hoofdstuk 1

43 0 1
                                    

"lise kun je even stil zijn ik ben bezig met een uitleg!" lise schrikt als de wiskundelerraar dat zegt, zegt sorry en pakt haar schrift om aantekeningen te maken. 5 minuten later gaat de bel, pauze. denise wat hebben we na de pauze vraagt ze.ze krijgt geen reactie en vraagt het nog een keer,oh sorry was ff niet aan het opletten, we hebben zo gym zegt denise. lise begint zich raar te voelen na het antwoord van denise. ze weet waarom ze zich zo begint te voelen maar wil het eigenlijk niet.

*DE GYMLES

lise en Denise waren zich nog aan het omkleden toen er een paar andere meisjes uit hun klas de kleedkamer binnenkwamen, ze hoorden de meisjes over van alles praten. ze hadden het over alles en iedereen van de nieuwe auto van hun ouders tot het nieuwe meisje uit de andere klas. na een paar minuten hoorden ze de meisjes praten over hun gymleraar (waar lise wel een oogje op had). lise kon haar oren niet geloven, ze zeiden van alles maar het enige wat door haar hoofd blijft gaan is dat ze zeiden dat hij verliefd is op een van zijn leerlingen. Denise had het ook gehoord en merkte dat lise zich raar begon te gedragen, ze wilde er iets van zeggen maar zag aan lise dat het beter was als ze haar even met rust liet.

toen de andere meisje weg waren vroeg Denise of lise mee liep naar de zaal, waarop lise antwoordde: nee , laat me maar even . ik kom er zo wel aan.

Denise liep naar de zaal en ging op de bank naast de andere meisjes zitten, de leraar begon met uitleggen wat ze vandaag allemaal gaan doen, op dat moment kwam lise de zaal binnen maar moest meteen terug naar de kleedkamer. de leraar wachtte tot iedereen bezig was en liep over de gang naar de kleedkamer waar hij lise huilend aantrof.

hij keek haaar bezorgd aan en ging naast haar zitten. eerst bleef het stil maar na een paar minuten sloeg hij een arm om haar heen. daar schrok ze van en stond op, ze liep naar de deur en zei "ik kom wel een uur na" en liep de kleedkamer uit en liep de gang door naar de kantine.

Peter liep verbaasd weer naar de gymzaal, waar alle kinderen een beetje hun eigen ding deden. "we gaan stoppen" galmde de zaal door,  nu waren de kinderen ook verbaasd ze stopten nooit eerder. iedereen ging opruimen en omkleden, na een kwartier was iedereen klaar en weg. Peter pakkte zijn spullen bij elkaar en ging naar de lerarenkamer waar hij koffie zette en ging zitten.

*IN DE KANTINE

lise zat al een poosje op het bankje toen ook de rest van de klas eraan kwam. iedereen ging gelijk naar hun klusjes behalve Denise , Denise liep gelijk naar lise en ging naast haar zitten. "wat is er nou?" waar ze geen antwoord op kreeg dus het nog een keer vroeg, het antwoord was "laat me gewoon even met rust oké?!"

de rest van de pauze en de andere lessen zei lise niks.

na hun laatste uur vroeg Denise of lise mee naar de stad ging, waarop lise antwoordde " nee kan niet moet een uur nablijven bij Peter, op dat moment kwam Peter de klas binnen en vroeg lise of ze even wilde wachten. Denise en lise namen afscheid, daarna ging lise weer zitten. Peter was nog met Henk (wiskundeleraar) aan het praten, toen verder iedereen het lokaal had verlaten kwam Peter weer binnen en deed de deur dicht, hij ging tegenover haar zitten en begon met praten.

" lise, wat is er de laatste tijd toch met jou? je doet zo afstandelijk,tegenover mij maar ook tegenover de andere leerlingen en leraren.ik ben bezorgd om je, als er iets is moet je er niet mee rond blijven lopen maar er juist over praten." het maakte lise op dat moment allemaal niks uit, het enige wat ze daarop reageerde was " vertel me maar gewoon wat ik in dit na blijf uur moet doen!" het was even stil, Peter was verbaasd over haar reactie. hij aarzelde om haar gewoon haar strafwerk te geven , maar hij zag dat er echt iets was. hij keek haar aan en zei: weetje ga maar naar huis, ik zie dat er echt iets is en geef je daarom geen strafwerk.

lise twijfelde een moment over haar reactie en zei dus maar : dank u, ik geef eerlijkl toe dat er inderdaad iets is maar ik wel er liever nu nog niet over praten. peter keek haar aan en zei : als je er nu niet over wil praten, of er niet met mij over praten is dat niet erg, maar praat er binnenkort met iemand over want zo gaat het niet goed. toen begon lise te twijfelen of ze het hem moest vertellen. toen ging ze toch weer zitten, Peter keek haar verbaasd aan waarop lise zei ik wil u een stukje van het verhaal vertellen. Peter ging zitten en lise begon te vertellen.

"ik voel me al een tijdje niet zo goed, kheb alleen nog maar ruzie met iedereen en degene van wie ik wel heel veel hou die weet het niet eens. er is nog veel meer gebeurt maar dat doet er allemaal niet toe. door al die dingen ben ik allemaal dingen gaan doen. heb op internet opgezocht hoe ik me zelf weer wat vrolijker kan maken en dan kwamen allemaal erge dingen uit:snijden, mezelf verhongeren, allemaal van dat soort dingen. en uhmm ja...

Peter keek haar bezorgd aan en vroeg : ben je die dingen ook gaan doen dan?

lise wilde antwoorden maar ze kon het niet, ze keek weg en kreeg tranen in haar ogen. ze stond op en liep naar het raam.

"ik moet je wat vertellen!"Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu