Küçükken Luka'ya hep öldükten sonra nereye gidiceğimizi sorardım. Bana 'bilmiyorum' desede ertesi gün yine aynı soruyu sorardım.
Meğer öldükten sonra sonsuz bir karanlığa hapis oluyormuşsun.
Sesler vardı, dokunuşlar, hisler vardı ama göremiyordum.
Biri yanımda konuşuyordu ama kim olduğunu bile bilmiyordum.
"Özür dilerim." dedi bir ses ama kim olduğunu anlamamıştım. Belki de rüya görüyordum?
"Beni affetme, ama özür dilerim güzelim. Benden nefret etmek zorun da kaldığın için çok özür dilerim." dedi ihanetini daha kaldıramadığım adam.
Kesinlikle rüya görüyordum.
İnsan rüyadayken canı yanar mı?
(3 ay sonra..)
Karanlık artık gitmişti ve ben artık göre biliyordum. Yanımda Luka vardı.
"Luka." dedim kısık bir sesle.
Hareket edemeyecek kadar yorgundum. Luka yanıma gelerek elimi tutdu. "Luna." dedi mutlu çıkan sesiyle. "Yaşıyorsun." derken gözlerinden akan yaşlar elimin tersine düşüyordu.
"Neler oldu?" diye sordum.
Luka zorlukla yutkundu. "Leon-" derken sözünü kestim.
"Onu sormuyorum. Ben nasıl hayatayım?" diye sordum. Beni öldürmüştü. Kılıcını tam kalbime saplamıştı. Beni öldürmüştü aynı annem gibi gitmişti benden. Annemin bıraktığı yolda onu görmüştüm ama o da yolun yarısında kalbime acının tohumlarını bırakmış ve gitmişti.
"Diana sayesin de. Bu evrende bir bitkimi ne varmış o öleni bile döndürüyormuş hayata." dedi. O bitkiyi çocukluğuma versek yeniden dönermi bana?
"Neredeyiz peki?"
"Bilmiyorum." dedi ve bana sarıldı. "Çok korktum kardeşim. Seni kaybetmekten çok korktum." dedi gözyaşları bu kez omzumu ıslattı.
Bende ona sarıldım. "Kalbim acıyor." dedim kısık sesle.
"Yaraların açılmış ola bilir." dedi panikle benden ayrılarak. Bedenime baktı. Üzerim de beyaz bir gecelik vardı. "İyi misin?" diye sordu.
Başımı salladım. "İyiyim merak etme."
Kolumda serum vardı. "Bunu nasıl çıkaracağım?" diye sordum Luka'ya. Bir ses geldi.
"Diana geldi. Serumu o değiştiriyor." dedi. Diana görüş alanıma girdiğin de bana baktı.
Gözlerin de ki mutluluk gözle görünüyordu. Hızla yanıma geldi ve bana sarıldı. Karşılık veremedim çünki abisinden artık hem korkuyor hem de nefret ediyordum.
Eminmisin Luna?
Eminim iç sesim. O benim canımı çok yakmıştı ölmemiş ola bilirdim ama uyurken çok canım yanmıştı. Öldüğümü sanırken çok yanmıştı canım. Hala da yanıyordu çünki gerçek beni mahvediyordu. Ölümün verdiği acı öldürenin yaşattığı duygulardan daha ağır değildi.
Luka'ya baktım bana bakıyordu. Gözlerim de ne gördüyse üzülmüştü.
Diana geri çekildi. "Ağrın var mı? Her hangi bir yerin acıyor mu?" diye sordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Büyüleyici Evren
FantasyDüşmandık, bir birlerini seven iki düşman.. Kapak için @mikyfare teşekkür ederim Kitab yeniden yazılıyor.