Als Peter weg is begint Lise te huilen. Ze gaat naar boven en probeert nog wat te slapen. Na 2 uur word ze met een rotgevoel wakker, pakt haar mesje en laat het een paar keer flink langs haar pols gaan. Dan beseft ze dat dit niet goed is en stuurt Peter een berichtje: " ik heb iets doms gedaan!😢💔"
Na een uur gaat de deurbel. nog met tranen over haar wangen en het bloed dat uit haar polsen loopt, loopt ze naar de deur en ziet dat het Peter is. Ze doet de deur open en valt gelijk bij Peter in zn armen en begint nog harder te huilen. Voorzichtig probeert Peter ( nog steeds met Lise huilend in zn armen) naar binnen te lopen. Als ze bij de bank zijn aangekomen zegt peter dat ze moet gaan zitten en dat hij wel een glas water voor haar pakt. Als hij weer terug komt ziet hij de enorme grote vlek in haar trui, hij gaat naast haar zitten en doet voorzichtig Lise haar mouw omhoog en schrikt van de ravage die hij daar ziet. "Het stelt niks voor, ik ben oke." Zegt Lise. "Het stelt niks voor? Ik ga er nu meteen een verband omheen doen" zegt Peter. Op dat moment gaat lise's mobiel. Mama. "Heey mam,hoe is het?" "Heey Lise, met mij goed. Maar hoe is het met jou?" "Met mij ook goed, ik ben weer helemaal opgeknapt" probeert Lise zo geloofwaardig mogelijk te zeggen. "Gelukkig maar meis, maar ik had eigenlijk een vraagje. Ik moet de hele avond en nacht doorwerken en ben pas weer morgenmiddag thuis, nou was mijn vraag of jij dat erg vind?" "Nee hoor is geen probleem, er is nog eten en ik vermaak me wel, hoe zit het met Amy dan?" "Amy slaapt bij opa en oma, ik ben blij dat t weer goed met je gaat. Ik moet gaan, zorg je dat alles op slot zit als je gaat slapen? Love you" "ja man komt goed love you too"
Peter is ondertussen alweer naast Lise komen zitten en hij heeft een verbandje gevonden, en pakt rustig haar pols in. "Wat was er?" Vraagt Peter. "Mn moeder moet de hele nacht doorwerken en is morgenmiddag pas weer thuis." Zegt Lise. "Dus je bent de hele avond en nacht alleen?" Vraagt hij. "Ja"zegt Lise, "geen sprake van, ik blijf bij je!" Zegt Peter.
Het is tijd om naar bed te gaan, Peter blijft bij Lise slapen. Peter is alvast in bed gaan liggen en Lise doet nog even alles op slot. Als Lise de slaapkamer binnen loopt gaat er een pijnscheut door haar pols en ze valt op het bed van pijn. Peter schrikt ervan en schiet omhoog om te kunnen zien wat er aan de hand is. Zodra de pijnscheut weg is komt Lise weer bij, ze ziet Peter bezorgd kijken en ze stelt hem gerust dat het weer gaat. Peter trekt haar naar zich toe en geeft haar een lange stevige knuffel. Dan voelt Lise dat hij alleen nig maar zn onderbroek aan heeft. Peter vraagt haar of ze niet iets van een pyama aan moet. "Eigenlijk slaap ik altijd in ondergoed maar ik zal nu wel een pyama aandoen" zegt Lise. Peter helpt haar om voorzichtig haar trui uit te doen, eerst wilde lise het niet want dan zou hij al haar littekens zien, maar daarna liet ze het toe. Toen ze alleen nig maar haar ondergoed aan had kroop ze bij Peter onder de deken en ging dicht tegen hem aan in zn armen liggen. Na een halfuur ging er weer van alles door haar hoofd waardoor ze weer begon te huilen. Ze voelde dat Peter haar steviger tegen zich aan trok en dat hij haar een troostende knuffel gaf.
----------------------------------------------
Laat een comment achter wat je tot nu toe van het verhaal vind😊
