Karanlık Prens - Harry James Potter Ve Diana Malfoy -

Marvolo

Harry birden odasında beliren ev ciniyle sıçrayarak uyandı " varis Slytherin lord Slytherin sizi kahvaltıya çağırmamı istedi " dedi magy " tamam magy sen git ben geliyorum " dedi harry

Ev cini puf sesiyle birlikte kayboldu Harry ağır adımlarla odasında ki banyoya girip yüzünü yıkadı sonra da odasına geçip dolabının içindeki cübbelerden birini aldı ve üstüne geçirdi bir an önce hogwarts ' a yeniden dönmek istiyordu

Marvolo ya minnettardı ona kalacak bir yer olarak ortak atalarının kalesine getirmişti onu en iyi şekilde eğitmişti hem büyü hemde fiziksel olarak çok gelişmişti dediği gibi tam da Lord Voldemort 'un varisi olmuştu tabi ki marvolo onun için yaz tatilini cehenneme çevirmişti ilk başta sürekli tartışsalar da artık bu sadece birbirleriyle uğraşmayı sevdikleri için oluyordu

Harry bu düşüncelerle çoktan yemek yedikleri salona gelmişti bile hızla kapıyı açıp içeriye girdi " beklettiğim için kusura bakma marvolo " dedi harry " sorun değil dün yorucu bir eğitimden geçtin zihnifend ve zihnibend öğrenmek çok zor bir süreç ama sen kısa sürede zihnini benden koruyacak kadar geliştirdin sevgili varisim " dedi voldemort

" hadi ama sadece Slytherin Lordu olmak için beni varisin olarak kabul ettin " dedi harry sıkıntıyla onun kadar güçlü olduğunu düşünmüyordu " hayır çocuk sadece bu yüzden varisim olmadın yıllarca en güçlü ve en sadık hizmetkarlarımım bile yapmadığı şeyi yapıp gücümü ve vücudu geri kazanmamı sağladın üstelik bunların hepsini tek başına yaptın " dedi voldemort

" bu birşeyi değiştirmez senin varisin olacak kadar güçlü değilim eğer günün birinde tüm bunlardan çekilirsen senin yerini almam gerek ama yeteri kadar güçlü olamazsam kazandığın herseyi kaybedersin ve böyle olacak " dedi harry

Marvolo çocuğa kaşlarını kaldırarak baktı bu onun tanıdığı çocuk değildi onun tanıdığı çocuk gözü kara kafasına koyduğunu yapan istediği şeyi alana kadar vazgeçmeyen çocuktu o gözü kara zeki ve kendine güvenen güçlü çocuk nereye gitmişti böyle

Kahvaltı bitene kadar tek kelime konuşmadılar harry önündekilerle oynamaktan sıkılmış olacak ki " afiyet olsun " diyerek kalktığı sırada " otur " dedi voldemort harry şaşırarak oturdu yanlış birşey mi yapmıştı acaba marvolo ona böyle emir vermezdi herkesi gördüğü gibi görmüyordu onu bir kere kaderleri aynıydı ataları aynıydı ve kanları ile ruhları da aynıydı ve aynı kaderi yaşamışlardı ikiside atalarının evinde kan durumları yüzünden dışlanmıştı marvolo hiç arkadaş edinememişti ama harry iki arkadaşını kaybetmişti kısaca marvolonun ona hep dediği gibi sen bu dünyada varisim olmaya layık tek kişisin dediği gibiydi ve ona şuana kadar hiç emir vermemişti

" canını sıkan şey ne çocuk neyin var anlat " dedi marvolo " dedim ya varisin olacak kadar güçlü değilim " dedi harry yalan söyleyerek Diana ve Draconun canını sıktığını söylese ikisinede işkence yapardı " ben senin yaşındayken yaptıklarının yarısını bile yapamıyordum sen daha 12 yaşında çataldilinde büyü yapabiliyorsun zihnifend ve zihnibendi üst düzey bir şekilde yapıyorsun karanlık sanatlarda ve karşı savunmasında uzman sayılırsın bu kadar şey yetmiyor gibi asasız ve sözsüz büyü yapabiliyorsun nasıl varisim olacak kadar güçlü olmadığını düşünürsün çok zekisin büyücülük tarihi ile alakalı herşeyi biliyorsun den varisim olmaya layık tek kişisin " dedi marvolo

Harry bunları duymak hoşuna gitsede hala mutlu hissetmiyordu " bak çocuk duygular konusunda uzman değilim ama şuan yaşadığın duyguyu biliyorum kalp kırıklığı yaşıyorsun ne oldu bana asla anlatmıyorsun ama anlatman gerek ki bir çözüm bulalım " dedi marvolo

" okulda ne oldu ilk günler malfoylarla çok yakındın ama bir anda hiç konuşmadınız yetmiyormuş gibi birbirinizi gördüğünüz yerde yolunuzu değiştirmeye başladınız anlat ne yaptılar aranızda ne olduda birbirinizi görmeye bile dayanamayacak hale geldiniz " dedi marvolo