم که قادر به از میان بردن معنویت آن نمی‌باشد، همینطور هم زندگی که به اصطلاح واقعیتی است، با این تماشاخانه باشکوهی که اسمش دنیاست همین رفتار را می‌کند و از آن چیزی مغشوش و درهم برهم می‌سازد و از اصوات موسیقی جادویی‌اش آهنگی متهوع می‌سازد. کوچولوی من، همه زندگی همینطور است و باید بگذاریم همینطور هم باشد و اگر خر نباشیم به آن بخندیم.
گرگ بیابان، هرمان هسه
YOU ARE READING
1397
Non-Fictionفقط می‌خوام جملاتی که توی دفترم نوشتم ذخیره بشن و یه جایی داشته باشمشون. جملاتی از کتاب، فیلم، انیمه، آهنگ یا جملاتی که اتفاقی شنیدم یا خوندم و دوست داشتم.
