Bir oyun ve 5 kişi

~15~

Kulübenin içine girdik ve içeride eski zorbalarım duruyordu, birde ortada bağlı olan kaan, oğuz ve koray.. Kerem onlara yaklaşacaktı fakat uras elindeki çakmağı yere atar gibi yaptı..

Şimdi fark ediyordum, yerler benzinle kaplıydı

"Yapma lütfen.. "

Uras
O günün acısını çıkartacağım bebeğim..

Diyerek çakmağı yere attı.. Kendileride içerideydi, onları kurtaramadan kendimizi dışarıya attık. acı içinde yanma çığlıkları duyuluyordu, kulübe kısa sürede alev aldı. Kendimi tutamadım ve hıçkırarak ağlamaya başladım, barış ve keremde ağlıyordu. Neden her şeyin sonu kötü bitmek zorundaydı? Tek istediğim onlarla güzel bir hayat sürmekti.. Ve o da gerçekleşemedi..

Çığlıklar durdu.. Ve o an, öldüklerini anladık..

___________________________________________

Böyle bi son yapmak istemiyodum aslında.. Oluum üzüldüm ua

Sizde kusura bakmayın. Ama unutmayın ki her şeyin sonu güzel bitmez. Aşk olsun, arkadaşlık olsun hiçbirinin sonu güzel bitecek diye bir şey yok. Bu bölümdende bunu anlamış olduk. Berat daha sonra ne yapar ne eder bilmiyoruz.. Ama tek bildiğimiz, bunu hep bir yara olarak taşıyacak olması..