1.Bölüm-Ne Yapacağım Ben?

302 9 4
                                    

Güneş'in Anlatımı

Hayatın başımıza neyi getirip neyi getiremeyeceği,tıpkı neyin doğru olup neyin olmadığını bilmediğimiz gibidir.Burdaki en önemli nokta daima doğruları söylemektir.Çünkü hiç bir yalan sonsuza kadar sürmez.

Ben Güneş Bağ,1,68 boyunda ve 18 yaşındayım.Kitap okumaktan,müzik dinlemekten ve yemek yapmaktan çok hoşlanırım.Kendimi size kısaca tanıttığıma göre gelelim asıl konumuza hiç şaşırılmayacak bir şekilde yine sıradan bir gün.Sabah kalk,okula git,eve gel,yapılması gereken işleri ve ödevleri yap,uyu,sabah tekrar kalk,tekrar okula git,tekrar uyu,tekrar kalk,tekrar okula git... .Hep aynı şekilde ilerleyen hayatımdan sıkılmaya başladım artık ve sorun şu ki bu konuda ne yapmam gerektiğinden emin değilim.Aslında aklımda bir fikir var ama şuan da imkansız bir şey.Gelelim ondan da büyük bir soruna ailem,bir türlü anlaşamıyoruz bana karşı hep bir emir verme,bir umursamazlık içindeler ve işin garip tarafı neden böyle davrandıklarını da bilmiyorum.

"Off ne yapacağım ben"diye kendi kendime söylenirken tek arkadaşım olan Suna aradı.

"Naber Prenses"

"İyi,sen"diyerek karşılık verdim.O da sesimden anlamış olacak ki;

"iyi de,sen iyi olduğuna emin misin,gene mi ailen?"diyerek bir tahminde bulundu.

"Hayır hayır ailemle alakalı bir sorun yok önemli bir şey değil,her zamanki şeyler"diyerek konuyu kapatmaya çalıştım.O da benim ne yapmaya çalıştığımı anladı ve;

"işin yoksa buluşalım mı,konuşuruz hem"dedi.Hava almak iyi gelecektir diye düşünerek Suna'ya önce annemden izin almam gerektiğini daha sonra ona gelip gelemeyeceğimi haber vereceğimi söyledim,o da beni onayladığında vedalaşarak telefonu kapattım.

  Annemden izin almak için odamdan çıktım ve evde annemi aramaya başladım.Ve Evet bu yaşta hala daha dışarıya çıkarken izin alıyorum,bu arada buna karşı çıktığım yok ama bazen saçma nedenlerden bile izin vermemeye biliyorlar.Herneyse,annemi salonda televizyon izlerken gördüm ve ondan izin almak için yanına gittim.

  "Anne Sunayla dışarıya çıkabilir miyim?"diyerek annemin cevabını beklemeye başladım.Annem bir süre beni inceledikten sonra.

  "Tamam ama sakın geç kalma"diyerek beni uyardı.Onu onayladıktan sonra odama geri gidip hazırlandım ihtiyacım olan ve olabilecek eşyalarımı alarak evden ayrıldım.Hızla buluşacağımız yere doğru ilerlemeye başladım.Buluşma noktamıza varınca etrafıma bakınarak Sunayı aramaya başladım ve az ileride bana doğru yürüdüğünü gördüm.Ben de ona doğru yürümeye başladım ve yolun tam ortasında buluşarak sımsıkı sarıldık.

"Özlemişim kız"dediğimde bana gülerek tepki verdi.

Ayrıldıktan sonra her zaman gittiğimiz kafeye gitmeye karar verdik ve kafeye doğru yürümeye başladık.Kafeye vardığımızda iki kahve söyledik ve garson masadan uzaklaştığında Suna;

"Ee anlat bakalım Prenses"diyerek lafı açtı.Derin bir nefes aldım ve anlatmaya başladım,tüm düşüncelerimi onunla paylaştım.Konuyu bir süre tartıştıktan sonra garson kahvelerimizi getirdiği için kısa bir ara vermek zorunda kaldık ama garson masadan uzaklaşınca hemen tekrar bu konuyu tartışmaya başladık.Bir süre tartıştıktan sonra bir sonuca varamadık.Suna da;

  "peki ne yapacaksın"dedi.O an da aklıma o imkansız olan fikir geldi.Bu fikrimi Sunayla paylaşmaya karar verdim.

"Suna aslında bir fikrim var ama 'imkansız'bir şey"

"Tamam,söyle bakalım neymiş bu fikir"

"Buradan gitmek istiyorum ama sen de biliyorsun ki ailem asla buna izin vermez,üstelik adım atacak param yok"dedim

O da paranın sorun olmadığını dert etmemem gerektiğini ne kadar istersem borç verebileceğini söyledi-çünkü başka türlü kabul etmeyeceğini biliyor-.Tabiki direkt reddettim.Neden mi?hadi parayı aldım diyelim geriye nasıl ödeyeceğim,riske atamam.Nedenini ona açıkladığımda haklı olduğum ve kabul etmeyeceğimi bildiği için ısrar etmedi.Bir süre daha düşündükten sonra Suna bir şeyi hatırladığını söyledi ve anlatmaya başladı.

"Geçenlerde yeni keşfedilen "Sunlight" gezegeni için bir proje başlattıklarını duydum,tam hatırlamıyorum ama bir nevi gönülülük projesi gibi bir şey, hem hatırladığım kadarıyla kriterlere de uyuyorsun, bir baksana" diyerek beni teşvik etti. Ee tabi benim böyle şeylere ilgi duyduğumu da biliyor. Ama bir sorunumuz vardı aileme.

"Suna ailemi unutuyorsun beni asla oraya göndermezler"

"Kızım 2044'teyiz ne yapabilirler ki üstelik 18 yaşındasın artık,hem söylemek zorunda olduğunu kim söyledi"

"Haklısın ya"diyerek telefonumu elime aldım ve projeyi araştırmaya başladım. Biraz araştırdıktan sonra projenin yeni keşfedilen 'sunlight' adındaki bi gezegenin kültürün, gelenek ve göreneklerini öğrenecet ve hatta Su Ruhu Krallırallığı ile bu Krallığın büyü yetenekleri bize gösterilecekmiş .Bu projenin amacı da Dünya ile Su Ruhu Krallığının bağlarını güçlendirmek olduğunu öğrendik. Bir süre düşündükten sonra başvuru yapmaya karar verdim ve başvuru formunu doldurdum. Biraz daha oturup bu konuyu konuştuktan sonra evlerimize gitmek için ayrıldık.

Eve varır varmaz anneme eve geldiğimi söyleyerek odama çıktım.Üstümü değiştirdim,biraz dinlenmek için yatağa uzandım ve biraz sonra uyuya kaldım.

İçimden bir ses bu projenin bana iyi geleceğini söylüyor.

KAYIP VARİS:SUNLİGHT(Ara Verildi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin