Karanlık Geçmişlerin Ardından~

Gizemin Başlangıcı 07

*Kat 1*

~Kapıya dokundukları an etraf karardı ve aniden 'Pat' diye ses duyuldu. Üçü de yere düşmüstü. Sesiz ve ıssız kütüphanedelerdi..~

Gözlerimi açtığımda bir kütüphanedeydim.. Başım feci bir şekilde dönüyordu.

Nerdeydim böyle?

James yerden kalktı sacını sağ sola salladı; "eheh.. Unuttum size söylemeyi kapılardan gecerken dikkat edin yere düşebiliyorsunuz..EHEHEH!!"

Mary gözlerini kıstı James'e dogru baktı. "Biraz erken uyarğın için saol"

James, Mary'e dogru eğildi "Bi şey değil matmazel" Mary artık alıştığından bi sey demedi... Ama garip olan bi sey vardı sanki..

Hoparlörden bir kız sesi konusurcasına bir ses yankılandı. Cızırtılı ama ne dediği anlaşılıyordu.

"Duydunuz mu? Hehe~
Ben Lidya..
Duyumlarıma göre yeni misafirlerimiz var!! Kat bire hoş geldiniz:)
Kuralları anlatmama izin verin. Kurallara uymaya gayret gösterin yoksa sürgün edilirsiniz bunu da unutmayın" Diyerek daha sesli ve ciddi bir ses tonuyla devam etti..

"Kat her katın farklı kuralları vardır ama temel olarak katlara ve ya kat koruyucularına zarar vermeye çalışmayın. Diğer bilgilendirmeleri kat koruyucuları yapacaktır.

Dinlediğiniz için teşekkür ederim.."

Ses aniden kesildi.. İçim ürpermişti doğrusu..

James sakince "burdaki kat koruyucusunu tanıyorum Drake hehe~ yani fazla bi sey olmaz korkmayın.. Yanii umarım!!"

James etraftaki kitapları bakıp bir şey ararcasına dolanıyordu.

"Neyi arıyorsun James? " Diyerek yanına gittim..

James sırıttı. "Burda tüm herkesin geçmişi yazan kitaplar var" Gözlerini kıstı bana doğru eğildi korkutucu bir gülümsemesi vardı "Bende babamınkini arıyorum.. Onun.. Neyse"

"Buna izin var mıdır ki? Başına bela alıcaksın hemde bu yüzden gelmedik" Dedi Mary.

"Kat koruyucusu gelmeden 2. Kata gecemeyiz. Hem en fazla ne olabilir ki?" Diyerek gülümsedi ama bir anda James duraksadı.

Ne olduğunu anlamayak için ona doğru baktım....

Sert ve ciddi bir ses, sesiz kütüphane de yankılandı "Hayır, iznin yok James"

"Ahahah!! Drakee!!... Eheheheh.." Korkmuş bir gülme vardı James'te.

Adam, Jamese dogru baktı. Bembeyaz sacların arasında karanlığı hissettirecek siyah tutamlar. Kütüphane sessizliği, adımı daha korkutucu hissettiriyordu, gözleri kopkoyu bir yeşildi, yüzünde ciddi bir ifade vardı. Uzun boylu ve zarif bir duruşu, kütüphanedeki sessizliği temsil edercesine sesiz ve ciddi bakışı vardı. Ama bu görünüşü ona bu sessiz dünyanın bir parçasıymış gibi bir hava katıyordu. Sanki bu kitapların içinde gizlenen hikayelerin yansıması gibiydi...

James, omzuna konulan eli tuttu Drake'e bakarak "Görüşmeyeli uzun zaman oldu"

Drake, elini çekti. Gözleriyle bizi süzüyor bi yandan da James'ten bir cevap bekliyor gibiydi.