4 bölüm

711 63 17
                                    

Sabah gökçe'nin bağırması ile uyandım noluyor ya yataktan kalkıp hemen aşağı indim gökçe anneme bağırıyordu
"YA NASIL YAPARSIN BUNU!!"

"noluyor!"

İkisi de bana döndü"ANNEMİZE SOR İSTERSEN ABLA"

"bağırmayı kes gökçe anne noluyor?"

"İstemeden çalıştığı kağıtları attım"

Hemen gökçe'ye baktım"gökçe annemize bunun için mi bağırdın!"

"İNANILMAZ YA BEN ONLARA TAM 3 HAFTAMI HARCADIM!"

"BAĞIRMA DEDİM SANA"

"ben gidicem ya taşınıcam bu sikik evden!!"

"GÖKÇE!"

odasına gitmişti hızlıca annemin yanına gittim"annem iyi misin"

"Ben atmak istemedim"

"Biliyorum annecim tamam hadi gel oturalım üzülme biliyorsun gökçeyi"

"Ama haklı kız o kadar çalıştı"

Sıkıca anneme sarıldım"hatırlıyor musun banada aynısını yapmıştın"

"Evet ama sen hiç öyle tepki vermedin.. aksine sorun değil diyip yine yapmıştın"

"Anne gökçe de şu anda fazla stres altında sinirleri fazla bozulduğu için öyle davrandı lütfen üzülme biz seni çok seviyoruz"

"Biliyorum güzelim.. sen niye işte değilsin?"

"Birazdan gideceğim"

"Anladım hadi git hazırlan o zaman geç kalma"

"Peki"

Yukarı çıkıp üzerimi değiştirdim saçımı bu defa düzleştirip at kuyruğu olarak topladım çantamı alarak hızlıca aşağı indim"görüşürüz kızım!"

"Görüşürüz annecim"evden çıkıp tren istasyonuna gittim trenin gelmesine beş dakika vardı kulaklığımı takıp duman bal açtım

Bu şarkıyı dinlerken tüm duyguları yaşıyordum aşkı üzüntüyü acıyı..
Ahu paşakay'a yazılan bu şarkı bazı insanların acılarını ortaya çıkardı bazılarının ise örttü anlamlıydı hemde çok fazla hikâyeyi okuduğumdan beri unutulmaz bir yara izi gibi kaldı kalbimde

Duman grubunun solistinin acı bir kayıp yaşamasından sonra sevgilisine ithaf ettiği bal şarkısını bir daha söylememiştir. Bal şarkısı, her zaman balım diye sevdiği Ahu Paşakay'a yazılmıştır. Ahu Paşakay, sevgilisinin onun için yazmış olduğu 'bal' şarkısını dinleyemeden kendi canına kıymıştır.

Bu küçük metinin ne kadar Can yakıcı olduğunu aslında çok insan anlamaz bazıları amatör olduğu bazıları ise acımasız.

Tren geldiği gibi binip boş bir yere oturdum dışarıyı izlerken gözlerimin dolduğunu hissettim sevgilim olmamıştı ama çok sevdiğim biri olmuştu ama bu Sevgi çok başka bir sevgiydi aşk değildi aşktan öte anlatılamayacak kadar zor birşeydi. sözlerin yetmeyeceği bir sevgi

Tren inmem gereken istasyona gelince oturduğum yerden kalkıp trenden indim indiğim gibi derin bir nefes verip hastaneye doğru gittim geldiğim gibi üzerimi değiştirip odadan çıktım aklıma çağan geldiğinde serumu yenilemek için malzemeleri alıp odasına gittim kapıyı çalıp içeri girdim beni görünce gülümsedi"oo hemşire hoş geldin"

"Hoş buldum çağan bey kendinizi nasıl hissediyorsunuz?"

"Seni görünce mükemmel"

Cevap vermeden işimi yapmaya başladım"kahve içmeye gideceğiz dimi"

SignoreHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin