Mafyam

7. BÖLÜM

Hastaneden çıktık arabaya doğru giderken bir el silah sesi duyuldu. Arkamızı döndüğümüzde onu gördüm Serkan. Elinde silah vardı ve bize doğrultmuştu. Bir el daha silah sesi...

Kafamı sağıma çevirdim ve onu gördüm yerde kanlar içinde yatan Emre'yi.
- Emreee!
Ağlamaya başladım ve yere çöküp Emre'nin kafasını dizime koydum.
- Emre nolur gözlerini aç. Lütfen bırakma beni nolur!
Hıçkırıklarımı durduramıyordum.
- Ne bakıyorsunuz sedye getirin. Çabuk!
- Gülüm.
- Emre iyi misin aşkım nolur beni, bizi bırakma.
- Gülüm sakin ol kızımız dünyaya gelmeden bana hiçbirşey olmaz.
Dedi ve gözlerini kapattı.
- Emre sakın sakın!
Kafamı kaldırıp Serkana baktım. Pis pis gülüyordu.
Emre'nin kafasını yavaşça yere koydum. Koşarak Serkanin yakasına yapıştım.
- Allah senin belanı versin! Ne istedin lan kocamdan ne istedin Allah'ın cezası!
Dedim ve Serkana sertçe bir tokat attım. Dudağının kenarı patlamıştı. Kemal beni bir yandan tutuyordu.
- Kemal bu adamı alın yaşatmayın Allah'ın belası!
İğrenerek Serkana baktım. Yüzüne tükürdüm. Geri Emre'nin yanına döndüm.
Sedye getirmişlerdi. Hemen hastaneye götürdüler. Bende peşlerinden koşarak gittim.

***************************************************
Emre hala ameliyatdaydı.
Herkes gelmişti. Kadirde. Ameliyathaneden doktor çıktı.
- Doktor bey kocam nasıl iyimi?
- Malesef çok zor bir ameliyat kana ihtiyac var.
- B-ben ben veririm kanımız uyuşuyor.
- Aslı saçmalama sen hamilesin kan veremezsin bebek için tehlikeli.
- Kadir hayır kan vericem. Doktor bey ben vericem kan.
- Tabi hemşire hanım size yardımcı olacaktır.
Kan vermiştim. Hala bekliyorduk. Hiçbirşey söylemiyorlardı.
- Aslı hadi canım birşeyler ye
- Ya siz anlamıyo musunuz kocam içerde can çekişiyor siz bana yemek ye diyorsunuz.
- Ama kızım sen hamilesin.
- Emre çıkmadan ağzı-
Gözlerim karardı ve sonrası karanlık.

***************************************************

Gözlerimi açtığımda bı odadaydım.
- Aslı iyi misin?
- Kadir ne oldu bana?
- İyisin hiçbirşeyin yok sadece tansiyonun düşmüş.
- Emre o iyi mi?
- Evet ameliyat iyi geçmiş.
- Benim Emre'yi görmem gerek.
- Serumun bitsin ondan sonra görürsün.
- Tamam.
Yaklaşık yarım saat sonra serum bitmişti.
- Aslı hanım Emre bey sizi görmek istiyor.
- Tamam.
İçeri girdiğimde yatakta yatıyordu onu öyle görünce ağlamaya başladım.
- Gülüm ağlama.
- Emre?
- Söyle güzelim
- Sen iyisin demi.
- Evet çok iyiyim hatta.
- Şükürler olsun.
- Kızım ve sen nasılsın.
- Su halde bile kızım diyorsun ya.
Gülmüştü.
- Tabi kız olacak görürsün.
- Off Emre ya.
- Duyduğuma göre kan vermişsin bana.
- Evet verdim.
- Kızım sen hamilesin ya kan verilirmi ya bebeğimize birşey olsaydı.
- Olmazdı merak etme.
- Gel bı öpiyim.
Yaklaştım ve dudağına uzun bir öpücük bıraktım.
- Ohh özlemişim ya.
- Hanımefendi lütfen çıkar misiniz süreniz doldu.
- Tamam çıkıyorum. Seni çok seviyorum.
- Bende seni kızıma iyi bak.
- Tamam

***************************************************

Bugün Emre hastaneden çıkacaktı. Tam 4 gündür hastanede yatıyordu.
- Bugün çıkıyorsunuz Emre bey.
- Evet biliyorum.
- Doktor bey son kontrolleri yaptıktan sonra çıkabilirsiniz. Geçmiş olsun.
- Tamam teşekkürler.
Doktor geldi ve Emre'yi son kez kontrol etti. Eve gidebileceğini söylemişti.
        
                                          °°°°
Hemen hazırlanıp hastaneye gittim. Üzerime beyaz bir elbise ve beyaz bir kaban aldım. Diz kapagimin altına kadar gelen beyaz bir çizme giyindim.