Ne söylesem boştu çünkü hiçbir şey değişmeyecekti bunu biliyordum. Anlamayacağınıda biliyorum ama sadece içimi dökmek istemiştim.Ama olmamıştı yine içimi dökememiştim.Bu yüzden kestirip attım
Ebrar:hem boşversene ya anlamazsın
Arkamı dönüp giderken Vargas'ın kolumu tutmasıyla durmuştum.İlk başta koluma ondan sonra ise Vargas'ın gözünün içine baktım.
Hâlâ gözünün içine bakıyordum ve Vargas bu durumdan pek rahatsız gibi değildi bu yüzden ben geriye çekilmeye karar vermiştim.
Hâlâ Vargas'ın gözüne bakarken kolumu sertçe çekip yürüdüm ve içeri girdim..
Eda:kavga mı ettiniz yine
Ebrar:hayır
Cansu:neden bağırıyordun o zaman
Ebrar:içimi açmamı söyledi bende sadece birkaç şey söyledim
Vargas:ama canımı da yaktı
Vargas'ın söylediği şeyle herkes bir bana birde Vargas'a baktı gözler tekrar bende olunca konuştum.
Ebrar:senin ki kadar olmasada benimkide yakmıştır
Zehra:ne söyledin kıza
(Arkadaşlar Zehra Hande'yi seviyor ama Vargas'da çok yakın arkadaşı kimsenin bilmediği eski bir arkadaşlıkları vardı ve Vargas o zamanlar çok yardım etti Zehra'ya(Hande konusunda))
Ebrar:sana noluyor Zehra
Zehra:bana birşey olduğu yok asıl sana noluyor nasıl bu kadar taş kalpli oldun
Ebrar:gerçekten buna sebep olan kişilere değilde bana mı hesap soruyorsun yazık
Zehra:senin taş kalpli olmanın tek sebebi sensin tamam mı kimseye suç atma
Ebrar:tamam seviyorsun Vargas'ı ama bu kadarıda fazla bende senin arkadaşınım benim onlardan farklı neyim var
Zehra:saçmalama Ebrar sen benim en yakınımsın ama bu kıza haksızlık yapıyorsun ama buna sadece kendi tarafından baktığın için görmüyorsun
Hande:iyi misin zeze nasıl Ebrar haksızlık yapıyor oluyor kız birşey yapmadı yaptığı tek şey içindekileri söylemek buda hakkı
Zehra:tamam konuşmak hakkı ama insanları kırma gibi bir hakkı yok handan
Ebrar:tamam bide siz kavga etmeyin bizim yüzümüzden
Zehra:bencede zaten handanı kırmak istemiyorum
Hande:kırsana zeze
Ebrar:tamam yeter dedim
Zehra:ne söyledi sana Mile
Vargas:önemli birşey değil
Ebrar:zaten benimle alakalı hiç birşey önemli değil
Vargas:öyle birşey söylemedim Ebrar yanlış anlıyorsun
Ebrar:peki
Zehra:soruma cevap alamadım
Ebrar:sadece ölsem bile mezarıma gelmemesi istediğimi söyledim
Cansu:yuh
Elif&İlkin:haklı
Eda:tamam bu onların meselesi karşımak ne size nede bana düşer ama eğer fikir alırlarsa kendi fikirlerinizi söylersiniz
Zehra:bu konuda konuşmak bizimde hakkımız biz onların en yakınlarıyız
Ebrar:gerçekten yeter ben buraya İlkin çağırdı diye geldim ve birazdan gidicem
Vargas:hayır Ebrar gitmiyorsun hiçbir yere
Ebrar:sana mı sorucam sen ne karışıyorsun
Vargas:gitmeni istemiyorum
Ebrar:sana isteyip istemediğini sormadım gidicem dedim ve gidiyorum
Ayağı kalktım ve kapının önüne doğru yürümeye başladım.Vargas peşimden koştu yarasının acıdığı yüzünden bile belliydi
Ebrar:git yat ölüceksin yoksa
Vargas:neden öleyim ki
Ebrar:yaranın acısından tabiki aptal
Vargas:hangi yara
Ebrar:kaç tane yaran var senin Vargas
Vargas:senin açtıkların ve benim açtıklarım
Ebrar:hah ne yarasıymış pardon
Vargas:kalbimdeki yaralar
Ebrar:senin kalbinde yaralar varsa benim kalbimde de delik var hemde senin yüzünden bu yüzden fazla konuşma
Ebrar:ve ölmeden önce gidip uzan
Vargas:merak etme senin açtıklarınla ölmeyip hayatta kaldiysam kendi açtığım yaralarla dayanabilirim
