10.Bölüm

614 2 0
                                    

DENİZ'DEN

Olanlar karşısında çok büyük bir şok yaşamıştım.Nasıl yani benim babam şuan hayattaydı ve benden kendi kalbini anneme nakil yapmamı istiyordu.Ben 16 yaşında kaybettiğimi sanmıştım.Annem sandığım kişi teyzemmiş!Ne teyze ama dünyanın en iyi teyzesi(!)Ben bu kafayla hayatta iş yemeğine falan gidemem.Ege'ye söyledim ve eve geldik.Banyo yaptım.Çok yorgundum hemen uyudum.Güya bu akşam birlikte olacaktık NAH!Ben bu kafayla öyle güzel birlikte olurdum ki aman Allahım!!

(Ertesi gün sabah)

Sabah kalktım.Dün babam yorgundur ve benle uzun süredir konuşmadığı için ona yarın konuşacağımızı bildirmiştim(asistanımla).Ege'yi uyandırdım ve o duşa girdi.Ben dün akşam girdiğim için girmeye gerek duymadım.Saçlarımı bukleli maşa yaptım.Üstüme beyaz bir yarım tişört giydim.Altıma ise siyah bir etek.Neyse Ege altında havlu ile çıktı.Dayanamadım ve yanına gittim.Kaslarına dokundum.Ege pis pis sırıtıyordu ve şöyle dedi:"Eğer şimdi babanla görüşmek istiyorsan elini baklavalarımdan çekip akşamı beklemelisin güzelim.Ama yok bekleyemem diyorsan babanla olan görüşmeni iptal etmelisin."offladım."Peki tamam padişahımız" dedim.Aşağı indik ve arabaya bindik.Ben kahvaltı etmek istemiyordum.Tabii Ege Bey dinlemedi ve tost aldı.2-3 ısırık aldım ve kağıda sarıp tostu bıraktım.

(20 dk sonra)

Hastaneye gelmiştik.Babamla görüşme odasında konuşacaktık.Odaya adımımı attım.

+B-Baba...+KIZIMMM

+K-Kızım b-ben ç-çok öz-zür d-diler-(ağlamaktan konuşamıyordu bile)

+Herşeyi biliyorum baba...Sorun yok...

+S-Sarıla bilir miyim?

+T-Tabii ki baba.

Bir süre öyle sarıldık.Sonra dedim ki"Anneme kalbini vermeyeceksin.O kalbi biz bulacağız biriniz için birinizi asla feda etmem."Tam birşey diyecekti ki sustu.Normal konulardan bahsetmeye baladık.

+Doktorluk ha?Benim güzel kızıma da bu yakışırdı zaten.

+Evet baba.Sana küçükken söz verdiğim gibi doktor oldum ama...

+Ama ne?Kötü birşey mi oldu kızım?Ne olduğunu bile bilmiyorum.Bu teyzen olacak o-

+Baba tamam sakin ol bu üzücü bir konu...Baba ben doktor oldum ama babaannemi kurtaramadım,iyileştiremedim onu çok özür dilerim baba...

Benim doktorluğu istememin en büyük sebebiydi bu.Babaannem çok kötü bir hastalığa yakalanmıştı.O zamanlar 16 yaşındaydım.Hep derdim ki"Ben doktor olacağım ve babaannemi ne pahasına olursa olsun kurtaracağım."Çok severdim ben babaannemi.Dedem daha ben 5 yaşındayken vefat etmişti.Hatırlamıyorum onu ama babaannemide dedemide çok seviyorum.Babaannem hastalığa yakalandığından 5 ay sonra babamın öldüğünü sanıp yıkılmıştım.Babaannem ben 18 yaşıma girip Liseyi bitirdğimde vefat etti.2 ay eğitimimi dondurdum.Ama olmadı işte yaşatamadım.Annesinin öldüğü haberini daha yeni alan babam 2 saat boyunca bana sarılarak ağladı.Sonra toparlandı.Bana şöyle dedi:

+En azından sen evlenmeden kavuştum seninle.

Bir dakika...OLAMAZ BABAM BENİM EVLENDİĞİMİ BİLMİYORR!Ahanda şimdi sıçtık işte. Babam devam etti:

+Abinde baya büyümüş.

HASS Ege'yi abim sanıyor olmalı çünkü abim yurt dışında...

+Babacığım...Hayellerini yıkmak istemem ama ben evliyim...(yüzüğümü gösterdim)Ayrıca o gödüğün abim değil...Kocam...

Şok olmuş gibi bakıyordu yüzüme.Derken içeri biri girdi.Bir kadın...


EVET AŞKOLAR BÖLÜM BU KADARDI SİZİ SEVİYORUM İYİ OKUMALARRRR

VOTE ATIP YORUM YAPMAYI UNUTMAYINNN MUCKKK


ZORLA AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin