Hayatta bazen öyle güzel anlar yaşanır ki hani bir ömüre bedel dedikleri ...bir anda güneşi tutmak gibi...yıldızlara uzanmak gibi...hatta ayla konuşmak gibi...mucizeler de yaşanır...bir umuttur yaşamak zaten...
hayatın tüm zorlu direnişine karşı ayakta kalabilmek ve o anların coşkusunu yaşayabilmek doya doya... çekilen tüm acılara değdi dediğim ya da çektiğim tüm çilelerin bir ödülü gibi...bir mucize gerçekleşir ve mutluluktan ayaklarımın yerden kesildiğini hissederim o anlarda...
yüreğim pır pır eder havalanmak istercesine... kanat çırpan bir kuşun sesini duyarım içimde...aslında bu yaşama sevincinin cıvıl cıvıl coşkusu her zaman yaşanandır ama bazı anlarda kalbimi küt küt çarptıran...yarınlara dair umutlarım yeşerir yeniden daha bir filizlenerek büyürler içimde...
o anlarda gerçekleşmeyi bekleyen hayallerime bir adım daha yaklaştığımı farkederim... yeni adımlar atasım gelir hem de kocaman adımlar...
Bir umuttur yaşamak...hayatın cilvesine karşı en korunaklı kalemizdir umudumuz...hele bir de gerçekleştiğini gördükçe hayallerimizin peşinden gittiğimiz için belki de en çok kendimizle gurur duyarız...ne kadarını yansıtabildim sizlere bilemiyorum ama içimdeki coşkunun tarifi yok...
peşpeşe aldığım 3 haberin yankısı hala kulaklarımda...üçü de bu hayatta mucizelerin olduğunu bana ispat edercesine bir kere daha imkansız denileni başarmanın göstergesi haberlerdi...
umutlarımı yitirmediğim için, hayata gülümseyerek bakmaktan vazgeçmediğim için ve belki de mucizelere inandığım için şimdi kendimi kendimle kutluyorum yaşamanın tadını...
yudum yudum çekiyorum içime yaşamaktan aldığım hazzı...
