YARALI - bxbxb

Maskeli Balo - 4 Bölüm

1 hafta sonra

Yiğitden devam :)

"yiğit hazır mısın artık gelim mi? " karan'ı 3 saat önce
Kendi elbiselerini verip odadan kovmuştum.

Kıyafetlerimi görmemesi için kapıyı kilitledim.
Az sonra görecekti sonuçta azcık daha beklesin ölmez ya

Elime aldığım takılarıda takıp beyaz maskemi taktım.

" evet oldu "diye kendi kendime konuştum.

" güzelim gelim mi?"karan'ın sesini duymam ile kapıya doğru yöneldim ve yavaşça açtım.

Kapıyı açar açmaz karan'ın gözleri üstümden gezdi bakışları beni bulunca olmuş mu diye kafa salladım ama o hâlâ bana bakıyordu.

" karan?"sesimi duymuş olacak ki kendine gelip bir adım atıp yanıma gelip elini belime koyup okşamaya başladı.

" efendim bebeğim?"cümleyi kurarken gözleri dudaklarımdaydı gerçi benimde öyleydi...

"söyle güzelim, söyle bebeğim, aşkım, ruhum, sol yanım."

"gidelim mi artık geç kalcaz" diyince yüzü asıldı.

"yavrum şurada romantizm yapıyorum insan ayak uydurur." diye sitem etti.

Gülerek "hmm aynen canım sonra yatakta bitsin bizde geç kalalım demi karan?" diyince ofladı

o haline güldüm ve tabiki karan boş kalmayıp dudaklarıma kapanmıştı. Ne beklersin ki başka?

Biraz karşılık verip ayrıldım.

"hadi hadi gidelim gel kalacağız."yatağın üstündeki telefonu alıp karan'a döndüm.

Hâlâ bana bakıyordu.

"aşkım?" diyince "yiğit ben yok gitmeyelim valla ne gerek var Birtanem oturalım evimizde sakin sakin"

"oturalım? Seninle? Evde? Sakin sakin?" diye sormuştum.

Karan eli ile ensesini kaşıyıp" pek sakin olmaya bilir."

"karan saçmalama yürü"diyip odadan çıktım.

Arkamdan geliyordu.

Karan evin anahtarını alırken ben kabanımı giyiyordum.
Havalar soğuyor artık akşamları soğuk olduğu için kaban giyiyordum.

Karanda kendi kabanını giyince evden çıktık.

İkimizde arabaya doğru ilerleyip yerlerimizi aldık.
Karan her zamanki şoför koltuğuna ve bende yanına bana çok izin vermiyordu bey efendi neymiş benim şoförüm karan beymiş yedik bizde aynen.

1 saatlik yolculuk sonrası

Yiğitden devam

Uzun bir yolculuk sonrası gelmiştik.

Balonun olduğu salona yani en üst kat 9
numaralı salona çıktık.

İçeriyi girince güzel bir fon müziği sesi geliyordu.

"hoş geldiniz efendim" diyen görevliye karanla "hoşbulduk" dedik daha sonra görevli bize masamıza gösterdi.

"hayatım" karan'ın sesini duymam ile ona döndüm.
"efendim aşkım" diyince dudağımı öptü. HA insan içinde

Hızla karandan uzaklaşarak " karan insanlar bize bakıyor" diyince gülüp "baksın" dedi.

Bu adamın rahatlığı bir gün beni öldürecekti.

"sevgilim,küçük bir işim var hemen geliyorum." diyince Gülümseyerek "tamam" dedim.

Karan gidince bende Cansu cadısının yanına gittim.
Napım sıkılıyorum sevmesemde.