yeonjun: beomgyu
babam gelmis
asagida annemle konusuyorlar
anlamiyorum neden
beomgyu: yeonjunum
iyi misin
her sey yolunda mi
yeonjun: bilmiyorum
yillar sonra cikip gelmesi
cok sacma degil mionunla konusmak istemiyorum
beomgyu: belki degismistir
kucukken tanidigin o adam degildir belki
yeonjun: onun degismesi
onceden yaptiklarini da degistirmiyoranlatmadim mi sana eve sarhos
gelislerinibana attigi dayaklari
annemi zor durumda birakmalarini
defoldu gitti sonra
simdi yillar sonra donup hicbir
sey olmamis gibi nasil yuzumuze
bakabiliyor kisakin bana onun ikinci bir sansi
hak ettigini falan soylemebeomgyu: guzel sevgilim
oyle bir sey demeyecektim
bulusmak ister misin
onunla ayni ortamda durmak
zorunda degilsinyeonjun: annemle onu
yalniz birakmak istemiyorumbeomgyu: benim gelmemi
ister misin pekisoyle ne yapalim istersin
sen ne dersen o
yeonjun: ama hic zahmet ettirmek
istemiyorumbeomgyu: o nasil laf ya
senin icin bitiyorum ben
boyle zamanlarinda yanina gelemeyeceksem
ne diye varim kiyeonjun: cok tatlisin
bekliyorum o zaman
dikkatli ol tamam mi
beomgyu: hic merak etme
bir sey almami ister misin
yeonjun: sen gelsen yeter
<3
beomgyu: hemen geliyorum
<3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
2002 || beomjun
Fanfictionyeonjun: bir seyler donuyor beomgyu: ne donuyor amina koyayim ne angst