Kimsin? - Bölüm 2

308 17 3
                                    

Onlara bakıyordum.
İkisi ile göz göze gelmiştim diğer adam bana gülümseyerek bakınca bir garip olmuştum.

Diğeri ise yanındaki adamın tam zıttı bakıyordu.
Sinirliydi.

Yusuf'un sesini duymam ile bakışlarımı onlardan çektim.

"ne var?" dedim.
"ne mi var? Sabahtan beri bağırıyorum burada!" diyince göz devirdim. "bak bide göz deviriyor" o öyle diyince bida göz devirdim. Yusuf sinirle " çınar inadına mı yapıyorsun?" dedi bende kafamı salladım. Bana ters ters bakıyordu.

Daha fazla uzatmayarak " hadi gidelim" dedim.
Ve bizim için bekleyen taksiye doğru ilerledim.

Yiğit'den

Gözlerim o çocuktaydı bana bakınca gülümsedim.
Daha sonra yanına biri geldi anında kaşlarım çatıldı.
Kimdi yanındaki çocuk? Sanırım ona sesleniyor olmalıydı ki çocuk bianda irkildi, gözlerim hâlâ üzerindeydi biraz
Konuştuktan sonra taksiye binip gittiler.

Yürümeye devam ediyorduk. Onun gitmesi ile gözlerimi karan'a çevirdim. Bana bakıyordu Sanırım sinirlenmişti

Kafamı 'noldu' anlamında salladım.
"nereye bakıyorsun?" deyince anladım neden sinirlendiğini yürümeye devam ederken "hiç" dedim.

Bianda Karan kolumdan tutunca
durmak zorunda kaldım.

"karan noldu?" bana bakıyordu gözlerimin içine ama farklıydı bakışları " nereye bakıyorsun dedim" sesini
Alçak göstermeye çalışmıştı.

Derin bir nefes alıp "hiç bir yere bakmıyorum" dedim.
Bu sefer gözlerini kapatıp "o çocuğa baktın değil mi?"
Diyince ne diceğimi şaşırdım.

Başımı öne eğdim, ben böyle yapınca sakin bir tonda "güzelim ona mı baktın?" dedi,bende kafamla onayladım.
"karan yanlış anlama lütfenn" sesim üzgün çıkmıştı.
Kafamı kaldırdım bana bakıyordu.

"yiğit bak biz seninle bir sö-" onun konuşmasına izin
Vermeden dudaklarımı dudaklarına değdirdim susturmak ve sakinleşmek için,"biliyorum söz verdik
Asla senden başkasına bakmam" dedim gözlerine bakarken "biliyorum" dedi,ve bu sefer o öptü beni.

Karan alt dudağımı ısırırken ben üst dudağını emiyordum. Nefessiz kalınca çekilmek zorunda kaldık
etrafıma baktığımda insanlar bize bakıyordu utanmıştım.

Kafamı öne eğdim ama karan çenemden tutup yukarı
Kaldırdı ve " başını eğme bida güzelim" dedi.
Kafamla onayladım onu, karan yüzüme yaklaşıp çenemi öptü "utanıyorum ya" "utanma, utanılacak bişey yapmıyoruz" dedi ve tekrardan dudaklarımızı birleştirdi.

Ayrılınca "hadi gidelim" dedim,karanda beni onaylayıp
"gidelim güzelim" tebessüm ettim.

Ve yürümeye başladık.

Karandan devam

Masada dosyalarla ilgileniyordum. Saatlerce oturduğum
İçin her yerim ağrıyordu, yiğit'de kendi odasındaydı
halletmesi gereken evraklar olduğunu söyleyip gitmişti.

Dosyaları bitirmem ile kapı çalındı.
Ses tonumu biraz yükselterek "gel" dedim, kapının açılması ile yiğit girdi içeri, "hoş geldin bebeğim" dedim.

Hiç bişey demeden direk benim yanıma geldi.
Belinden tutup kucağıma oturttum. O da sanki bunu
Bekliyor gibi direk kuruldu kucağıma "güzelim benim"
Dedim,kucağımda Düz durmaya çalışırken gözlerine bakıyordum.

Göz temasını bozup yüzümü boynuna gömdüm.
Konusunu içeme çektim kısık bir sesle "kokun" diye mırıldandım "beni deli ediyor,yiğit" kokusunu daha çok içime çektim onun kokusu beni her Zaman rahatlatır, bütün yorgunluğumu alırdı.

YARALI - bxbxbHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin