Hayatımı Sana Adadım//EBGAS

◍Parktaki Sakinlik◍

İçim el vermedi bırakmaya hadi devam edim dedim inşallah seversinizz🐥

Ebrar'dan:

Sabahın köründe kalkmıştım yine gerçi uyumuşmuydum? Yani biraz uyudum aslında ama nedense aklıma bazı şeyler takılmıştı bende ne bilmiyordum ama vardı aklımda birşeyler işte her zamanki gibi lavaboya gittim elimi yüzümü yıkadım falan geçelim buraları antrenmana geldiğimde etrafa baktım ki en son gelen olduğumu anladım saat kaçtı ki sanki? Saate baktım daha 5:30'du yarım saat erken gelmeme rağmen herkes buradaydı yanlarına gittim parkta buluşucaklarmış çıkışta herkes zorunlu gelicek dedi Eda ablacığım normalde istemiyordum ama elini görünce mızmızlanarak kabul ettim

Melissa'dan:

Bir an Ebrar gelmiycek diye korktum ama sağolsun Eda abla geldi voleybolcunun eli sert olur derler Ebrar'da naneyi yemek istemedi tabi ondan kabul etti. Bu benim için mükemmel bir şanstı Ebrar'ın boşluğuna gelicekti bende onunla konuşucaktım tanıycaktım onu şansım varsa akşam evime davet edicektim ben kafamda bunların planını kuruyordum ama bu kadar basit olucak mıydı acaba? Ebrar bana inanıp konuşucakmıydı benimle lütfen olsun diye yalvarıyordum içten içe derken etrafıma bir baktım herkes antrenmana başlamış bende hepsinin ortasında duruyorum bir an rezil olduğumu fark ettim ve direk bende başladım antrenmana

Herkes parkta yürüyordu Melissa Ebrar'ın arkasından yürüyordu boşluğunu yakalaması gerekti sonuçta Ebrar'ın onunla konuşabilmesi için

Ebrar'dan:

Biraz önden yürüyordum ama içimde garip bir his vardı izleniyormuşum gibi normal bir şekilde değilde sanki dik dik bakıyordu bana birisi takım birbiriyle konuşuyordu onlar olamazdı kafamı küçük çevirdim ki arkamda tek Melissa vardı bakışları içimi ürpertti önüme dönüp küçük adımlarla yürümeye başladım neden öyle gözünü açmış dik dik bakıyordu ki sanki diyordum içten içe

Melissa'dan:

Ebrar fark etmişti ona baktığımı rahatsız olduğunu anlayınca yaptığımın yanlış olduğunu hissedip yanına yaklaştım boğazımı temizleyip ona baktım

Melissa:Özür dilerim korkuttuysam aslında senle konuşmak istiyordum nasıl başlasam bilemeyince öyle baktım affet beni

Ebrar:Sorun değil sanırım da neden konuşmak istedin bir sorun mu var

Dedi Ebrar sesi şimdiden içimi ısıtmayı başarmıştı bile içten içe zıplamak istiyordum konuşma başlatmıştım onunla

Birlikte konuşarak bizimkilerin arkasından yürümeye devam ettik, eğlenmiştim Ebrar'la konuşmaktan en sonunda yere baktım o andı Ebrar'ı korkutmadan evime davet edicektim

Melissa:Ebrar birşey sormak istiyorum sana... Bu gün akşam bana gelmek istermisin yani yanlış anlamanı istemem yalnız kalmak istemiyorum, hem sohbet falan ederiz eğleniriz yani bence... Sende istersen tabikide?

Başarmıştım sonunda sormayı! Kendimi içimden gururla tebrik ediyordum kazanmıştım bu büyük savaşı daha beterleride olucaktı tabi ama şimdiki büyük savaş bitmişti en azından değil mi? Ebrar bana baktı birşey söylemek için ağzını açınca ona döndüm

Ebrar:Olur tabi çok kalamam ama. Evde bende sıkılıyorum eğlenceli olabilir. O zaman 6 iyi mi senin için?

Dedi Ebrar kafamla onu onayladım akşam bana gelicekti onun için hazırlık yapıcaktım. Herkesten erken eve döndüm hazırlandım derken saat 6 olmuştu. Siyah bir t-shirt ve eşortman giyiyordum hazırlanmalımıydım acaba ayıp olmazdı inşallah ona derken kapı çaldı ve kapıya koştum...

Tabikide burda bitiricem çünküü zamanım yok affedin belki akşam devamını atarım canlar sabah okuyorsanız Günaydın akşamda iyi akşamlar öğlense de iyi günler dilerimmm💖🐣