8. BÖLÜM

140 5 1
                                    

Emre'nin ağzından;

Odaya girdiğimde yerde yatan Aslıyı görmekle elimdeki bardak düştü. Aslı yerde yatıyordu. Bacaklarının arasından kanlar akıyordu.
- Aslı! Aslı iyi misin? Güzelim noldu sana?
- E-emre
- Söyle gülüm
- B-bebeğimiz iyi mi?
- Gülüm kendini yorma hastaneye gidicegiz tamam mı?
- K-karnım karnımda boşluk hissediyorum.
- Hayır hayır hiçbirşey olmıcak korkma
Aslıyı kucağıma aldım. Hemen arabaya bindirdim. Arabayı çalıştırıp hastaneye sürdüm.

°°°°°°
Hastaneye geldiğimde Aslıyı kucağıma aldım. Bağırarak yardım istedim.
- Yardım edin!
- Neyi var?
Hemen sedyeye koydum.
- Hamile 2 aylık. Odaya girdiğimde yerde baygındı. Karnımda boşluk hissediyorum dedi. Çocuğumuza birşey olmasın lütfen yalvarırım.
- Tamam siz burda bekleyin. Ameliyathaneyi hazırlayın!
- Gülüm burdayım korkma!

°°°°°°
1 saat geçmişti hala ameliyatdaydı. Doktor çıktı.
- Aslı Kaya'nın yakını siz misiniz?
- Evet benim eşiyim.
- Çok zor bir ameliyattı hem anne hemde bebek tehlikedeydi. Bir seçim yapmak zorundaydık. Malesef üzgünüm.
- Karım çocuğum nolduu onlara!
Doktorun yakasına yapıştım ve bağırarak.
- Karım ve çocuğum nerdee!
- Beyefendi başınız sağolsun malesef çocuğunuzu kaybettik.
- Allah belanızı versin!
- Eşiniz hala ameliyatta.
- Eğer karımada birşey olursa sizi yaşatmam anladın mı?
- Beyefendi lütfen bırakın ameliyata girmem gerek.
Doktorun yakasını bıraktım. Duvara yumruklar attım sinirimi ancak öyle çıkardım.
2 saat sonra annemgil geldi herşeyi öğrendiler.
Doktor çıktı.
- Karım karım nasıl?
- Ameliyat çok zordu bebekten kalan parçaları çıkarırken baya zorlandık. Hatta
- Hatta ne hatta noldu?
- Hatta bı ara eşinizin kalbi durdu. Ama geri döndü merak etmeyin. Şimdi odaya alacağız.
- Allah'ıma şükürler olsun gelinimi bana bağışladı rabbim.
- Oda numarası kaç?
- 456 2.kat
- Teşekürler.

°°°°°°
Aslı uyanmıştı. Ama bebeği kaybettiğimizi söyleyemedim.
- Emre
- Söyle gülüm
- Bebeğimiz nasıl iyi mi?
- Aslı
- Efendim
- Sakın ol tamam mı?
- Noldu birşeymi oldu bebeğime.
- Aslı bebeğimizi
- Emre söyleseneee noldu bebeğimize.
- Aslı üzgünüm ama bebeğimizi kay- kaybettik.

Aslının ağzından;

Ne? Hayır hayır bebeğimiz kaybetmedim olamaz.
- Hayır olamaz olmaz!
- Aslı gülüm lütfen sakin ol.
- NE SAKİNİ EMRE BEN BEBEĞİMİ KAYBETTİM!
Sesim tüm hastaneyi kaplıyordu resmen.
- BENİM BEBEĞİM DE ÖLDÜ BENDE BABA OLAMADIM!
- İNANMIYORUM OLAMAZ!
- Çocuklar! Kızım lütfen sakin ol.
- Nasıl sakin olayım anne nasıl?
- Kızım lütfen oğlum doktoru çağır.
Doktor geldi. Bana sakinleştirici verdi.

°°°°°°°

3 gün sonra eve geldim. Canım hiçbirşey yapmak istemiyordu. Resmen çökmüştüm.

- Güzelim?
- Efendim
- İyi misin?
- İyiyim bunaldım biraz.
- E tamam gel gidelim.
- Nereye?
- Bı davet var tek gitmek istemiyorum.
- Tamam hemen hazırlanıyım ben belki kafam dağılır.
- Tamam gülüm hazırlanalım. Dedi ve yanıma doğru geldi.
- Hayırdır nereye?
- E hazırlanacağım.
- Bende üstünü giyinicem çık dışarı.
- Yavrum kocamdan mı utanıyorsun?
- Ne utanıcam be.
- E giyin o zaman.
Dolaba doğru gittim ve elbise seçtim.
Siyah kısa yırtmaçlı bir elbise seçtim ve giyindim.

 Siyah kısa yırtmaçlı bir elbise seçtim ve giyindim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
MafyamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin