Vücudu kesiklerden ve kanlardan dolayı kötü bir şekilde duruyordu fakat o güzel vücudunun çektiği acıyı ve küçük düşüşünü gördüğünü fark ettiğinde bu, kalbindeki kanamanın yanında hiçbir şeydi. Gülümsemiştib Ebrar evet aman Allah'ım! Ona bakarken,kalpsiz bir canavar gibi gülümsemişti.O anda sevgi ölmüş ve nefret doğumuştu.İnsan bir şey için yaşamalıydı.Eğer onun için değilse o halde kesinlikle onun felaketi ve Ebrar'ın eksiksiz intikamı için olacaktı..
Ebrar'dan
Ona karşı içimde ufak bir parça dahi acıma yoktu ama aklıma takılan bir şey vardı.Benim yaralarımı görselerde böyle tepki verirler mi?
Şunu söylemeliyim her acı fiziksel değildir bazıları içinden yaşar tüm acılarını kesiklerinin acısını içinden yaşarlar ama bu kesikler asla ortaya çıkmamalıdır ve eğer çıkarsa işte o zaman ağlardım.
Yazar'dan
Ağlamak güçsüzlük değildi bu kız için,tam tersi ağlamak güçlü hissettirirdi onu..çoğu kişi ağlamayı zayıflık olarak görse bile..
Evet canı yanıyordu evet başkalarının yanındayken ağlamıyordu ama gece bıçak karnına..
Ama kızın artık ne acıma duygusu vardı nede güven.Bu duygularını bi kaç haftada kaybetmişti hepside bir kız yüzündendi ve o kız bedelini ödemeliydi,Ebrar'a göre..
Ebrar'a koyan şey şuydu;onun onca acıları, dertleri,yaraları,kanları ve izleri vardı ama bunu gören kimdi?kimse mi evet tam olarakda böyleydi onu ne gören nede anlayan vardı sanki duvar gibiydi hiç birşeyi göstermez ama iliklerine kadar hissederdi.Buda onun yöntemiydi.Ne kadar acıtsada bu böyleydi ve bu gerçek değişmezdi.
Bu kalpsiz kişi Ebrar mıydı? Evet ama bunun hesabını Ebrar'a değil de onu bu hale getiren insana sorulmalıydı..
Eda:EBRAR
Ebrar kitlenmekten dolan gözlerini Eda'nın gözleriyle buluşturdu.
Eda:gel bir bak yarasına
Ebrar şöyle düşünmüştü."Şaka mı yapıyorlar"
Ebrar anlamaz gözlerle baktı Eda'ya..Eda lütfen dermiş gibi baktı ve Ebrar bu bakışlara hep yenilirdi yine ve yeniden aynı şey oldu.
Ebrar bıkkınlıkla birlikte ayağı kalktı ve Vargas'ın olduğu bölgeye doğru yürüdü
Ve nefret ettiği kızın karın bölgesine doğru eğildi hiç istemeyerekde olsa yarası derindi ama onun kalbinde açılan delikten daha büyük olabilirmiydi?
Ebrar ilk yardım çantasını istemeden getirmişti Derya.
İlk yardım çantasından alkolü çıkardı ve pamuğa döktü.Sertçe alkollü pamuğu önünde geriye yaslanarak oturan kızın yarasına bastırdı belki hırsını alamazdı bu şekilde ama yinede yapmak istedi.
Bu yaptığı hareket karşısında inleyerek omuzunu sıktı Ebrar'ın,Ebrar bir anlık durdu ve esmer kızın acıdan buruşmuş yüzüne baktı.
Ve bu nedenini bilmediği şekilde hoşuna gitmişti çünkü ona acı çektiren kızın yarasına resmen tuz basıyordu.
Esmer kızın vücudu Ebrar'ın yaptığı her haraket bastırdığı her pamuk parçasında kıvranıyor ve kasılıyordu bu görüntü garipti..
(Okuyucularım bu sahneyi yatakta görmek istediğinizi tahmin ediyorum ve öyle büyük ihtimalle)
